Migdały, które kupujemy w supermarketach, często pochodzą z bardzo daleka, nawet jeśli ten doskonały suszony owoc jest łatwy w uprawie we Włoszech, do tego stopnia, że nasz kraj był największym producentem na świecie. Wybór ekologiczny, ale przede wszystkim wielka satysfakcja, to możliwość zbioru migdałów z własnej uprawy .
Nie jest to trudny cel do osiągnięcia: drzewo migdałowe jest rośliną owocową, którą możemy uprawiać zarówno w ogrodzie, jak iw szerszym kontekście sadu dochodowego, przy zachowaniu pewnych środków ostrożności do metody uprawy organicznej .
Migdały to bardzo dobre dla zdrowia suszone owoce, dlatego zaleca się ich umiarkowane codzienne spożycie, aby dostarczyć cennych kwasów Omega3, witamin z grupy B, witaminy E i różnych soli mineralnych. Jeszcze jeden powód, aby spróbować je uprawiać, oto krótki przewodnik, który wyjaśnia, jak to zrobić, od sadzenia do zbioru, poprzez przycinanie i obronę przed patologiami i pasożytami.
Drzewo migdałowe
Drzewo migdałowe (prunus dulcis) jest potencjalnie bardzo długowieczną rośliną , z wyglądu przypomina brzoskwinię, nawet jeśli ma mniejsze liście niż to. Należy do rodziny Rosaceae, aw jej ramach do grupy owoców pestkowych . Owocem jest pestkowiec złożony z części zewnętrznej (łuski) i nasion, którymi są właśnie migdały.
Pochodzące z Azji drzewo to rozprzestrzeniło się w starożytnej Grecji, następnie w Imperium Rzymskim, a następnie, wraz z najazdami arabskimi, zaczęło rozprzestrzeniać się w basenie Morza Śródziemnego. Wraz z odkryciem obu Ameryk został tam również wychowany iw praktyce jest dziś szeroko rozpowszechniony wszędzie, gdzie jest to możliwe.
Do lat pięćdziesiątych XX wieku Włochy miały światowy rekord w produkcji migdałów , zwłaszcza na Sycylii, gdzie „mennulara” była postacią ręcznego zbieracza migdałów, a także w Apulii. Później straciliśmy ten prymat z powodu pojawienia się znacznie bardziej konkurencyjnych produkcji z USA i Australii, ale nasz klimat i nasze środowisko pozwala nam produkować dobre migdały i powinniśmy uprawiać ten gatunek koncentrując się na jakości.
Jak i gdzie posadzić drzewo migdałowe
Przede wszystkim poznajmy cechy pedoklimatyczne niezbędne do uprawy migdałów, kiedy już zdecydujemy, czy i gdzie rozpocząć uprawę, zobaczymy, jak sadzić migdałowiec, mając na uwadze dobór odpowiedniej podkładki i zapylenia, niezbędne do uzyskania owoców.
Klimat niezbędny do uprawy
Drzewo migdałowe doskonale nadaje się do klimatu śródziemnomorskiego , wytrzymuje zarówno letnie upały, nawet suche, jak i niskie temperatury zimowe. Najwcześniejsze kwitnienie wśród owoców pestkowych naraża go na późne przymrozki, szczególnie na północy, gdzie temperatury rzędu kilku stopni poniżej zera są wystarczające do obumarcia przywiezionych kwiatów lub owoców. Te wiatry mogą być szkodliwe w czasie kwitnienia, ponieważ utrudniają ucieczkę cennych owadów zapylających, w bardzo wietrznych obszarów wiatrem powinniśmy myśleć o rozwiązaniach. Oprócz obszarów alpejskich drzewo migdałowe można jednak uprawiać w całych Włoszech .
Idealny teren
Nie możemy powiedzieć a priori, która gleba jest najlepsza dla drzewa migdałowego, ponieważ zależy to w dużej mierze od użytej podkładki , w związku z czym musimy prosić o tę informację bezpośrednio przy wyborze sadzonek do zakupu. Na przykład drzewa migdałowe szczepione na brzoskwini nie tolerują gleb bogatych w wapień i podatnych na suszę.
