Treść przetworzona
- Rośliny bez korzeni
- Na zewnątrz najlepsze środowisko
- W domu, w takich warunkach
Tillandsias to małe byliny należące do rodziny Bromeliaceae, występujące w lasach deszczowych Ameryki Południowej. Te rośliny mają tę szczególną cechę, że nie potrzebują ziemi, ponieważ rosną na podporach i przyczepiają się do gałęzi drzew, bez zakorzenienia w ziemi (z wyjątkiem niektórych gatunków). Nie tolerują temperatur poniżej 10 ° C i można je przenosić na zewnątrz tylko latem, od czerwca do października, przy zachowaniu pewnych środków ostrożności. Najbardziej znane i uprawiane gatunki to Tillandsia cyanea, T illandsia lindenii i Tillandsia usneoides.
Rośliny bez korzeni
Tillandsie są szczególnie cenione za liście, zebrane w otwarte rozety o długości 30-40 cm i mniej lub bardziej nitkowate, ciemnozielone lub srebrzystoszare. W niektórych przypadkach, gdy znajdą odpowiednie środowisko, mogą nawet rozkwitnąć. Kwiaty noszone na pędach o długości 10-15 cm są małe, cylindryczne lub lejkowate, niebiesko-fioletowe , pojedyncze (u Tillandsia usneoides) lub zebrane w kwiatostany kłosowe (około 20 kwiatów na kwiatostan) i zawinięte w zachodzące na siebie i spłaszczone wypustki różowy (Tillandsia cyanea) lub fioletowo-różowy (Tillandsia lindenii). Zwykle otwierają się późną wiosną, czasem nawet jesienią i trwają średnio dziesięć tygodni.
Tillandsias określa się jako „rośliny epifityczne”, ponieważ mają bardzo mały system korzeniowy, czasem nawet go nie ma. Tak jest w przypadku Tillandsia usneoides, gatunku bez korzeni, który jest uprawiany bez podłoża, ale przylegający do pni lub kawałków kory, korka lub wiszący ; gatunek ten pobiera potrzebną wodę przez liście, także dzięki wilgotności powietrza; najczęściej rośnie w pomieszczeniach, nawet jeśli nie zawsze jest to łatwe ze względu na zbyt suche powietrze w naszych mieszkaniach. Z drugiej strony Tillandsia lindenii i Tillandsia cyanea są gatunkami „lądowymi”: można je hodować w doniczkach z glebą.
Na zewnątrz najlepsze środowisko
Od maja do czerwca, w zależności od sezonowych trendów klimatycznych, Tillandsia można przenosić na zewnątrz, w ogrodzie lub na tarasie. Podobnie jak na obszarach pochodzenia, rośliny te uwielbiają stanowiska półcieniste, choć jasne, gdzie nie dociera do nich bezpośrednie światło słoneczne, z temperaturami od 20 do 28 ° C i wysoką wilgotnością atmosferyczną. Ideałem byłoby na przykład powiesić je pod liśćmi rośliny o grubych liściach, tak jakby znajdowały się w pierwotnym lesie.
Zwilżające powinno być prowadzone przy niskim wapiennym wody, idealny dla opadów . U gatunków z ziemią należy bez przesady zadbać o wilgotność podłoża, wprowadzając kilka kropel wody w środek tworzącej go rozety liści. U gatunków bezrolnych, które rosną wiszące lub oparte o korę, wystarczy spryskać liście.
Chociaż w zimnych porach roku nie ma potrzeby nawożenia pędów, teraz można również zacząć dostarczać dodatkowe składniki odżywcze poprzez nawożenie . Konieczne jest dostarczenie produktu o niskiej zawartości azotu (takiego jak ten specyficzny dla storczyków), najlepiej w postaci płynnej, rozcieńczonej w wodzie do nawadniania w dawkach wskazanych na etykiecie. Nawozić raz w miesiącu od czerwca do września.
W domu, w takich warunkach
Tillandsia należy przenieść z powrotem do domu w październiku. Tutaj, jeśli powietrze jest zbyt suche, wskazane jest zastosowanie nawilżaczy do kaloryferów i kilka razy w tygodniu (lub nawet codziennie w przypadku T. usneoides) rozpylanie liści rośliny. Generalnie idealne środowiska do obsadzenia roślin są najbardziej wilgotne, na przykład łazienka i kuchnia. Pamiętaj, aby nie trzymać rośliny zbyt blisko źródeł ciepła (kaloryferów) lub przeciągów powietrza. Ciekawostka: mówi się, że rośliny te mają zdolność oczyszczania powietrza z dymu papierosowego i smogu.