Ziemniak to bulwa z rodziny Solanaceae, która pochodzi z wysokości 2000 m npm w peruwiańskich Andach i wymaga łagodnego klimatu do uprawy, bez szczególnego nadmiaru zimna lub ciepła.
Tej bulwy z pewnością nie trzeba przedstawiać: mówimy o jednym z najważniejszych warzyw wśród uprawianych, ze względu na świetne zastosowanie w kuchni. Ziemniak to doskonała przystawka do mięs w naszej kuchni, ale także pożywna potrawa dla wielu ubogich rodzin na całym świecie, dla których jest podstawowym źródłem utrzymania.
To jedna z wielkich klasyków ogrodu, warto ją pogłębić, obejmując różne etapy od siewu do zbioru.
Gleba, przygotowanie i nawożenie
Optymalna gleba do uprawy ziemniaków powinna mieć pH około 6 (można przeczytać, jak mierzyć pH gleby), w każdym przypadku poniżej 7. Konieczne jest przygotowanie dobrego podstawowego nawożenia: orientacyjnie zaleca się użycie około 6 kg dojrzałego obornika do metr kwadratowy lub 0,6 kg, jeśli używamy obornika drobiowego lub granulowanego, gdy jest to możliwe, lepiej jest pochylić się w kierunku obornika niż nawozów suszonych. Uprawa musi być głęboka, aby w momencie wysiewu gleba była luźna i bardzo przesączająca, dlatego lemiesz powinien być łopatką do głębokości 30/40 cm. Ziemniak obawia się stagnacji wody, która spowodowałaby gnicie bulw.
Siew ziemniaków
Ziemniaki wysiewa się od wiosny , średnie temperatury muszą przekraczać 10 stopni, najlepiej, żeby były pomiędzy 12 a 20 stopni. W zależności od strefy klimatycznej okres sadzenia może się wahać od lutego do czerwca, gdzie zima jest bardzo łagodna, można również wysiać jesienią we wrześniu / październiku.
Szósty sadzenia obejmuje siewu w rzędach w odstępie 70 cm od siebie. Ziemniak układa się co 25-30 cm wzdłuż każdego rzędu, zakopuje na głębokości 10 cm. Alternatywnie możesz również wyłożyć ziemniaka na powierzchnię, a następnie przykryć go 10 cm ziemi, tak aby roślina wykorzystała bardziej miękką część gleby. Technika ta jest szczególnie przydatna w przypadku bardzo zwartej lub wilgotnej gleby.
Siew ziemniaków jest w rzeczywistości rozmnażaniem przez sadzonki: prawdziwe nasiona zawarte są w zielonych kulkach, które następują po kwitnieniu, podczas gdy bulwa jest zmodyfikowaną łodygą, która działa jako rezerwa skrobi dla rośliny. Do sadzenia sadzonek można używać całych ziemniaków, ale kawałki bulw. W rzeczywistości, jeśli miara przekracza 50 gramów, możemy podzielić bulwę, aby uzyskać więcej nasion. Ważne jest, aby każdy kawałek ważył co najmniej 20 gramów i miał co najmniej dwoje "oczek" (klejnotów), cięcie należy wykonać w klinach, nie dzieląc na pół, ponieważ większość klejnotów znajduje się na przeciwległym biegunie stolonu. Aby lepiej widzieć pąki, ziemniaki można umieścić w ciepłym miejscu i nawilżyć je co dwa dni, po tygodniu kiełki rozciągną się do 1-2 cm i można przystąpić do podziału bulw. Należy uważać, aby podczas sadzenia nie uszkodzić nowo wyklutych pędów. Po pokrojeniu pozostawia się do wyschnięcia na kilka dni, aby się zagoiły, po czym sadzi się ziemniaki. Pozycja ziemniaka na ziemi nie ma znaczenia.
