Pomidory są roślinami bardzo wydajnymi, ale mają raczej smukłą łodygę: podczas uprawy, aby nie spadły pod ciężarem owoców, dobrze jest ułożyć kilka kołków. Podobnie jak inne rośliny pełzające lub pnące, takie jak ogórki, groch, fasola, konieczne jest zatem zbudowanie konstrukcji, która je podtrzymuje , umożliwiając im wzrost.
Rusztowanie palików do pomidorów musi być zaprojektowane tak, aby zapewniać stabilność i wytrzymałość w czasie oraz dawać roślinie możliwość wzrostu zgodnie z własnym rodzajem, dając pełne i zdrowe owoce.
Pomidor nie jest gatunkiem pnącym, zdolnym do samodzielnego przylegania, dlatego oprócz przygotowania podłoża należy okresowo pamiętać o przywiązaniu go do podpór.
Nasze rośliny możemy wesprzeć na różne sposoby: wystarczy spacerować po ogrodach, aby znaleźć różne, czasem pomysłowe rozwiązania. Zobaczmy, jakie rodzaje podpór można stworzyć, aby zapewnić pomidorowi odpowiednie podparcie i jak zawiązać łodygę podczas uprawy.
Po co wspierać pomidory
Podtrzymywanie pomidorów jest ważne: zapobiega pękaniu części rośliny z powodu tworzenia się często dość ciężkich owoców .
Pozwala również roślinie na otrzymanie odpowiedniego światła i wzrost oderwany od gleby , unikając nadmiernej wilgoci, która by z niej pochodziła i sprzyja chorobom takim jak mączniak rzekomy.
Niestety, montaż palików lub słupów wsporczych jest zbyt często zaniedbywany przez uprawiających: tendencję do koncentracji na uprawie gleby i nawożeniu, na końcu układając fałszywą strukturę. Może to prowadzić do nieprzyjemnych konsekwencji: w przypadku silnego wiatru, burz lub obfitego owocowania rośliny, główna łodyga może pęknąć, powodując nieodwracalne uszkodzenie naszego warzywa.
Częstsze błędem jest sadzić Polaków po rośliny zakorzenione : to niepotrzebnie ryzykuje uszkodzeniem młodych korzeni. Pomyślmy najpierw o tym!
Konstrukcje wsporcze
Wędrując po ogrodach warzywnych, natrafisz na wiele różnych podpór: hodowcy próbują eksperymentować z różnymi rusztowaniami, aby podeprzeć pomidora. Odkryjmy najbardziej funkcjonalne struktury , podkreślając mocne i słabe strony każdej z nich.
Wybór struktury jest niezbędny, aby światło i powietrze były lepiej rozprowadzane po całej roślinie, a zebrane owoce były nienaruszone i mniej narażone na pasożyty.
W fazie selekcji musisz ocenić rodzaj wzrostu pomidora, który chcesz uprawiać, zależy to od odmiany:
- Pomidory o zdecydowanym wzroście : roślina dorasta do określonej wysokości, dlatego może wystarczyć prosty pionowy wspornik (słup) niezbyt wysoki.
- Pomidory o nieokreślonym wzroście : roślina, jeśli nie jest przycinana, rośnie w sposób ciągły. Dlatego potrzebuje więcej miejsca i konstrukcji, która podtrzymuje go na wysokości.
Struktura klatki
Świetnym klasykiem do budowania solidnej podpory tyczek jest tak zwana „klatka” , system często używany także przez profesjonalnych ogrodników i hodowców. W rzeczywistości bardzo łatwo jest stworzyć tego rodzaju klatkę poprzez małe majsterkowanie.
Wystarczy wyciągnąć stalową siatkę, trochę metalowego drutu i kilka kołków, które posłużą do utrzymania kształtu konstrukcji i zamocowania jej w ziemi. Zasadniczo tworzy się „ogrodzenie” otaczające roślinę , na wysokości co najmniej 60% końcowej wysokości rośliny. Ogrodzenie zamyka się mocując siatkę drutem. Konstrukcja może być dodatkowo przymocowana do podłoża za pomocą słupków „u” wykonanych z drutu żelaznego.
To świetny sposób, jeśli w ogrodzie nie ma wielu roślin, ponieważ wymaga niewielkiej pracy. Klatka jest wielokrotnego użytku w nieskończoność i wymaga niedrogich materiałów. Jednak dostęp do rośliny w celu uprawiania, w szczególności usuwania liści, nie jest zbyt wygodny.
Pionowy słup nośny lub „beczka”
To najprostsza metoda : pionowy słupek, do którego przywiązuje się główną łodygę.