Jednak zwykłe podkładki na ogół preferują gleby z dobrym drenażem, o średniej teksturze i dobrze zaopatrzone w substancje organiczne . Korzenie są bardzo zdolne do zagłębiania się w glebę i tolerują okresy suszy o rozsądnym czasie trwania.
Wybierz podkładkę
W tradycyjnej uprawie migdałów najczęściej używaną podkładką był frank migdałowy , który mógł pochodzić z odmian słodkich lub gorzkich. Obecnie popularne są również brzoskwinie f ranco , niektóre klonalne podkładki śliwki , Mirabolano i hybryda brzoskwinia x migdał, a wreszcie nawet karłowata mandorlicoltura z intensywną podkładką, ale nie nadają się do uprawy ekologicznej.
Zapylanie
Drzewo migdałowe jest generalnie samosterylne , dlatego ważne jest, aby sadzić więcej okazów należących do odmian międzyplennych i współcześnie kwitnących. Jednak teraz istnieją również odmiany samopłodne.
Zasadź drzewo migdałowe
Aby zasadzić drzewo migdałowe, pracujesz dokładnie tak, jak przy innych gatunkach, ten rodzaj pracy można szczegółowo znaleźć w artykule o tym, jak sadzić roślinę owocową. Kontynuujmy, wykopując głęboki i szeroki otwór o wymiarach około 70 x 70 x 70 cm. Operację można wykonać ręcznie łopatą lub łopatą, jeśli podłoże nie jest zbyt twarde, w przeciwnym razie lepiej jest użyć wiertarki silnikowej.
Do wykopanej ziemi, a zwłaszcza warstw gleby, które mają wpływ na pierwsze 30-40 cm, konieczne jest wymieszanie dużej ilości dobrego środka poprawiającego glebę, takiego jak kompost lub obornik , który musi być dobrze dojrzały. W tym celu zaleca się kopanie, oddzielając warstwy gleby i uważając, aby w tej samej kolejności umieścić je z powrotem w otworze, gdy nadejdzie czas na przykrycie.
W przypadku roślin z gołymi korzeniami możemy ćwiczyć zaprzęganie , czyli zanurzanie systemu korzeniowego w pojemniku pełnym wody, drobnej ziemi i obornika. Korzenie są ponownie nawadniane przez ten roztwór i stymulowane do zakorzenienia się po przeszczepie.
Musimy sadzić drzewko bardzo prosto w dołku i pozostawić miejsce szczepienia poza powierzchnią gleby, aby uniknąć sytuacji, w której górna część (szczep) wydziela własne korzenie, które odrywają się, powodując obumieranie podkładki poniżej.
Kiedy sadzić
Sadzonkę można kupić z własnym chlebem ziemnym lub z nagim korzeniem. W pierwszym przypadku okres przeszczepu jest mniej kondycjonujący i roślina dobrze się zakorzenia nawet wiosną, natomiast w drugim przypadku z pewnością lepiej jest przesadzać w okresie spoczynku wegetatywnego , a więc od opadania liści jesienią do końca zimy, odrzucając momenty pośrednie charakteryzujące się mrozami.
Układy sadzenia
Jeśli sadzisz dużo drzew migdałowych w wyspecjalizowanym sadzie, nawet małym, te szóste zależą również od przyjętej metody uprawy , ale zwykle najlepszy jest kształt wazonu i przewiduje, że rośliny nie będą zagęścić powyżej 4,5 x 5 m , oraz najlepiej zostawić nawet 6 metrów między rzędami. W sadzie mieszanym będziemy przestrzegać tych samych minimalnych odległości między drzewami migdałowymi a innymi gatunkami o podobnym rozwoju.
Uprawa drzew migdałowych
Nawadnianie
Tradycyjnie drzewo migdałowe nie jest nawadniane, ale z pewnością wraz z dostępnością wody produktywność poprawia się, dlatego rozsądnie jest przewidzieć roślinę kroplową przynajmniej przez pierwsze lata po posadzeniu, a następnie poradzić sobie z okresami suszy.
Nawozy
Każdego roku zaleca się rozprowadzanie granulowanego obornika i kilku garści mąk kamiennych, takich jak fosforyty, naturalny siarczan potasu i magnezu lub popiół drzewny w obszarze pod liśćmi . Rozcieńczone maceraty z pokrzywy lub skrzypu są również zawsze przydatne , ponieważ stymulują również obronę immunologiczną rośliny, a także nawożą.