Uprawa ziemniaków
Aby uprawiać ziemniaki w ogrodzie, środków ostrożności, które należy podjąć, jest stosunkowo niewiele: po zasadzeniu bulw na dobrze zagospodarowanej i dobrze nawożonej glebie, uprawa wymaga nawadniania tylko wtedy, gdy jest to konieczne, oraz zwalczania przeciwności losu i owadów, które omówimy w dedykowanym akapicie. Najważniejszą pracą podczas uprawy jest hilling, co pozwala również na wyeliminowanie większości chwastów.
Schowaj ziemniaki
Pierwsze wzmocnienie. Po 15-20 dniach od wysiania pierwsze dwa prawdziwe liście wykiełkują, pędy są uszkodzone w przypadku mrozu, dlatego wskazane jest zakopanie dwóch liści lekkim ubijaniem, które należy wykonać, gdy co najmniej połowa roślin wypuściła liście. Zaletą jest również wyeliminowanie pierwszych chwastów i wymuszenie na roślinie wydłużenia łodygi, zwiększając tym samym produkcję rozłogów, a tym samym ziemniaków.
Drugie wzmocnienie. Po miesiącu zostanie przeprowadzone dalsze ubijanie, rozprowadzanie nawozu przed operacją ubijania. Tworzy to na roślinie hałdę o wielkości około 30 centymetrów, która chroni bulwy przed słońcem. Bezpośrednie światło powoduje produkcję solaniny, która jest substancją trującą, ziemniaki z promieniami słonecznymi zielenieją i są niejadalne.
Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj artykuł poświęcony ubijaniu ziemniaków.
Nawadnianie
Generalnie w przypadku ziemniaków stosuje się dwa rodzaje nawadniania: płynne lub deszczowe, najlepsza pora to wczesny poranek, pora dnia z niższymi temperaturami. Uwaga na temperatury jest ważna, aby zapobiegać chorobom roślin: przy 18 ° C mączniak rzekomy zaczyna działać, nie sprzyjając mu lepszego nawadniania wcześnie. Okresy, w których podczas uprawy ziemniaka potrzeba więcej wody, to okres, w którym pojawiają się pąki, a następnie pod koniec kwitnienia.
Zapłodnienie
Ziemniak jest warzywem wymagającym i wymaga doskonałego podstawowego nawożenia, ale można go również nawozić w fazie siewu, a następnie przez cały pierwszy okres wzrostu. Aby dowiedzieć się więcej, zalecamy przeczytanie artykułu poświęconego temu, jak i jak nawozić ziemniaki.
Zwrot i odbiór
Wydajność. Zwykle plon produktu na polu ziemniaka to 3-4 kg bulw na metr kwadratowy ziemi uprawnej, w przydomowym ogródku można więc obliczyć ilość miejsca, jaką należy przeznaczyć na tę uprawę w stosunku do spożycia rodzinnego.
Czas zbiorów. Jeśli chcesz młode ziemniaki, musisz je zbierać, gdy roślina jest jeszcze zielona, podczas gdy zwykłe ziemniaki, również nadające się do przechowywania, są zbierane, gdy roślina wyschnie, całkowicie żółkną. W tym momencie bulwa jest doskonale uformowana. Czas dojrzewania zmienia się w zależności od wysiewanej odmiany ziemniaka, warunków klimatycznych miejsca i rocznika, najprostszym sposobem zrozumienia, kiedy należy zebrać ziemniaki, jest pobranie próbek z rośliny.
Jak rozumieć dojrzewanie. Aby zrozumieć, czy ziemniak jest gotowy, wystarczy pocierać skórkę: jeśli nie schodzi łatwo, oznacza to, że nadszedł czas, aby zebrać ziemniaki. Ziemniaki są jednak jadalne już wcześniej, w rodzinnym ogrodzie można więc zbierać stopniowo, jednak tylko dobrze przygotowany ziemniak maura może być przechowywany przez wiele miesięcy bez problemów. Zobacz więcej o zbiorach ziemniaków.