Wśród wsporników pionowych, które można zastosować w ogrodzie warzywnym znajdują się:
- Pale bambusowe
- Drewniane kołki
- Szelki z PVC
Wszystkie bardzo dobrze spełniają swoje zadanie, PVC jest znacznie bardziej odporne na złą pogodę, ale z pewnością nie jest to „organiczny” wybór do wkomponowania w przydomowy ogródek. Dlatego zaleca się, aby drewno i bambus były odnawialnymi i łatwo dostępnymi materiałami . Co więcej, są również dostępne w naturze bez konieczności ich kupowania.
Stosy można ustawiać w rzędach lub sadzić dla każdej pojedynczej rośliny. Ważne jest, aby zasadzić paliki przed przesadzeniem młodych sadzonek : w przeciwnym razie umieszczając słup w ziemi i blisko rośliny, ryzykujesz uszkodzenie młodych korzeni, niepotrzebnie obciążając roślinę.
Zwykle pojedyncze paliki są odpowiednie dla roślin o określonym wzroście , aby uniknąć sytuacji, w której nadmierna waga bardzo wysokich lub nadmiernie owocujących roślin może doprowadzić do nieodwracalnego uszkodzenia rośliny.
Spiralne szelki
Oryginalną metodą podparcia pomidora jest użycie spiralnego drążka . Wraz ze wzrostem rośliny główna łodyga będzie podnosić się wzdłuż środka spirali i zawsze będzie „owinięta” zwojami, które będą w każdej chwili służyć jako podpora bez konieczności wiązania .
Bardzo sprytna metoda, jak prosty pionowy wspornik, ta orteza nadaje się również przede wszystkim do pomidorów o zdecydowanym wzroście. Ogólnie rzecz biorąc, te podpory to szelki wykonane ze stali nierdzewnej, drogie, ale wielokrotnego użytku praktycznie na zawsze.
Konstrukcja namiotu lub piramidy
Jeśli uprawiamy więcej pomidorów, możemy zdecydować się na wzmocnienie podparcia, łącząc ze sobą bieguny każdej rośliny . Możemy przejść przez słupy 4 roślin tworzących piramidę lub zrobić namiot pozwalający na posiadanie większej ilości roślin. W porównaniu z pojedynczym pionowym słupem jest to metoda znacznie bardziej odporna i faktycznie nie dodaje się kolejnych słupów do konstrukcji (jeden na roślinę idzie, z wyjątkiem poziomego słupa na górze w namiocie). Jest to szybka i łatwa metoda tworzenia .
W takim przypadku, biorąc pod uwagę liczbę potrzebnych biegunów, lepiej nie używać PVC. Podobnie jak drewniane słupki, bambusowe laski stają się bardzo wszechstronne.
Dla piramidy po prostu utwórz strukturę z czterema biegunami , równo oddalonymi od siebie w podstawie na ziemi, które krzyżują się u góry. Część antenowa jest związana razem, pozostawiając około 10 cm nad drutem wiążącym.
W przypadku rusztowania namiotowego wystarczy zawiązać słupki po dwa, powtórzyć tę konstrukcję na całej długości rzędu, wzmacniając słupki razem z poprzecznymi, przywiązanymi do góry.
To rozwiązanie ma jedną wielką wadę: brakuje w nim dystrybucji światła i powietrza . W miarę wzrostu rośliny mają tendencję do zbliżania się do wierzchołka, tworząc „stożek” ograniczający cyrkulację powietrza, który w okresach obfitych deszczów lub wilgoci może sprzyjać powstawaniu ewentualnych chorób grzybiczych.
Struktura szklarni
Konstrukcja szklarni rozwiązuje problem wentylacji : słupy pozostają pionowe i są połączone ze sobą za pomocą słupów ułożonych poziomo. Słupki u góry tworzą obwód, który łączy wszystkie podpory razem.
W ten sposób powstają dwa rzędy żerdzi połączonych u góry ze sobą i kolejno łączonych prostopadle, co dwa metry, rzędem równoległym, bez krzyżowania się roślin u góry.
Takie rozwiązanie jest bardziej pracochłonne przy montażu, ale z drugiej strony zapewnia stabilność, lepszą cyrkulację powietrza, lepszą dystrybucję światła, a także umożliwia szybkie założenie siatki przeciwgradowej po prostu poprzez umieszczenie jej na konstrukcji. Na rynku dostępne są bardzo proste klipsy łączące, które umożliwiają szybkie mocowanie prostopadłych słupów, dla leniwych lub mających mało czasu może to być sposób na szybkie podgięcie tego rusztowania.
Sieć ramowa
Kwadratowa siatka, typowe rozwiązanie dla pnączy , jest prawdopodobnie najszybszym rozwiązaniem do przyjęcia. Pozwala w krótkim czasie stworzyć konstrukcję wspinaczkową mocowaną z obu stron za pomocą dwóch tyczek.