Główne dystrybucje mają miejsce podczas wegetatywnego restartu, a także pod koniec lata, kiedy rośliny muszą gromadzić rezerwy, aby przetrwać zimę. W pierwszych latach życia roślin przydatne jest również uprawianie zielonego nawozu w przestrzeniach między rzędami w celu wzbogacenia gleby w substancję organiczną lub utrzymania stałego trawienia.
Chochoł
Drzewa migdałowe niewątpliwie korzystają ze ściółkowania , zwłaszcza gdy są jeszcze młode, w ciągu pierwszych kilku lat, kiedy trawa może konkurować o zasoby wodne. W tym celu wokół sadzonek można rozłożyć czarne prześcieradła, a najlepiej jeszcze kręgi słomy lub suchej trawy, w dość grubych warstwach, około 10 cm.
Uprawa w doniczkach
W przypadku uprawy migdałowca w doniczkach pojemnik musi być pojemny, to znaczy zapewniać wystarczającą ilość gleby dla systemu korzeniowego. Lepiej jest preferować drzewka migdałowe szczepione na podkładkach karłowatych , które wchodzą do produkcji wcześniej i nie muszą rosnąć bardzo wysoko, nie mają bardzo rozwiniętych korzeni. Rośliny doniczkowe wymagają częstszego podlewania i nawożenia .
Jak przycinać drzewo migdałowe
Spośród zabiegów uprawowych, przycinanie wymaga szczególnej uwagi, zarówno w pierwszych latach życia rośliny, kiedy przeprowadza się ją w celu nadania jej formy uprawy, jak i później, przy cięciu, w celu regulacji produkcji i utrzymania jej zdrowej i wielkości. 'drzewo.
Kształt rośliny
Drzewo migdałowe, zgodnie z przewidywaniami, bardzo dobrze nadaje się do uprawy w doniczkach , wygodna forma dla tych, którzy pracują i muszą zbierać i przycinać z ziemi, ale przede wszystkim idealna dla rośliny, która w ten sposób otrzymuje dobre oświetlenie dobrze rozprowadzone w liściach. . Główne gałęzie w kształcie wazonu mają od 3 do 5 i zaczynają się na wysokości 50-80 cm nad ziemią.
Przycinanie produkcyjne
Pierwsze 3-4 lata po posadzeniu to okres odchowu, dlatego wszystkie interwencje mają na celu ukształtowanie szkieletu rośliny. Następnie rozpoczyna się faza wejścia do właściwej produkcji i corocznie wykonywane są cięcia mające na celu zachowanie równowagi między częścią wegetatywną i produkcyjną .
W zależności od odmiany, drzewo migdałowe produkuje głównie na gałęziach mieszanych lub na ostrogach owocujących lub na „pęczkach majowych”, a interwencje, które nigdy nie mogą być przesadzone , to powrotne cięcia energicznych gałęzi, przerzedzenie nadmiaru gałęzi i splątane, eliminacja suchych i chorych części.
Zapobiegaj chorobom i lecz je
Drzewa migdałowe mogą również podlegać chorobom, zwłaszcza na obszarach i latach charakteryzujących się dużą wilgotnością . Ważne jest, aby wiedzieć, jak rozpoznać pierwsze objawy przeciwności i szybko wyeliminować dotknięte części, jeśli to możliwe, przeznaczone do spalenia lub kompostowania.
W Najczęstsze patologie migdałów drzewa są te, które również wpływa na inne pestkowych, a mianowicie:
- Monilioza , patologia, która szczególnie uszkadza kwiaty, ale także pędy i gałązki, które wysychają. Może również dotyczyć małych owoców, które mumifikują się i pozostają zawieszone na roślinie.
- Corineo , które wyróżniają się małymi okrągłymi plamkami na liściach i gałęziach, a czasem także czerwonymi plamami na owocach.