Jak zbierać. Zbieranie odbywa się za pomocą widelca, podnosząc bryłę ziemi pod rośliną i znajdując wszystkie bulwy uformowane u korzeni.
Stowarzyszenia i rotacje
Płodozmian . Ziemniak jest normalnie uprawiany w ogrodzie z trzyletnią rotacją , więc jeśli będę uprawiał ziemniaki na działce przez rok, zostawię inne warzywa na co najmniej dwa lata, zanim wrócę do uprawy ziemniaków na tej samej ziemi. Ta praktyka rolnicza ma fundamentalne znaczenie w metodzie ekologicznej, ponieważ pozwala zapobiegać większości chorób.
Chów wsobny ziemniaków. Jako towarzysz fasola jest doskonała, ponieważ wypędza stonka, dobrego sąsiada nawet wśród ziemniaków i grochu, kapusty i słoneczników.
Choroby ziemniaka
Głównymi chorobami mogącymi uszkadzać uprawy ziemniaków są choroby grzybowe (mączniak rzekomy, alternaria, fusarium, …), którym zapobiega się przede wszystkim poprzez odpowiednią obróbkę gleby, która odpowiednio odprowadza wodę, unikając zastoju i utrzymującej się wilgoci . Miedź można również stosować do zabiegów profilaktycznych dozwolonych w rolnictwie ekologicznym, ale jeśli to możliwe, lepiej tego unikać. Są też inne problemy: wirusoza, bakterioza i wreszcie fizjopatie, które nie są prawdziwymi chorobami, ale zaburzeniami równowagi roślin.
Zaraza ziemniaczana. Choroba Cryptogam, która występuje z brązowymi plamami, początkowo widocznymi na liściach, a następnie dociera do bulwy. W rolnictwie ekologicznym można interweniować tylko za pomocą miedzi (siarczanu lub wodorotlenku miedzi), jako środka zapobiegawczego i aby powstrzymać mączniaka rzekomego. Jeśli chcesz zająć się miedzią, musisz interweniować w ogrodzie dwoma zabiegami, pierwszym po ostatnim ubijaniu i drugim bezpośrednio po kwitnieniu. Uważaj jednak na ryzyko, jakie niesie miedź, jeśli to możliwe, lepiej go unikaj.
Sucha zgnilizna ziemniaka.
Fusarium. Inna choroba grzybicza, która występuje na bulwie i nie ustaje nawet po zbiorze ziemniaka. Objawami rozpoznania tej choroby ziemniaka jest zażółcenie łodygi i sucha zgnilizna bulwy (sucha zgnilizna nie ma zapachu w przeciwieństwie do zgnilizny wywołanej bakteriozą, która zamiast tego bardzo śmierdzi). Ci, którzy walczą z fusarium za pomocą miedzi, robią to, postępując zgodnie z tymi samymi wskazaniami, co dla mączniaka rzekomego, z tą różnicą, że zastępuje drugą obróbkę miedzią mieszaniną Bordeaux.
Alternaria. Podobnie jak mączniak rzekomy jest kolejną chorobą grzybiczą, która może wpływać na roślinę ziemniaka, powoduje powstawanie koncentrycznych czarniawych plam na liściach. Podobnie jak w przypadku poprzednich problemów, również w tym przypadku ogród naturalny ma na celu zapobieganie, przeciwdziałanie temu rolnictwo ekologiczne umożliwia interwencje z miedzią. Zarodniki alternaria były przechowywane przez kolejny rok na bulwach i resztkach roślin, co sprawia, że problem jest irytująco trwały.
Bakterioza. Objawami tej przeciwności są bardzo małe brązowe plamki, bakterioza powoduje zgniliznę ziemniaka po zbiorze. Podobnie jak w przypadku mączniaka rzekomego, miedź może być stosowana do zapobiegania i leczenia choroby, ważne jest, aby interwencja nastąpiła na czas.
