Treść przetworzona
- Od jaskiń po szlachetne salony
- Wspaniała osobowość w zaledwie pięciu kilogramach
- Towarzysz zabaw dla dzieci
- Królewski płaszcz, który należy starannie zakonserwować
Od jaskiń po szlachetne salony
Może to wynikać z wyglądu, który przypomina dzikie zwierzę , lisa (któremu zasłużyło na to imię); będzie to dla odkrycia niektórych neolitycznych skamieniałości, które go przedstawiają; ale wydaje się, że lis był psem jaskiniowca.
Jego pierwszy oficjalny obraz pochodzi jednak z czasów faraonów w starożytnym Egipcie. Od 1800 roku rasa ta rozpowszechniła się w salonach rodzin arystokratycznych i artystów, m.in. Mozarta, Michała Anioła i Giuseppiny di Francia i stała się symbolem wysokiego statusu społecznego. W Anglii został wprowadzony na dwór przez królową Charlotte, aw XVIII wieku król Jerzy III uczynił go psem salonowym. La jego rozmiar "mini" Ale musisz zwrócić się do królowej Wiktorii, która jako pierwsza znalazła hodowlę szpiców z dokładnym wskazaniem, że psy nie przekraczały 5 kg: pomysł narodził się po podróży do Florencji w 1888 r. w którym pokrył Volpino Italiano swoim Szpicem, dając początek rasie Volpino di Pomerania lub niemieckiemu szpicowi karłowatemu . Chociaż termin „Volpino di Pomerania” jest najczęściej stosowany, jest on jednak niewłaściwy, ponieważ dokładna nazwa tej rasy to „szpic miniaturowy / pomorski” lub „niemiecki szpic miniaturowy” zgodnie z normą ENCI: w 1960 r. Międzynarodowa Federacja Kynologiczna w rzeczywistości przypisała ojcostwo rasy Niemcom, wskazując czynniki odniesienia, którymi należy odróżnić „Volpino w miniaturze” od szpica.
Wspaniała osobowość w zaledwie pięciu kilogramach
Volpino jest zdecydowanie małym psem : wzrost osiąga 30 centymetrów u samców i 28 centymetrów u samic . Nawet waga jest minimalna: maksymalnie 5 kilogramów. Jego wygląd (jak nazwa przypomina) jest bardzo podobny do lisa: wydłużona kufa , spiczaste uszy, wyprostowana szyja i oczy w kolorze ochry . Również kolor sierści (zawsze bardzo gruby) waha się od białego przez rudy do szampana . Mimo niewielkich rozmiarów lis ma wyraźnie określoną osobowość : zdeterminowany , wesoły , lekkomyślnybroni swojego terytorium. Bardzo czujny i uważny już w przeszłości był szeroko rozpowszechniony w bagnistych wioskach jako strażnik trzody, zaufany towarzysz woźniców lub wartownik kraju: nawet dziś jego odważny i nieufny charakter wobec obcych czyni go doskonałym psem stróżującym. Z tego właśnie powodu może bardzo szczekać .
Towarzysz zabaw dla dzieci
Czuły i bardzo przywiązany do opiekującej się nim rodziny lis jest idealnym psem również dla dzieci. W rzeczywistości nie gardzi żwawymi zabawami i przytulaniem: potrzebuje ruchu i nie może znieść zbyt siedzącego trybu życia.
Bardzo towarzyski, może mieszkać z innymi zwierzętami, ale najlepiej aby nie były one duże . Jednak przebiegły i inteligentny musi być wykształcony w słodki, ale stanowczy sposób, w przeciwnym razie może stać się nieco apodyktyczny i zazdrosny.
Królewski płaszcz, który należy starannie zakonserwować
Jednym z najpiękniejszych i najbardziej charakterystycznych aspektów pomorskiego jest szata : gruba i jedwabista, wymagająca codziennej pielęgnacji szczoteczką z prostymi żelaznymi paznokciami, nie wygięta, nie cienka i bez metalowych wypustek na końcach.
W ten sposób sierść jest lśniąca, czysta i bez sęków, które mogą się dość łatwo tworzyć.
Nie jest konieczne, a wręcz nie jest to zalecane, częste kąpiele: lepiej zamiast tego zdecydować się na użycie suchego szamponu.
Co do reszty, lis musi dużo się poruszać nie tylko ze względu na swój żywiołowy charakter, ale także aby zapobiec ryzyku otyłości i poprawić ruchomość stawów.: bądź ostrożny lub nie pozwól mu skakać z dużych wysokości, ponieważ ta rasa jest łatwo narażona na zwichnięcie rzepki z powodu urazu.