Bardziej współczesna klasyka w salonie i nie tylko. W bardzo jasnym salonie, dzięki wielokrotnej ekspozycji, strefa rozmów wije się wokół okna wychodzącego na taras. Tylko tył sofy częściowo i delikatnie oddziela jadalnię. Klasyczny smak XIX-wiecznych mebli i dodatków dominuje w otoczeniu z kilkoma badanymi wyjątkami.
Kliknij obrazy, aby zobaczyć je na pełnym ekranie
- W części dziennej jeden pokój integruje strefę rozmów i strefę biesiadną . Oświetlają ją duże okna, z których jedno wychodzi na taras. W jadalni na ścianie za stołem znajduje się kredens w nowoczesnym wydaniu (Free by Poliform): dzięki białemu matowemu wykończeniu, niemal zakamuflowanemu ścianą, jest to bardzo dyskretna obecność w pomieszczeniu.
- Przestrzeń, w której znajdują się sofy, jest dobrze zdefiniowana w środowisku przez układ narożników (Ventura firmy Moroni Gomma): elementy tapicerowane są tapicerowane w delikatnym beżowym odcieniu; lampa podłogowa Arco firmy Flos oświetla tę środkową przestrzeń. Tradycyjny XIX-wieczny stół jadalny z litego orzecha jest otoczony współczesnymi krzesłami (Lia firmy Zanotta), w wyraźnym kontraście w stylu i materiałach; zamiast tego klasyczna inspiracja powraca w scenograficznym żyrandolu z lat trzydziestych XX wieku w stylu Marii Teresy, który rozświetla blat. Istniejący wcześniej parkiet w doussié został zachowany w całym salonie, odrestaurowany i przeszklony.
- Salon również posiada współczesną „fasadę”. Modularna kompozycja, złożona z białych kwadratów, stanowiąca całość ściany, otoczona jest kolorowymi dodatkami z tworzyw sztucznych, które rozjaśniają ogólny efekt salonu.
W strefie rozmów, biała, lakierowana szafka ścienna (Flat by B&B Italia ) zawiera również niską szafkę z lustrzanymi drzwiami, na których stoi telewizor. Pośrodku między dwiema sofami znajdują się kolorowe okrągłe stoliki kawowe z czerwonego i czarnego poliwęglanu ( Panier firmy Kartell) . Z boku francuskie okno wychodzące na taras posiada lekko podwyższony próg w stosunku do poziomu posadzki.
- Pomiędzy salonem a częścią sypialną domu wybór zlicowanych drzwi pomaga zamaskować przejście, zapewniając tym samym jeszcze większą prywatność w obszarze, w którym znajdują się sypialnie, łazienka i gabinet. Okno, pomalowane na to samo matowe białe wykończenie jak ściany, jest praktycznie niewidoczne, z wyjątkiem wystającej klamki.
Strefa wejściowa , wyznaczona przez ścianę graniczącą z kuchnią, została ponownie proporcjonalna przez podwieszany sufit z płyt gipsowo-kartonowych, który obniża sufit o około 40 cm. Dzięki takiemu rozwiązaniu wejście pozostaje otwarte, ale jest postrzegane jako przestrzeń sama w sobie. Interesujący jest system oświetlenia częściowo wpuszczanego : monolityczny korpus oświetleniowy z tynku malowanego na biało został wstawiony w środkową i okrągłą wnękę, która integruje się z architekturą. Światło rozchodzi się z wnętrza „dzwonka”, z możliwością modulacji jego natężenia poprzez ściemniacz zamontowany w wyłączniku; wnętrze zagłębienia jest pomalowane złotem płatkowym, aby zwiększyć jego wartość dekoracyjną .
- Kombinacje materiałów w kuchni : kompozycja obszaru roboczego, w kolorze białym, ma blaty z Corianu w tym samym kolorze, a górna część ze stali nierdzewnej. W jadalni marmurowy stół dobrze współgra z litym drewnem rustykalnych krzeseł. Kuchnia komunikuje się z salonem poprzez otwartą przestrzeń. Środowisko jest wyposażone w białą lakierowaną kompozycję w kształcie litery L, model Xila firmy Boffi . Pośrodku pokoju znajduje się miejsce na jadalnię wyposażoną w stół jadalny firmy Knoll (projekt Eero Saarinen). Blat oświetla kulisty przezroczysty klosz lampy Miconos firmy Artemide . Jasna kamionkowa podłoga firmy Apavisa .
- Nowa kubatura pozwala zaakcentować główny element pokoju, jakim jest łóżko, także dzięki malowaniu w pastelowym odcieniu pomiędzy szarością i liliami. Nad wezgłowiem wycięto dwie poziome podświetlane wnęki. Za podwójnym łóżkiem zachował się zagłówek z kutego żelaza z obrobionymi lokami, który pierwotnie był częścią starej bramy: został wyszlifowany i odnowiony lakierem żelazowo-mikowym z efektem antycznym. Jest teraz przymocowany do nowo wybudowanej ściany z płyt gipsowo-kartonowych , która wystaje na około 25 cm ze ściany i umożliwia ukrycie systemu mocowania. Obok łóżka, poliwęglanowa lampa stołowa Take by Kartell spoczywa na białym stoliku nocnym. Podwójne łóżko to ręcznie wykonany model tekstylny wyposażony w duży pojemnik pod podstawą łóżka.
- W łazience murowana kabina prysznicowa , zamknięta przezroczystym panelem, jest umieszczona we wnęce na krótszym boku: ceramiczny brodzik jest lekko podniesiony nad ziemię (Superplan XXL firmy Kaldewei). Kwadratowa szafka podumywalkowa z umywalką nablatową to model Universal marki Boffi; geometryczne linie również dla baterii Gessi. Podłogę wyłożono prostokątnymi białymi płytkami z gresu porcelanowego firmy Casamood; wewnątrz kabiny prysznicowej mozaika Ceramica di Treviso.
- W górnej części ściany, nad wanną, powstał welon z płyt gk . W ten sposób uzyskano swego rodzaju kurtynę, która skrywa korpusy oświetleniowe LED : światło pada z góry, podkreślając prążkowany wzór płytek.
W dwóch łazienkach domu wybrano różne rozwiązania okładzin, jednak połączyły je czarno-białe kolory, w których dominuje ta ostatnia. Wewnątrz murowanej kabiny prysznicowej została umieszczona czarna mozaika z białymi fugami, co jest wielkim dowodem; lekko połyskujący efekt płytek 1 × 1 cm sprawia, że są one bardziej odbijające światło naturalne i sztuczne, a kabina prysznicowa wydaje się większa. W drugiej strefie serwisowej ściana i krawędź wanny pokryte są wielkoformatowymi płytkami kamionkowymi, charakteryzującymi się pasiastym motywem optycznym, na przemian z szerszymi i węższymi pionowymi pasami. W tym przypadku efektem jest nadanie ścianie impetu, dzięki czemu wydaje się ona wyższa.
Projekt planowy Nie rezygnując z tradycyjnego układu wewnętrznego, dom przeszedł kilka zmian, które uczyniły go bardziej użytecznym. Kuchnia, nadal zajmując niezależną przestrzeń, teraz otwiera się bardziej bezpośrednio na salon. Z drugiej strony, część sypialna po drugiej stronie domu jest wyraźnie podzielona: wprowadza ją korytarz, który rozdziela różne pokoje, w tym jedną z dwóch łazienek.
Projekt: arch. Elena Leuenberger, D3 Associated Architects, Mediolan www.d3architetti.it
Zdjęcie: Cristina Galliena