Erwinia Carotova lub „mal del pè”. Choroba ta to bakterioza, która atakuje łodygę rośliny (stąd dialektalna nazwa bólu stopy), a następnie gnije całą część nadziemną, jest to infekcja sprzyjająca stagnacji wody, dlatego lepiej zapobiegać, sprzyjając drenaż, zamiast zajmować się miedzią.
Wirusoza. Istnieje około dziesięciu wirusów, które mogą zaatakować ziemniaka, nie można ich zwalczać w rolnictwie ekologicznym, a jedynie zapobiegać im. Niezbędne jest, aby nasiona były wolne: jeśli wystąpi wirusoza, należy unikać używania tych samych ziemniaków co nasiona w następnym roku. Jednym z głównych wektorów chorób wirusowych są mszyce, dlatego walka z nimi jest bardzo ważna. Częsta kontrola ogrodu i szybkie usuwanie zaatakowanych roślin pozwala kontrolować choroby wirusowe.
Patofizjologia ziemniaka
Fizjopatie to zmiany, które nie są spowodowane przez patogeny, dlatego nie są prawdziwymi chorobami. Ich przyczyna tkwi w niekorzystnych warunkach klimatycznych lub środowiskowych: mrozy, susza, nadmiar wody, upał, nierównowaga składników odżywczych gleby. Zobaczmy, jakie są główne choroby roślin ziemniaka.
- Świerzb ziemniaczany. Bulwa ma szorstką skórkę, możliwe są dwie przyczyny: nadmiar wapnia w glebie lub brak wody.
- Dzieli. Pęknięcia ziemniaka na skórce, a także w miąższu są spowodowane długotrwałym niedoborem wody.
- Wady rozwojowe bulw. Patofizjologia ziemniaka zwykle spowodowana nadmiarem wody.
Wrogowie ziemniaka: owady i pasożyty
Larwy stonki ziemniaczanej
Jeśli sadzimy ziemniaki w naszym ogrodzie, musimy być przygotowani na rozpoznanie owadów i pasożytów, które mogą uszkodzić nasze rośliny. Zwalczanie ich jest możliwe naturalnymi środkami, ale wymaga to szybkiej interwencji przy pierwszym wystąpieniu inwazji. Zobaczmy, jakie są główni wrogowie ziemniaka.
Mszyce lub wszy ziemniaczane . Mszyce to małe robaki, które można znaleźć na liściach i mogą przenosić wirozę na roślinę. Zwalczają naturalnymi metodami, takimi jak czosnek, propolis, macerat pokrzywy czy złocień, insektycyd dopuszczony przez rolnictwo ekologiczne. Ten ostatni produkt zabija również pszczoły i chociaż jest naturalny, jest toksyczny, więc używaj go ostrożnie. Dowiedz się więcej : chroń się przed mszycami.
Stonka ziemniaczana. Chrząszcz atakuje ziemniaki, walczy się z nim kontrolami i ręcznym usuwaniem, zwracając szczególną uwagę w połowie maja . Dowiedz się więcej: wyeliminuj stonkę Colorado.
Eletherides : to podziemne robaki, które żywią się korzeniami i bulwami, zapobiega się im poprzez ściółkowanie i obracanie upraw. Dowiedz się więcej: elateridy.
Grillotalpa: to duży owad (5-6 cm), który kopie i żeruje na bulwach i korzeniach. Zwalcza się ją poprzez umieszczanie pułapek wzdłuż tuneli lub zapobiega niszczeniu gniazd. Dowiedz się więcej: walka z grillotalpą .
Innymi problemami związanymi z uprawą ziemniaków w ogrodzie, niezwiązanymi z owadami, są chwasty, które przebijają bulwy. Zachowaj ostrożność, nawet jeśli w ziemi znajdują się kawałki szkła lub blachy, które mogą zostać włączone przez bulwę.
Przechowuj ziemniaki
Ziemniaki należy przechowywać w ciemności, aby nie wytwarzały solaniny, co czyni je niejadalnymi. Obecność nadmiernej ilości solaniny można rozpoznać po zielonym kolorze, który bulwa przybiera z zewnątrz.
