Treść przetworzona
- Głębokość - najważniejsza cecha
- Otwory drenażowe są niezbędne
- Inne parametry do oceny
- Materiały
- Najnowsze pojemniki? Są biodegradowalne
- Forma: często nie jest niezbędna
Te kryteria przewodnie przy wyborze garnków , w których można umieścić nasze zakłady muszą brać pod uwagę aspekty estetyczne (kształt, kolor, wykończenia i obróbki powierzchni), ale przede wszystkim praktyczny . Większość roślin można uprawiać w pojemnikach, o ile jest to odpowiednio proporcjonalne do rozwoju systemu korzeniowego gatunku i posiada niezbędne cechy (porowatość, możliwość drenażu, odporność na upływ czasu) sprzyjające jednorodnemu wzrostowi roślinności. zawarte. Oto praktyczny przewodnik, jak dobrze wybrać i mieć zdrowe i bujne rośliny.
Głębokość - najważniejsza cecha
Objętość ziemi, która może pomieścić doniczkę, musi być wystarczająca do regularnego rozwoju korzeni w czasie , unikając konieczności zbyt częstej zmiany pojemnika. Na rynku dostępne są doniczki o zmiennej głębokości od kilku centymetrów do 80-100 centymetrów w zależności od rodzaju roślin. Orientacyjnie można odnieść się do następującego schematu:
- dla roślin zielnych (jednorocznych i wieloletnich) oraz krzewów o wysokości do 40-60 centymetrów: potrzebny jest pojemnik o głębokości od 15 do 30 centymetrów .
- dla krzewów średniej wielkości (do 100-130 cm wysokości): od 40 do 60 cm.
- na duże i małe krzewydrzewa (do dwóch metrów wysokości): od 60 do 100 centymetrów.
Otwory drenażowe są niezbędne
Wszystkie pojemniki muszą mieć jeden lub więcej otworów drenażowych , które są niezbędne do zapewnienia odpływu wody i zapobiegania jej gromadzeniu się w głębszych warstwach, powodując poważne stany asfiksji korzeni.
Ze spodka można korzystać, ale w przypadku większości roślin należy go szybko opróżnić z odpływającej wody. Tylko w przypadku niektórych roślin, takich jak paprocie, maranta i aglaonema, typowych dla środowisk zacienionych i wilgotnych oraz niektórych roślin kwitnących w pomieszczeniach (takich jak azalia i hortensja) przydatne jest, aby odprowadzana woda pozostała w spodku.
Inne parametry do oceny
- Porowatość : najlepsze materiały to takie, które gwarantują przede wszystkim dobrą porowatość, niezbędną do zapewnienia zarówno odpowiedniej wymiany gazowej pomiędzy podłożem (czyli korzeniami) a atmosferą zewnętrzną, jak i poprzez parowanie ze ścian utratę nadmiaru wody znajdującej się w warstwa uprawna.
- Izolacja termiczna : idealny materiał musi również maksymalnie izolować od zmian termicznych, aby nie dopuścić do przegrzania lub schłodzenia podłoża, a tym samym systemu korzeniowego.
- Waga: materiał decyduje również o wadze kontenera: parametr ten ma duże znaczenie w przypadku instalacji na tarasach lub balkonach, dlatego występuje na płytach zaprojektowanych do przenoszenia tylko określonych obciążeń. Ciężkość oznacza również łatwość przenoszenia pojemników.
- Trwałość : niektóre materiały zapewniają dobrą odporność na przypadkowe stłuczenie, mróz, nadmierne letnie temperatury i dlatego są w stanie zagwarantować dłuższą żywotność niż inne.
Materiały
COTTO lub TERRACOTTA
Cotto to najbardziej tradycyjny materiał do produkcji wazonów: otrzymywany z glin o różnym składzie, bogatych w tlenki żelaza, może być obrabiany i kształtowany w różnych rozmiarach i kształtach, zarówno gładki, jak i ozdobiony reliefowymi motywami .
Najcenniejsze i najdroższe pojemniki z terakoty otrzymywane są w procesie ręcznym , pozostałe w formach przemysłowych.
Terakota ma dużą porowatość , która jest w stanie sprzyjać zarówno wymianie gazowej między systemami korzeniowymi a atmosferą zewnętrzną (tlen wchodzi, wydobywa się dwutlenek węgla wytwarzany przez korzenie) oraz parowaniewody występującej w nadmiarze w podłożu: w okresach gorących to drugie zjawisko fizyczne pozwala na wychłodzenie podłoża, wręcz przeciwnie, gdy gleba jest zbyt sucha, porowatość pozwala na wchłanianie wilgoci atmosferycznej, a tym samym nawilżenie podłoża .
