Treść przetworzona
- Czym NIE jest stabilizowany kwiat
- Proces chemiczny
- zrób to sam: możesz też spróbować w domu
- Jak to trwa i jak długo trwa
Stabilizowany kwiat ma świeży, lśniący i żywy wygląd, ale oddzielony od korzenia, który utrzymuje się z czasem nawet 10 lat. A róże nadają się do stabilizacji, ponieważ utrzymanie ich liści tak długo, jak to możliwe, jest pragnieniem wielu.
Czym NIE jest stabilizowany kwiat
- stabilizowany kwiat nie jest sztucznym kwiatem,
- to nie jest żywy kwiat,
- nie jest to kwiat suszony ani liofilizowany,
- to nie trwa wiecznie.
Kwiat stabilizowany to prawdziwy kwiat, który mógł być poddany obróbce w celu uzyskania innego koloru niż oryginalny, ale który zachowuje kształt i wygląd oryginału.
Proces chemiczny
Stabilizacja polega na zastąpieniu krążących płynów, a więc surowego lub złożonego soku, innymi wprowadzonymi ze względu na ich właściwości konserwujące. Każdy producent ma własne receptury i dodaje do podstawowych składników składniki, których nie wolno deklarować, ponieważ nie jest to żywność ani odzież do noszenia i stykania się ze skórą.
W ten sposób kwiat przechodzi ze stanu tymczasowego życia, typowego dla wszystkich łodyg i gałęzi oddzielonych od rośliny i dlatego nie jest już wspierany przez cykl soku, do takiego, który moglibyśmy określić jako „przerwaną animację”, ponieważ nie pełni już żadnej funkcji życiowej, ale zachowuje wygląd, kiedy był aktywny. Nie suchy, nie zmumifikowany, nie uschnięty, ale prawdziwy, prawdziwy, a nawet kwitnący.
Ta doskonałość, która często skłania nas do myślenia, że są to fałszywe kwiaty, tak bardzo ich przyleganie do idealnego modelu wynika z przygotowania materiału u źródła. Do zabiegu używa się tylko doskonałych kwiatów, starannie wyselekcjonowanych, jeden po drugim, tylko wtedy, gdy mają odpowiedni stopień otwarcia. Róże to stabilizowane kwiaty par excellence, ale na rynku można również znaleźć storczyki różnych gatunków, hortensje, irysy, goździki, lilie calla.
zrób to sam: możesz też spróbować w domu
Zbierz róże w najlepszym momencie, kiedy korona jest otwarta, ale jeszcze nie do końca, zwarta i o sugestywnym i określonym kształcie. Zbierz je, gdy słońce wysuszy je z nocnej wilgoci, w razie potrzeby oczyść je z kurzu. Przez cały dzień moczyć je w roztworze wody i soli, jedną łyżkę stołową na litr.
1- Następnie zdejmij łodygę róż z liści, nie odrywając ich, ale odcinając w miejscu wstawienia na gałęzi.
2- Skróć łodygę róż o kilka centymetrów i zmiażdż ją w części, która pozostanie namoczona: zanurz ją w roztworze wody i gliceryny, dwie części pierwszej, jednej drugiej. Róża wchłonie stabilizujący roztwór i rozprowadzi go po tkankach rośliny.
3- Po siedmiu dniach wyjmij róże z wazonu, dobrze osusz łodygi, zawieś je do góry nogami w ciemności na kilka dni. W tym momencie wystarczy przyciąć łodygę na wymaganą długość i ją spakować.
Najodpowiedniejszym okresem są lipiec i sierpień, kiedy chłonność róż, przy sprzyjających warunkach klimatycznych, jest wysoka.
Jak to trwa i jak długo trwa
Kwiat, który został ustabilizowany, aby zachować niezmieniony wygląd i świeżość, musi być osłonięty przed słońcem. Obfite światło, o ile jest rozproszone, nie szkodzi.
Nigdy nie może być mokre, nigdy iz jakiegokolwiek powodu. Nawet jeśli masz zamiar go wyczyścić i ożywić. Woda, podobnie jak wysoka wilgotność, powyżej 70%, sprzyja procesom degeneracyjnym z fermentacją i degradacją tkanek roślinnych.
Aby go wyczyścić, użyj pędzelka do makijażu, usuwając kurz od środka na zewnątrz lub, być może trzymając go do góry nogami, aby kurz mógł opadać bez gromadzenia się między płatkami. Nawet suszarka do włosów z dyfuzorem, zawsze z zimnym powietrzem, może być dobrym rozwiązaniem. Zawsze unikaj dmuchania w koronę, aby usunąć kurz: nasz oddech zawsze ma bardzo wysoką wilgotność.
Pierwsze stabilizowane kwiaty zaproponowane na rynku zostały zaproponowane jako odporne do pięciu lat, dziś najlepsze produkty wskazują, pod warunkiem odpowiednich warunków i dobrej pielęgnacji, podwójny czas trwania.