Konserwacja różni się ogromnie z jednej kategorii : sukulenty wymagają bardzo mało opieki i dostosować się do każdego środowiska, storczyki są najbardziej wymagające.
Mini sukulenty
Wśród mniejszych sukulentów najczęstszymi rodzajami są Echinocactus i Lithops . Echinocactus należy do rodziny Cactaceae i pochodzi z pustynnych obszarów Ameryki Północnej i Środkowej . Są kuliste, pokryte kolcami . Są to rośliny długowieczne , które w przyrodzie osiągają nawet 90 cm średnicy, ale kupując je w kilkucentymetrowych słoikach możemy być pewni, że ich wielkość przynajmniej przez pierwsze dwa lata nie będzie się znacząco różnić i pozostanie poniżej 5-7 cm i zostaną przesadzone do nieco większych pojemników dopiero kilka miesięcy później.Litopy , znane również jako żywe kamienie z rodziny Aizoaceae, zachowują się tak samo; pochodzą z południowej Afryki i przypominają kamienie z tych pustynnych obszarów. Sadzonki wyglądają jak odwrócone szyszki podzielone na dwie części głęboką centralną szczeliną, która jest linią podziału jedynych dwóch liści tworzących tę maleńką roślinę. Dwa liście połączone małą podziemną łodygą to dwa zbiorniki wodne, dzięki którym roślina utrzymuje się bez wielkiej troski. Ich proweniencja i odporność sprawiają, że doskonale nadają się do mieszkania w jasnych i ciepłych mieszkaniach. Gatunek Lithops aucampiae to gatunek, który osiąga największe rozmiary, które nie przekraczają 4 cm wysokości i szerokości.
Orchidee
Do tego rodzaju należą niezliczone gatunki . Te, które pozostają małe natury jesteś Masdevallia, z Restrepia i Leptotes które mimo ich niewielkich rozmiarów, są bardzo hojne pod względem kolorów i kwitnie . Masdevallia pochodzi z Ameryki Środkowej i Południowej i ma rurkowate kwiaty jako cechę charakterystyczną pochodzącą z połączenia działek. Restrepia , również z tropikalnej Ameryki, jest smukła i ma drobne kwiaty, w niektórych przypadkach ukryte przez większe liście, z działkami połączonymi parami. Jak również Leptoteso wysokości kilku centymetrów i charakteryzujących się cylindrycznymi liśćmi, storczyki te należy umieszczać w zacienionym środowisku, a podłoże musi być stale wilgotne, aby epifityczne korzenie nie wysychały. Często można je przykleić do patyków o prostej długości 10 cm.