Treść przetworzona
- 1) W centralnym wazonie Brugmansia: pachnące drzewko wieczorem
- 2) Wspinaczkowe Campsis radicans
- 3) Donice bogate w niebieskie odcienie: Agapant
W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci liczba zielonych tarasów wzrosła, ale zmniejszyła się . Dlatego też dzisiaj bardzo ważne jest, aby dokonać bardzo starannego wyboru gatunków roślin do sadzenia, oceniając wielkość, jaką rośliny będą miały w wieku dorosłym w stosunku do powierzchni użytkowej. Na tarasach wyróżniają się pionowe formy , a więc wspinaczka , małe drzewka lub krzewy, które naturalnie rozszerzają się jak „fontanna” i pozwalają na uzyskanie gęstego i cieniującego listowia u szczytu oraz stopy, która w sumie jest mała. Roztwór proponujemy zawiera tylko trzy gatunki roślin : Brugmansia , agapanthus i Bignonia. Idealnie nadaje się do małego ogrodu lub tarasu z dalekowzrocznością, aby mieć pojemnik o średnicy co najmniej 100 cm i wysokości 90 cm na brugmansię, doniczkę o średnicy co najmniej 60 cm i wysokości na bignonię oraz 2 lub 3 szerokie i niskie kasety na agapant.
Oto przykład, jak na niewielką przestrzeń tarasu można doskonale skomponować tylko trzy gatunki: bignonia, brugmansia (datura, ale o charakterze nadrzewnym) i agapant, którego wyrafinowany zestaw wymaga bardzo niewielkiej konserwacji. Okaz brugmansii (1) zostanie umieszczony w środku dużego wazonu z terakoty lub w toskańskiej misce, która może się wyróżniać. W tle, wspinając się po ściance, dwa bignonie (2) wybrane w odmianach czerwono-pomarańczowych, tworząc kontrast. Agapant (3) ze swoimi eleganckimi liśćmi dopełni obrazu : ich kwitnienie, wcześniej niż pozostałe dwie rośliny, nada temu obszarowi światło i kolor już wiosną.
1) W centralnym wazonie Brugmansia: pachnące drzewko wieczorem
Kwitnąca przez całe lato, często nawet do jesieni, nie może zabraknąć Brugmansii na tarasie, by poczuć odurzający zapach bardzo dużych, zwisających kwiatów przypominających trąbki, które kwitną o zmierzchu . Ma krzaczaste lub małe drzewko zwyczaj , że nadaje się również do uprawy nawet w dużym garnku i nie ma żadnych potrzeb w zakresie gleb, o ile są dobrze tłuszcz i płodne. Odporny na klimat morski . We Włoszech występują trzy gatunki Brugmansia: B. arborea, B. sanguinea i B. cornigera . Te pierwsze osiągają 3-5 metrów wysokości, podczas gdy mniejsze B. cornigera są ograniczone do 2 metrów wysokości i jednakowej średnicy. Wszystkie tworzą bardzo duże i obfite kwiatykolor biały u B. arborea, czerwono - pomarańczowy u B. sanguinea i biały lub kremowy u trzeciego.
2) Wspinaczkowe Campsis radicans
Rustykalny bignonia , nazwa botaniczna Campsis radicans, jest ceniona za łatwość uprawy nawet w doniczkach , na jego dostosowanie do klimatu włoskiego i jego jednoczesnego kwitnienia z Brugmansia . Pozostawiony do swobodnego wzrostu i wyposażony w odpowiednie podpory do wspinaczki, osiąga wysokość 12 metrów . Hybrydy są mniejsze, ale nadal znaczne, mogą z łatwością przekraczać 8 metrów wysokości. Wszystkie bignonie wytwarzają duże kwiaty w kształcie trąbek, które są koloru pomarańczowego do szkarłatnego lub różowego lub żółtegoDługości od 5 do 9 cm, które pojawiają się w zależności od gatunku od maja do września. Owocem jest spłaszczona torebka o długości od 5 do 15 cm, która dojrzewa od września do listopada.
3) Donice bogate w niebieskie odcienie: Agapant
Agapanthus jest również nazywany „fior d'amore”, romantyczne tłumaczenie nazwy wywodzącej się z greckiego agape (miłość) i anthos (kwiat). To Liliacea z RPA , rustykalna i doskonale przystosowująca się we Włoszech, a szczególnie łatwa we wszystkich miejscach, w których bujnie żyją Bignonia i Brugmansia. Agapanty to rośliny ogrodowe w cieplejszych obszarach, takich jak wybrzeża i południowe Włochy , podczas gdy na innych obszarach, w górach, wzgórzach i dolinie Padu, najlepiej jest je uprawiać w doniczkach , które są ich najbardziej rozpowszechnionym zastosowaniem. Agapant robi wrażenie tylko wtedy, gdy jest umieszczony w grupie w ziemi lub gdy wypełnia duży garnek prawie do tego stopnia, że: to jedyny sposób, aby podkreślić bogatą i ciemnozieloną roślinność. Są używane jako wypełniacz charakteru , który dopiero w fazie kwitnienia wyrasta do roli wiodącej. Jeśli są w doniczkach, to w chłodniejszych regionach należy je umieścić w szklarni lub na werandzie lub na schodach : wszędzie tam, gdzie nie jest za gorąco, ale temperatura nie spada poniżej -5 ° C. W otwartym terenie można je pozostawić w ziemi tylko wtedy, gdy zima jest łagodna, z ostrzeżeniem, aby chronić je przed zimnem za pomocą mieszanki ziemi, torfu i obornika, niedojrzałych, ponieważ fermentacje w procesie degradacji powodują minimalne ciepło, które pomaga w tej funkcji ochrony termicznej.