Te negatywne aspekty terakoty są: ciężar materiału; możliwość złamania lub pęknięcia; słaba mrozoodporność (szczególnie w przypadku starych donic, które zimą warto przykryć jutą lub trzciną); trudności w ruchu i transporcie (w przypadku dużych kontenerów); tworzenie się pleśni zewnętrznejo glony (należy usunąć gorącą wodą z mydłem, szczotką ścierną, ale nie chemicznymi detergentami w płynie, które mogą przenikać przez pory i być toksyczne dla systemów korzeniowych); wyższa cena za ten sam rozmiar w porównaniu do pojemników plastikowych.
KAMIEŃ
Kamień naturalny to wysokiej jakości, ale drogi i ciężki materiał . Kamienne pojemniki są ogólnie stabilne w ogrodzie. Porowatość zależy od rodzaju materiału wyjściowego i (generalnie stałej) grubości ścian, ale w każdym przypadku jest mniejsza niż w przypadku terakoty. Pojemniki mogą być polerowane (jak marmur) lub pozostawione naturalne (jak piaskowiec).
CEMENT Z
tego niezwykle ekonomicznego materiału wykonuje się prawie wyłącznie duże pojemniki na zielone meble w parkach i miejscach publicznych.
Wartość ozdobna jest znikoma, a waga jest często znaczna , do tego stopnia, że aby uczynić produkt lżejszym, do cementu dodaje się inne materiały, takie jak keramzyt lub grys marmurowy, uzyskując tak zwane pojemniki „grysowe” lub „granulowane”. Pojemniki na bazie materiału cementowego są trwałe, dostatecznie porowate i dobrze odporne na szoki termiczne.
CERAMIKA
Wazony z glazurowanej ceramiki , błyszczące lub nieprzezroczyste, są używane głównie do zielonych mebli w pomieszczeniach, ponieważ materiał ten jest słabo odporny na mróz zimą. Nie mają porowatej powierzchni, a często nawet otworu drenażowego, więc nawadnianie musi być bardzo ostrożne i ogólnie rzadkie. Oprócz walorów dekoracyjnych wazony te są funkcjonalne, ponieważ są łatwe do czyszczenia. Jednak są one bardziej odpowiednie jako uchwyty do garnków niż jako prawdziwe doniczki do uprawy.
METAL
Różne elementy (miedź, żelazo, stal, aluminium) są najczęściej używane jako uchwyty do doniczek, a nie jako prawdziwe doniczki do uprawy. W każdym razie są to materiały nieporowate, bardzo odporne, generalnie nie tanie.
TWORZYWA SZTUCZNE Materiały
te stanowią obecnie prawie dwie trzecie rynku pojemników , zarówno dla profesjonalistów, jak i hobbystów i są reprezentowane przez różne związki syntetyczne (polietylen, polichlorek winylu, polipropylen, włókno szklane), które są łatwo przetwarzane i kształtowane w różnych kształtach, rozmiarach (od kilka centymetrów wysokości do 100-120 centymetrów głębokości) i kolory.
Główne zalety tych materiałów to solidność ; długi czas trwania ; lekkości ; ogół niska cena . Główny (i najbardziej poważne) wada jest reprezentowana przez
bardzo niska porowatość : producenci starają się ograniczyć ten limit, zwiększając liczbę otworów drenażowych na dnie, które zamiast jednego, jak w klasycznych doniczkach z terakoty, mogą wynosić nawet 4-5 lub więcej. W każdym razie, biorąc pod uwagę nieistniejącą zdolność parowania wody z powierzchni tworzywa sztucznego, podlewanie musi być ograniczone i rzadsze, ponieważ istnieje wysokie ryzyko stagnacji wody w podłożu.
Doniczki wykonane z niskiej jakości tworzyw sztucznych są słabo odporne na działanie promieni słonecznych czy mrozu, przez co łatwo się psują lub mogą przenosić nadmierne ciepło lub zimno do systemów korzeniowych. Obecnie produkcja doniczek plastikowych uległa poprawie i istnieją one na rynkupojemniki o doskonałych właściwościach konstrukcyjnych (stabilność materiału w czasie, dobra odporność na skoki świetlne i termiczne): najtrwalsze produkowane są z mieszanki polietylenu i polipropylenu.
Szczególnym produktem jest ten otrzymany z użyciem żywicy polietylenowej, nietoksyczny i nadający się do recyklingu, bardzo odporny zarówno na mróz, jak i długotrwałe wysokie temperatury lata, dzięki czemu uzyskuje się wazony bardzo dobrze imitujące klasyczne wazony z terakoty. że termin „ similcotto ” został ukuty dla tego produktu .
