Treść przetworzona
- Porzeczki (czerwone, czarne i białe)
- Sugerowane odmiany
- Agrest
- Malina
- Borówka amerykańska
Na pagórkowatych terenach północy i środkowo-północy, gdzie pozwala na to sezonowość (przy braku śniegu), najważniejszą operacją do przeprowadzenia o tej porze roku jest przycinanie drobnych owoców: porzeczek, agrestu, maliny i borówki. Każda roślina ma specjalne potrzeby.
Porzeczki (czerwone, czarne i białe)
Około 150 gatunków należy do rodzaju Ribes z rodziny Grossulariaceae. Do uprawy najbardziej nadają się odmiany: Ribes rubrum (porzeczka czerwona), Ribes sativum (porzeczka biała) i Ribes nigrum (porzeczka czarna). Porzeczka jest wieloletnim krzewem liściastym (jesienią traci liście) o pokroju krzaczastym, który w zależności od odmiany i techniki uprawy może osiągać wysokość od 1 do 3 metrów.
Przycinanie, które przeprowadza się w tym okresie roku (luty), ma na celu odnowienie ulistnienia przy zachowaniu stałej produkcji owoców. Wytnij jedną lub dwie gałęzie, które mają ponad 5 lat na poziomie pnia. Aby je zastąpić, wybierz dość energiczne jednoroczne gałęzie wyhodowane z tej odmiany. Następnie wykonaj kilka cięć do tyłu (skrócenie gałęzi na gałęzi leżącej poniżej) na gałęziach 2-3-4 lat. Jeśli cięcia są przeprowadzane racjonalnie, przycięty krzew porzeczki powinien składać się z trzech lub czterech gałęzi po 3-4-5 lat, dwóch lub trzech gałęzi po 2 lata i dwóch do trzech gałęzi po 1 roku. Działając w ten sposób, korona jest stale odnawiana, a produkcja jest utrzymywana na stałym poziomie.
Sugerowane odmiany
Spośród odmian czerwonych porzeczek odmiana „Junifer” jest bardzo silna i wydajna, ale wrażliwa na późne przymrozki. Dojrzewa wcześnie, grona średniej długości.
Z drugiej strony odmiana „Rovada ” późno dojrzewa, jest bardzo wydajna i silna, z długimi i łatwymi do zbioru gronami.
Spośród odmian porzeczki białej „Zitavia” charakteryzuje się wczesnym dojrzewaniem, silnym wigorem i średnią produktywnością. Jej owoce są wyraźne, jędrne i przyjemne.
Odmiana „Blanka” jest późno produkcji i bardzo energiczne, klastry są bardzo długie.
Spośród odmian czarnej porzeczki „Gigante di Boskoop” charakteryzuje się bujnym rozwojem, z licznymi małymi gronami, ma kwaśny i bardzo aromatyczny smak.
Odmiana „Noir de Bourgogne” jest bardzo silna i rustykalna, z krótszymi gronami; jest to gatunek bardzo produktywny.
Agrest
Ribes uva-crispa, lepiej znany jako agrest, to krzew owocowy należący do rodziny Grossulariacee. Jagody w porównaniu do jagód porzeczki są większe i mają inny smak. Agrest należy przycinać jak porzeczki. Należy jednak zwrócić szczególną uwagę, ponieważ gałęzie tego gatunku mają kłujące ciernie o długości 1-1,5 cm, bardzo bolesne. Podczas pracy zawsze noś rękawiczki.
Sugerowane odmiany
Wśród uprawianych odmian są niektóre z czerwonymi owocami, a niektóre z białymi, właściwie zielonkawymi, żółtawymi i podobnymi odcieniami.
Wśród tych z czerwonymi owocami proponujemy „Poorman” pochodzenia amerykańskiego, który ma niezbyt duże owoce i jest używany w produkcji syropów. I odmiana „Winham Industry”, angielska, o podłużnych i dużych jagodach.
Z odmian białych owoców agrest „Careless” ma duże zielone jagody, podczas gdy odmiana „White Smith” ma bardziej żółte owoce.
Malina
Rubus idaeus, malina, należy do rodzaju Rubus z rodziny Rosaceae. Jest to krzew wydający odrosty, bardzo rustykalny, energiczny i krępy, osiągający 1,50 m wysokości.
Przycinanie w uniferous malina (odmiana z tylko jednym rocznej produkcji) odbywa się przez cięcie stare pędy, które mają zaowocowały blisko pnia.
Następnie wybierz 4-5 jednorocznych pędów z najbardziej energicznych dla każdej winorośli i ścinaj, zawsze blisko winorośli, te w nadmiarze. Przywiąż wybrane pędy, otwarte jak wachlarz, do żelaznego drutu umieszczonego wzdłuż rzędu na wysokości 1 metra.
U maliny dwuskrzydłowej (odmiana o dwóch produkcjach rocznych) przycinamy w części końcowej pędy owocnikujące rok wcześniej. Kiełkować również pędy na wysokości 70-90 cm, które mają półsuche gałęzie.
W przypadku czarnej maliny odetnij pędy, które zaowocowały blisko pnia . Następnie wybierz 4-5 nowych pędów jednorocznych, przywiąż je jak wachlarz do drutu żelaznego ułożonego wzdłuż rzędu na wysokości 130-140 cm i przytnij 10-15 cm nad drutem. Cięcie tego gatunku należy wykonywać rękami chronionymi mocnymi rękawicami, ponieważ gałęzie są wyposażone w liczne kolce.
Borówka amerykańska
Vaccinium myrtillus, borówka czarna, należy do rodzaju Vaccinium z rodziny Ericaceae; jest to niewielki krzew liściasty o rozłożystym pokroju, wysokości od 20 do 60 cm, o bardzo powolnym wzroście.
Przycinanie należy przeprowadzać corocznie, stosując mniej lub bardziej surowe zabiegi, w zależności od żywotności roślin; na tych o słabej wigorze interwencje muszą być surowe, na energicznych, lekkie . Operacja składa się wyłącznie z cięć powrotnych na gałęziach, małych gałęziach i gałęziach drugorzędnych. W przypadku roślin, które mają więcej niż 15 lat, może być konieczne odnowienie niektórych gałęzi tworzących krzew. Wybierz jeden lub dwa odrosty na poziomie pnia, które po drugim roku wegetacji zaczną produkować. Działając stopniowo, można odnowić krzew w ciągu 3-4 lat.