- Bąbelek , który jest związany z drzewem brzoskwiniowym, ale także wpływa na drzewa migdałowe i objawia się na liściach rozległymi pęcherzami i zabarwieniem liści, które zmieniają kolor na czerwony. Zaatakowane kwiaty i owoce mają tendencję do odpadania. Więcej możemy dowiedzieć się czytając artykuł poświęcony bańce brzoskwiniowej.
Aby zapobiec tym patologiom, warto często spryskiwać rośliny wywarami lub ekstraktami ze skrzypu, a zimą szczotkować pnie i gałęzie biodynamiczną pastą do kłód , która ma działanie dezynfekujące. Kiedy pojawią się pierwsze objawy, można interweniować z Bacillus subtilis , polisiarczkiem wapnia lub ewentualnie z produktem miedziowym. Drzewa migdałowe mogą również zostać dotknięte bakteriozą, taką jak fusicoccus lub rak gałązek, która objawia się brązowymi plamami na gałęziach, odpowiadających pąkom i typowym wysiękom, a także w tym przypadku można przeprowadzić obróbkę miedzi.
Dowiedz się więcejPogłębianie . Dowiedzmy się szczegółowo, jakie choroby migdałowca i jak bronić uprawy metodą naturalną.
Dowiedz się więcejSzkodliwe owady
Błąd migdałów
Jest to bardzo mały pluskwa , tylko 2 mm, o jasnobrązowo-szarym kolorze, który może powodować duże uszkodzenia w miejscach o wysokiej temperaturze oraz w niektórych latach, począwszy od maja. Okazy znajdujemy na spodniej stronie liści, z których kradną dużo soku. Liście żółkną i zaczynają opadać. Należy interweniować zabiegami na bazie naturalnego złocienia w odstępach 7-10 dni aż do znacznego spadku liczby owadów pamiętając o wykonywaniu zabiegów w godzinach wieczornych.
Mszyce
Począwszy od wiosny, zwłaszcza gdy jest gorąco, różne gatunki mszyc atakują wierzchołki, pąki i liście migdałowca i wysysają sok. Na pędach widoczne są skrócone międzywęźle, spadzi i typowy pomarszczony wygląd. Rośliny giną z powodu utraty funkcjonalności liści, a mszyce są również potencjalnymi wektorami chorób wirusowych.
Na szczęście istnieje wiele sposobów i środków zapobiegawczych przeciwko mszycom, na przykład opryskiwanie odstraszającymi ekstraktami czosnku, chili i pokrzywy. Unikanie zabiegów konwencjonalnymi nieselektywnymi środkami owadobójczymi jest dobrą praktyką samą w sobie, ponieważ chroni to naturalne owady drapieżne. Ale w przypadku silnych ataków można interweniować, rozpylając rozcieńczone w wodzie mydło marsylskie w chłodnych godzinach, aby nie spowodować poparzeń roślin.
Zbiór migdałów
Migdały zbiera się, gdy są suche , przez ubijanie roślin specjalnymi narzędziami, po rozłożeniu siatek lub płatów na całym występie korony i ten system nazywa się „ biciem ”.
Wówczas konieczne jest wykonanie obłuskiwania , czyli operacji eliminacji zewnętrznej części owocu , która jest wykonywana ręcznie dla kilku zakładów, ale w przypadku profesjonalnej produkcji wymaga obłuskiwania maszyn.
Okres dojrzewania migdałów przypada na okres od sierpnia do września w zależności od odmiany, z rośliny można zebrać około 6-7 kg migdałów łuskanych.
Migdały są spożywane w takiej postaci, w jakiej są lub w pysznych potrawach, takich jak ciasta, pasta migdałowa, krem migdałowy do smarowania, lody.
Różnorodność migdałów
Istnieje wiele odmian drzew migdałowych , a także różne ekotypy związane z różnymi terytoriami.
Odmiana późno kwitnące , a więc z mniejszym ryzykiem wystąpienia przymrozków wiosennych, jest Genco , który jest również samo płodne i produkuje konsekwentnie, dlatego zaleca się do uprawy na północy. Falsa Bari także posiada podobne właściwości, przy Tuono jest odmiana o dobrym smaku, ale mniej stałej produkcji; Samosterylna, ale dobra i późno kwitnąca odmiana to Glorieta , natomiast wczesna, ale samosterylna i dobra odmiana smakowa to Sannicandro .
