Treść przetworzona
- Bez wody i nawozów
- Jak przyciąć miotłę
- Jeśli miotła zachoruje
Od czerwca i przez całe lato miotła kwitnąca wyróżnia się w ogrodzie z dwóch głównych cech: złotożółtego koloru korony i prawie całkowitego braku wymaganej pielęgnacji.
Spartium junceum (rodzina Fabaceae), miotła pospolita, rośnie spontanicznie na wielu obszarach Europy Środkowej i Południowej, w klimacie typowo śródziemnomorskim. Jest to roślina bardzo odporna , tolerująca temperatury bliskie 40 ° C, a jednocześnie tolerująca zimno (kilka stopni poniżej zera).
Krzew ma cienkie, wyprostowane zielone gałęzie , podobne do szuwarów (stąd nazwa gatunku junceum), które osiągają średnio 2 m wysokości. Liście są małe (kilka cm), liniowe i wydłużone; są bardzo rzadkie i wkrótce spadają z gałęzi. Urok kwitnącej miotły jest wyjątkowy : kwiaty mają typowy "motylkowy" kształt, są jaskrawo żółte i pachnące. Tworzą się na wierzchołkach gałęzi i upiększają roślinę od maja do lipca. Po wyblaknięciu ustępują miejsca owocom , małym zielonym strąkom zawierającym nasiona .
Bez wody i nawozów
Miotły kwitnące to bardzo rustykalne i proste rośliny, które rosną w ciepłym i suchym środowisku i kochają słońce: umieszczone w cieniu lub półcieniu rośliny będą karłowate i będą słabo kwitnąć. Są zadowolone z ubogich, suchych i piaszczystych gleb, rzadko chorują i wymagają niewielkiej opieki. Wyposażone w bardzo rozwinięty i głęboki system korzeniowy , nie wymagają zabiegów nawadniających, chyba że bezpośrednio po ich posadzeniu oraz w najgorętszych okresach pierwszego roku sadzenia: ich korzenie są bowiem w stanie wchłonąć trochę wody znajdującej się w głębi. Nie trzeba ich nawet nawozić, gdyż są to rośliny mało wymagające także z punktu widzenia żywieniowego, ponadtojak wszystkie rośliny strączkowe są w stanie wiązać azot obecny w glebie dzięki obecności bakterii „wiążących azot” w pobliżu ich korzeni.
Jak przyciąć miotłę
Aby mieć długą miotłę kwitnącą, zawsze w porządku i zdrową, jedynymi niezbędnymi interwencjami są przycinanie (zawsze przy użyciu narzędzi w idealnym porządku). W rzeczywistości miotła jest niezwykle silnym krzewem o bardzo nieuporządkowanym wzroście, dlatego zaleca się częste interwencje przy pomocy nożyc.
Wskazane jest, aby raz na 3-4 lata wykonać drastyczne cięcie rośliny miotły na wysokości 50 cm od ziemi: w ten sposób odmładza się i ożywia dorosłą roślinę. Najlepiej wykonać to cięcie jesienią (wrzesień-październik).
Z kolei lekkie wiosenne przycinanie miotły odbywa się co roku w celu oczyszczenia rośliny z suchych, słabych lub zniszczonych gałęzi. Ponadto dzięki tej interwencji roślina jest utrzymywana w pożądanym kształcie, co zapobiega jej nadmiernemu rozprzestrzenianiu się.
Zawsze co roku ważne jest, aby przycinać po kwitnieniu miotły, we wrześniu lub październiku, kiedy wszystkie kwiaty uschną: zabieg ten ma na celu uniknięcie rozwoju owoców, a tym samym nasion, które po osiągnięciu dojrzałości , są rzucane w otwór kapsuły i rozsypują się dookoła. Następnie wszystkie kwitnące gałęzie skraca się, usuwając wysuszone kwiaty. W ten sposób dodatkowo sprzyja pogrubieniu liści młodszych roślin, a liście starszych i nieuporządkowanych roślin są przerzedzane.
Jeśli miotła zachoruje
Wśród owadów atakujących miotłę kwitnącą najczęściej są mszyce, przenoszone najczęściej przez mrówki: te malutkie czarne lub zielone owady zwykle gromadzą się w spójne kolonie, zabrudzając łodygi i kwiaty rośliny. Z drugiej strony, wśród chorób grzybiczych , których rozwojowi sprzyjają wilgotne warunki klimatyczne, najbardziej rozpowszechniony jest mączniak prawdziwy, czyli malbianco, który powoduje pojawienie się cienkiego białawego filcu pokrywającego gałązki rośliny. W każdym razie dotknięta roślina ulega osłabieniu; konieczne jest interweniowanie odpowiednimi środkami owadobójczymi i grzybobójczymi, aby odstraszać owady i zapobiegać rozwojowi chorób, aby mieć zdrowe i żywotne miotły