Pomiędzy zbiorami ziemniaków a pojawieniem się kiełków następuje okres spoczynku. Okres ten waha się od 70 do 120 dni, w zależności od odmiany użytych ziemniaków (przedwczesność nie ma z tym nic wspólnego). Jest to przydatna informacja, którą należy podać na worku z nasionami. Ideałem w ogrodzie jest sadzenie ziemniaków w różnym czasie, w zależności od potrzeb konsumpcyjnych. Spoczynek zwiększa się, jeśli bulwy są trzymane w niskiej temperaturze (temperatura 1/5 stopnia), ale przy tym jednak duża część skrobi jest przekształcana w cukry, dlatego przed spożyciem konieczne jest przywrócenie ziemniaka na tydzień do temperatury pokojowej poprzez odwrócenie proces.
Robienie sadzeniaków
We Włoszech szerokie zakresy temperatur nie są optymalne do uprawy ziemniaków, bardziej odpowiednie byłyby klimaty Anglii, północnej Francji, krajów Beneluksu i Niemiec. Z tego powodu nie zalecamy produkcji sadzeniaków, ponieważ latem z powodu wysokich temperatur mogą przenosić choroby takie jak wirusoza.
Gdzie znaleźć sadzeniaki. W Agraria Ughetto można znaleźć bogaty katalog doskonałych sadzeniaków, nawet niektórych i starożytnych odmian . Radzimy rzucić okiem.
Odmiany uprawianych ziemniaków
Fioletowe ziemniaki
Z biegiem czasu wybrano wiele odmian ziemniaków, które można uprawiać w ogrodzie. Ziemniaki mogą mieć różne kolory zarówno w miąższu, jak i skórce, dostosowują się do różnych rodzajów gleby i do różnych zastosowań w kuchni. Przydatne rozróżnienie między różnymi odmianami jest związane z czasem dojrzewania: istnieją wczesne ziemniaki, które dojrzewają w ciągu 60-85 dni od urodzenia, wczesne lub późne nasiona, które trwają od 90 do 120 dni, podczas gdy późne odmiany wymagają 130-140 dni.
Niektóre odmiany szczególnie nadają się do upraw ekologicznych, ponieważ są bardziej odporne na choroby, oto kilka wskazówek, które odmiany wybrać do uprawy w ogrodzie.
- Ziemniak Kennebeck. Bulwa o jasnej skórce, biało mączna pasta, idealna do przygotowania puree ziemniaczanego. Cykl uprawy jest średni do późnego, Kennebeck to ziemniak dobrej wielkości.
- Desiree. Półpóźny ziemniak o żółtym miąższu, ale z czerwoną skórką, ze względu na zwartą konsystencję ma doskonałą odporność na gotowanie, dzięki czemu ziemniak Desirèe jest idealny do smażenia.
- Vivaldi. Długa, owalna bulwa, idealna do uprawy w klimacie północnych Włoch. Na skórze ma intensywnie żółty kolor, jaśniejszy w paście wewnętrznej.
- Monalisa. Ziemniak bardzo rozpowszechniony, interesujący ze względu na półwczesny cykl zbiorów, ma wydłużony kształt i żółty kolor.
- Niebieskie lub fioletowe ziemniaki, Violet Queen. Ziemniak późny lub półwczesny charakteryzujący się oryginalną fioletową teksturą i niebieską skórką. Jest gotowane jak zwykłe ziemniaki, ale nadaje przepisom odrobinę oryginalności i inną chromatyczną nutę.
- Agat . Odmiana ziemniaczana idealna do robienia nowych frytek, należy ją spożyć od razu, ma gładką skórkę i niewiele zachowuje.
- Czek. Ziemniak półwczesny, doskonała odporność na choroby, dlatego doskonały w uprawach ekologicznych. Nadaje się do krótkotrwałego spożycia.