DREWNO
Drewno jest najmniej trwałym z materiałów, ze względu na niszczenie wynikające z bezpośredniego i długotrwałego kontaktu z glebą, często zawilgoconą obecnością wody do nawadniania. Drewniane pojemniki wymagają również więcej konserwacji niż inne, ponieważ muszą być przemalowywane średnio co 4-5 lat.
Aby uniknąć zużycia, do donicy można dodać ocynkowaną wannę z żelaza , stali lub miedzi, aby odizolować drewno od gleby.
Często inne pojemniki są przekształcane w pojemniki na rośliny, na przykład drewniane beczki, kadzie na wino, stare wanny używane do prac domowych: w tym przypadku konserwacja musi być jeszcze dokładniejsza, ale konserwacyjne zabiegi lakiernicze przedłużające żywotność drewna mogą być szkodliwe dla roślin.
Najnowsze pojemniki? Są biodegradowalne
Główną cechą pojemników wykonanych z materiału biodegradowalnego jest zdolność do całkowitej degradacji, nieużywanych już, w mniej lub bardziej krótkim czasie, w zależności od wielkości i materiału wyjściowego, eliminując tym samym problemy z ich utylizacją.
Najbardziej znane i najbardziej rozpowszechnione pojemniki ekologiczne mają małe-średnie rozmiary i są wykonane z torfu prasowanego: materiał ten, oprócz dużej porowatości, przyczynia się, choć w minimalnym stopniu, do wspomagania odżywiania rosnących roślin, dzięki składowi podstawowe elementy.
Również błonnik kokosowy, skrobia i celulozasłużą do pakowania słoików, zazwyczaj o średniej i małej wielkości. Najnowsze wazony ekologiczne to te wykonane z łusek ryżowych (czyli odpadów z przetwarzania ryżu) zmieszanych z określoną naturalną żywicą.
Pojemniki te występują w różnych kształtach, różnych rozmiarach i kolorach. Doniczki te nadają się do uprawy roślin, które mają być przesadzane później w ziemi (np. Warzywa) bez rozpalania. Możliwość zakopania pojemnika bezpośrednio zabezpiecza systemy korzeniowe, zwłaszcza te najbardziej delikatne, przed nieuchronnymi uszkodzeniami, które pojawiają się przy wyjmowaniu brył z pojemnika: w ten sposób unika się tzw. Stresu przeszczepowego.
Nadają się zwłaszcza do torfu prasowanego, do małych roślin jednorocznych, takich jak pierwiosnki, fiołki, begonie, ageratum, alyssus i nagietki, a także do roślin kwiatowych średniej wielkości, takich jak pelargonie i opadające petunie, które można sadzić bezpośrednio na dużych tacach bez kielichów. Można je również stosować do wysiewu delikatnych warzyw korzeniowych, takich jak pomidory, papryka, bakłażany, dynia i cukinia, które po osiągnięciu ostatecznego rozwoju znajdują swoje miejsce bezpośrednio w ziemi ogrodowej. Doniczki biodegradowalne można wykorzystać do ukorzeniania sadzonek zewnętrznych gatunków krzewów (głogu, bzu, kaliny, lauru, oleandry), które już dobrze rozwinięte sadzi się w ziemi bez wyjmowania ze słoika. Wszystkie donice ekologiczne, oprócz degradacji w ziemi ulegają całkowitej degradacji, zamieniając się w cenny kompost, jeśli zostaną unieszkodliwione wraz ze zbiórką odpadów organicznych.
Forma: często nie jest niezbędna
W przypadku większości roślin odpowiednie są pojemniki o przekroju kwadratowym lub prostokątnym, ale także okrągłe: kształt jest obojętny. Z drugiej strony
niektóre typy roślin, takie jak drzewa owocowe i rośliny domowe, preferują pojemniki o okrągłym przekroju (wazony o ściętym stożku lub cylindryczne), co sprzyja lepszemu rozmieszczeniu korzeni.
W przypadku niektórych roślin ważne jest, aby doniczka była znacznie wyższa niż szeroka (krzewy zewnętrzne, takie jak oleander, laur, fotinia, wiśnia laurowa i małe drzewa z wysoce pionowymi systemami korzeni), podczas gdy w przypadku innych (małe sukulenty, zwłaszcza aromatyczne) wystarczająca jest płytka głębokość, na przykład zapewniana przez miski.
To jest lepszeunikać pojemników o zbyt małej podstawie, nawet jeśli jest ona wartościowa estetycznie, ponieważ nie gwarantuje wystarczającej stabilności.