Canasta to jedna z najbardziej uprawianych i najpopularniejszych odmian sałaty głowiastej. Ta sałatka jest łatwo rozpoznawalna, ponieważ ma zielone liście na młodszych, najbardziej wewnętrznych częściach rośliny i poplamione miedzianą czerwienią na zewnątrz.
Główka sałaty kanasta jest doskonałej wielkości i bardzo obszerna ze względu na szerokie ułożenie liści, wystarczająco pofalowanych, a czasem pęcherzowych. Jako sałatka jest świeża i chrupiąca, nawet jeśli nie tak bardzo jak góra lodowa, z dość wyraźnym smakiem w porównaniu z innymi sałatami bez osobowości, zwłaszcza sałatą krojoną.
Uprawa tego warzywa w ogrodzie lub w doniczkach nie jest trudna, w zasadzie wskazania są takie, które dotyczą wszystkich sałat głowiastych, poniżej je podsumujemy.
Odpowiedni klimat i teren
Gleba i nawożenie . Sałata kanasta jest bardzo odpowiednia dla rodzaju gleby, nie ma szczególnych potrzeb, z wyjątkiem działki, na której nadmiar wody nie powoduje stagnacji. W razie potrzeby można go nawozić z niewielkim udziałem substancji organicznej i składników odżywczych, w ogrodzie ekologicznym na ogół stosuje się kompost lub dojrzały obornik.
Klimat . Podobnie jak wiele innych sałatek, sałata obawia się nadmiernego ciepła, także dlatego, że jej główka łatwo się przebija i dlatego cierpi na suchość. Do narodzin nasion wymagana jest temperatura 18/21 stopni. Ekspozycja na słońce jest pozytywna, ale nie wtedy, gdy letnie słońce może spalić liść, w takich przypadkach lepiej jest używać siatek cieniujących. W porównaniu do sałaty krojonej kanasta jest bardziej wrażliwa na mróz, więc mniej nadaje się do ogrodu zimowego.
Jak sieje kanastę
Okres siewu. Siew sałaty kanastowej można uprawiać przez większą część roku, zwłaszcza jeśli masz tunel, w którym możesz uprawiać sałatkę pod przykryciem. Od stycznia można go rozpocząć w rozsadniku, a następnie przesadzić pod tunele. Luty i marzec to miesiące odpowiednie do wysiewu zawsze w rozsadniku, a następnie przesadzania w polu, natomiast od marca do połowy maja można wysiewać nasiona bezpośrednio w glebie ogrodowej.
Jak siać. Nasiona sałaty należy umieścić na głębokość około jednego centymetra, zwykle wybiera się siew na postarelle. W każdej postarelli umieszcza się dwa lub trzy nasiona, po wykiełkowaniu wybiera się najbardziej obiecującą roślinę.
Odległości. Ze względu na wielkość główki sałaty zaleca się siać kanastę z zachowaniem odległości około 40 cm między roślinami.
Uprawa ekologiczna
Kontrola chwastów. Aby zioła nie drażniły sadzonek sałaty, należy okresowo odchwaszczać glebę, co jest również przydatne, ponieważ pozwala na dotlenienie i zapobiega zbytniemu zbiciu. Ściółkowanie może być przydatne do oszczędzania siły roboczej, a także do dłuższego utrzymywania wilgoci w glebie.
Nawadnianie. Podobnie jak wiele sałatek, kanasta obawia się również suchej gleby, która może szybko spowodować pogorszenie stanu głowy lub może spowodować wczesne ubijanie nasion. Dlatego ważne jest, aby latem mieć możliwość nawadniania. Musimy unikać moczenia liści, kierowania wody na ziemię, a nie na sałatkę i zawsze nawadniać w godzinach wieczornych.
Owady. Najgorszymi wrogami tej rośliny są ślimaki, które zjadają liście oraz gąsienice (larwy ćmy i chrząszczy), które również mogą uszkodzić obrożę. Mszyce można również znaleźć na liściach. Dowiedzmy się więcej o owadach tej sałatki.
Choroby. Sałatka ta może być ofiarą różnych chorób grzybiczych, takich jak Verticillium, bremia, mączniak prawdziwy czy rizzotonia. Tym problemom w rolnictwie ekologicznym należy zapobiegać, w szczególności zwracając uwagę na obróbkę gleby i nawadnianie, aby nie stwarzać warunków wilgotnościowych, w których rozmnażają się grzyby.
Kolekcja . Sałata kanasta jest jedną z sałatek o najdłuższym cyklu, zwykle trwa co najmniej 120 dni przed ubijaniem, zbiera się ją, gdy tylko główka osiągnie pożądany rozmiar, odcinając główkę u podstawy. W przeciwieństwie do sałaty, która zamiast tego odrzuca się, odbywa się jeden zbiór. Alternatywą dla zbioru głowy jest stopniowe chwytanie liści zewnętrznych (technika dojenia).
Odmiana sałaty canasta
Istnieje kilka rodzajów sałaty kanastowej - ta sałatka jest uprawiana od wieków, a lokalne odmiany są wybierane z niewielkimi różnicami. Przykładami są sałata czerwona z Trydentu i słynna sałata „pijana” pochodząca z Umbrii, obie charakteryzujące się czerwonawym kolorem zewnętrznych krawędzi liści. Pamiętamy też batawię, z mniej wyraźnymi smugami, kanastę bardzo rozpowszechnioną na północy, ponieważ jest bardziej odporna na mróz.
