Właściciel dzierżawionej nieruchomości, który chce skorzystać z reżimu podatkowego „cedolare Secca”, musi skorzystać z tej możliwości przy rejestracji umowy najmu w nowym modelu RLI.
Suchy odcinek jest opcjonalnym systemu opodatkowania czynszów . W praktyce właściciel decydujący się na kupon płaci podatek zastępczy na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz podatki dodatkowe, jednocześnie rezygnując z żądania przez cały czas trwania opcji aktualizacji czynszu , nawet jeśli jest przewidzianych w umowie. Właściciel domu korzysta z opcji kuponu suchego w momencie rejestracji umowy lub w kolejnych latach.
Umowa najmu musi być zarejestrowana w nowym modelu RLI, który jest również używany do realizacji opcji kuponu suchego , zastępującego poprzedni model 69. W przypadku umów, które nie muszą być rejestrowane, na przykład umów na wynajem krótkoterminowy bez więcej niż 30 dni w ciągu roku, leasingodawca korzysta z opcji kuponu bezpośrednio w zeznaniu podatkowym.
Właściciel, który wybrał kupon, ma obowiązek wcześniejszego powiadomienia najemcy listem poleconym , w którym zrzeka się skorzystania z prawa żądania aktualizacji czynszu z dowolnej przyczyny.
Wracając do modelu RLI, część D to ta poświęcona opcji kuponowej .
Musi wskazywać numer porządkowy nieruchomości i leasingodawcy oraz względny udział we własności. Następnie należy przekreślić pole wyboru opcji dla suchego kuponu („TAK” w przypadku przylegania, „NIE” w przypadku braku przyczepności lub cofnięcia). Dla każdej nieruchomości należy wypełnić liczbę wierszy odpowiadającą liczbie właścicieli nieruchomości wymienionych jako leasingodawcy. Jeżeli liczba pięciolinii w sekcji modułowej jest niewystarczająca, konieczne jest użycie większej liczby modułów.
Wynajmujący jest zobowiązany do stosowania suchego kuponu przez cały okres obowiązywania umowy lub przedłużenia lub, w przypadku opcji realizowanej począwszy od lat następujących po pierwszym, przez pozostały okres obowiązywania umowy, ale zawsze ma prawo do odstąpienia od umowy. opcja w każdym roku następującym po roku, w którym została wykonana.
Tuż poniżej części D znajduje się sekcja zatytułowana „Oświadczenie wynajmującego”. 
Musi wskazywać kody podatkowe z odpowiednimi podpisami leasingodawców, którzy skorzystają z opcji lub cofną suchy kupon na określoną nieruchomość.