Zwykle układa się dwa, a roślina rośnie w środku.
Jednak nie jest to najlepszy wybór dla pomidora , ponieważ nie jest to prawdziwa roślina pnąca, dlatego powinien być stale przywiązany do konstrukcji drutem.
Metoda wątku
Ostatnim rozwiązaniem jest drut, osobiście używany przez lata, to ten, który wykorzystuje mniej wszystkich biegunów , nawet jeśli główne wsporniki muszą być bardzo duże i solidne.
Rośliny zamiast być zakotwiczone na słupie lub sieci będą „skręcone” wzdłuż zrzuconej z góry nici , przywiązanej do górnej nici.
Na końcach rzędu sadzi się dwa słupy , a między dwoma słupami rozciąga się kabel , na wysokości co najmniej 2 metrów od ziemi. Drut musi być wykonany z wytrzymałego żelaza (o grubości co najmniej 2 mm), a nawet lepiej, jeśli jest pokryty PVC. Dwa słupy są dalej mocowane do ziemi za pomocą prętów ściągających, a następnie wbijane w ziemię.
W moim przypadku mam 8-metrowe rzędy. Dlatego w każdym rzędzie sadzę dwa słupy o głębokości co najmniej 60 centymetrów i wysokości 2 / 2,5 metra. Odległość znajduje się na granicy ciężaru, jaki będzie musiał unieść kabel. Powyżej 8 metrów wskazane jest umieszczenie słupa pośredniego .
W tym momencie młode sadzonki pomidorów można przesadzić, pozostawiając między nimi odpowiednią przestrzeń.
Gdy osiągną wysokość 15/20 cm, wystarczy zawiązać nić konopną i pozwolić jej zejść z żelaznego drutu przeciągniętego między dwoma słupkami. Nić jest następnie wiązana u podstawy rośliny, a następnie skręcana wzdłuż łodygi samej rośliny.
Konopie są lepsze od klasycznego drutu z tworzywa sztucznego, ponieważ są biodegradowalne i można je kompostować.
System drutu jest również idealny do upraw szklarniowych , gdzie nie ma potrzeby stawiania żerdzi, a sama konstrukcja tunelu może być wykorzystana do zawieszenia sznurków.
Ta metoda gwarantuje liczne korzyści:
- Struktura jest praktycznie niezniszczalna: konopie są bardzo odporne.
- Roślina nie jest przywiązana do tyczek ani sieci, zachowuje elastyczną strukturę (doskonale sprawdza się przy silnym wietrze).
- Nie ma potrzeby sadzenia dodatkowych żerdzi w ziemi ani wiązania rośliny w niebezpieczeństwie dławienia łodygi, gdy urosła.
- Pod koniec sezonu będzie można pozostawić główne słupy w ziemi i bezpośrednio usunąć rośliny i druty poprzez kompostowanie wszystkiego.
Ściółkowanie rzędu
Niezależnie od konstrukcji wsporczej pomidora warto ściółkować rząd . Niezależnie od tego, czy wybierzesz słupy, konstrukcje piramidalne, czy konstrukcję drucianą, wskazane jest zabezpieczenie podłoża arkuszami lub lepiej jeszcze naturalnym materiałem, takim jak słoma.
Szczególnie na glebach gliniastych bezpośrednie działanie słońca wysusza i zagęszcza ziemię, tworząc skorupę, która powoduje pęknięcia. Pęknięcia te przyspieszają ewapotranspirację gleby, czyniąc ją suchą i mało urodzajną. Ściółkowanie dłużej utrzymuje wilgotność gleby , unikając zbyt częstego podlewania. Ogranicza również samoistny wzrost ziół, zmniejszając tym samym prace porządkowe w ogrodzie.
Pamiętajmy o związaniu roślin
Rośliny pomidora należy stale sprawdzać : w miarę wzrostu muszą być przywiązane do podpór lub skręcone na drucie. Wydaje się to trywialne, ale zdarza się, że widać doskonałe podpory i rośliny nieprawidłowo przymocowane.
Szkoda byłoby zniweczyć użyteczność prac konstrukcyjnych podpór, które widzieliśmy, z powodu małej nieuwagi.
Wiązanie pomidorów to bardzo szybka praca, pamiętaj tylko o sprawdzaniu sadzonek co 10 dni .
Istnieją specjalne opaski kablowe (takie jak te), ale wystarczy zwykły sznurek. Pamiętajmy, aby nie dokręcać zbyt mocno łodygi rośliny.
Jedynym systemem, który pozwala obejść się bez tego urządzenia, jest usztywnienie spiralne, nawet w takim przypadku lepiej jest mieć oko na prawidłowe ustawienie trzonu.
Dobra robota!
