Treść przetworzona
- Właściwy teren
- Nawożenie buraka ćwikłowego
- Siew
- Pielęgnacja buraków
- Kolekcja
- Dostępne w handlu odmiany buraków
- Ostrzeżenie!
Beta vulgaris, potocznie nazywana burakiem lub burakiem, lub „z ogrodu”, to bulwa należąca do rodziny Chenopodiacee. Szczególnie znana i ceniona jest zwłaszcza w północnych Włoszech, gdzie jada się ją na surowo i gotowaną, w sałatkach lub w soku . W zależności od odmiany występuje w wydłużonym, spłaszczonym lub wydłużonym kształcie; ma czerwono-fioletową skórkę i miąższ od prawie białego do różowego do ciemnofioletowego, w zależności od odmiany; miąższ niektórych odmian ma koncentryczne zabarwione obszary o różnej intensywności (podział na strefy). W marcu czas zasiać różne warzywa, w tym Beta vulgaris 'esculenta'.
Właściwy teren
Buraki preferują gleby głębokie, świeże i przepuszczalne, najlepiej z materią organiczną o odczynie obojętnym lub subalkalicznym . Należy unikać gleb bardzo kamienistych i suchych, ponieważ jakość otrzymanego w tym przypadku produktu jest zwykle raczej słaba.
Dwa tygodnie przed siewem na otwartym polu wykop ziemię na głębokość 25-30 centymetrów. Następnie posiekaj bryły, kilkakrotnie zagłębiając glebę, a na koniec użyj grabi do ostatecznego ułożenia.
Nawożenie buraka ćwikłowego
W czasie wykopywania obornika nie wolno rozprowadzać, nawet jeśli jest w pełni dojrzały, ale wskazane jest uprawianie buraka ogrodowego po obornie obornikowych warzywach, takich jak pomidory, bakłażany i cukinie.
Jeśli chcesz wykonać nawożenie mineralne, przed zasiewem zakop 40-50 gramów na metr kwadratowy superfosfatu mineralnego (19%) i 20-30 gramów na metr kwadratowy siarczanu potasu (50%).
Następnie, po przerzedzeniu sadzonek, podać 10 gramów na metr kwadratowy azotanu amonu (26%) trzy razy w odstępach 10 dni od jednej interwencji i drugiej, ostatnia interwencja co najmniej 30 dni przed zbiorem.
Siew
Rozpoczyna się w marcu i kończy w czerwcu w zależności od regionu.
Po przygotowaniu gleby wysiewać bezpośrednio na otwartym polu, w rzędach oddalonych od siebie o 25-50 cm (50 cm dla odmian późnych) centymetrów od siebie. Nasiona należy umieścić na głębokości 1,5-2 cm.
Każde nasiono buraka ogrodowego pochodzi średnio od 1 do 6 sadzonek; gdy osiągną wysokość 5 cm należy przystąpić do ich przerzedzania pozostawiając sadzonkę w rzędzie co 15-25 cm.
Pielęgnacja buraków
Podczas wzrostu roślin należy utrzymywać glebę w czystości od chwastów poprzez okresowe pielenie. Roślina potrzebuje stałej wilgotności ; wraz z rozwojem korzenia wzrasta zapotrzebowanie na wodę i dlatego wskazane jest częste kąpiele, ponieważ w przypadku suszy korzeń może być zbyt twardy i słabo rozwinięty ; należy jednak uważać, aby nie przesadzić, ponieważ przy nadmiarze wody część nadziemna rozwija się bardziej kosztem korzenia.
Kolekcja
Rozpoczyna się w zależności od odmiany 60-80 dni po wykiełkowaniu nasion. W czasie zbioru korzenie muszą mieć minimalną średnicę 5-8 cm. Jeśli średnica buraka przekracza 10 cm średnicy korzenia, grozi stwardnieniem.
Aby zebrać korzenie, użyj łopaty, uważając, aby ich nie złamać i / lub nie uszkodzić. Następnie odetnij liście 2-3 cm od szyjki i oczyść buraki z wszelkich pozostałości gleby.
Po zebraniu buraki można przechowywać w piwnicy lub w chłodnym miejscu w skrzyni pokrytej lekko wilgotnym piaskiem. Z dziesięciu metrów kwadratowych powierzchni można zebrać od 15 do 40-50 kg buraków.
Dostępne w handlu odmiany buraków
Na rynku można kupić odmiany średnio wczesne (dojrzewanie 70-80 dni) i odmiany wczesne (dojrzewanie 60-70 dni).
W średnio-wczesnym okresie informujemy:
- „Cylindra” o wydłużonym kształcie, ciemnoczerwonej skórce i miąższu;
- „Detroit” o zaokrąglonym kształcie, ze szkarłatną skórką i intensywnie czerwonym miąższem.
Wśród wczesnych odmian:
- `` Paonazza d'Egitto '' (zwana również z Egiptu lub Piatta d'Egitto), spłaszczona, z ciemnoczerwoną skórką i czerwoną miazgą z czarniawymi odcieniami
- „Tonda di Chioggia”, okrągły, o czerwonej skórce i jasnoróżowym miąższu z bardziej intensywnymi czerwonymi okrągłymi strefami.
Ostrzeżenie!
Beta vulgaris to także nazwa boćwiny, której spożywane jest centralne żebro liścia. Ale boćwina należy do odmiany „cycla”; burak okopowy to odmiana „esculenta”.