Szafran jest bardzo interesującą uprawą , zarówno w celu uzyskania dochodu, jak i po prostu do samodzielnej produkcji dobrego risotto na zero metrów.
Nie jest to trudne, a we Włoszech panuje odpowiedni klimat, wszystko zaczyna się od posadzenia cennych cebul krokusa sativus w ziemi w ogrodzie.
Wyjaśniłem już, jak uprawiać szafran i starałem się przedstawić przegląd kosztów i przychodów, które pociąga za sobą ta uprawa, teraz przejdźmy do szczegółów, jak sadzić szafran. Wybór odpowiedniego okresu, odległości i głębokości sadzenia jest bardzo ważny , poniżej staramy się podać wszystkie niezbędne informacje.
Kiedy sadzić cebulki
Cebulki szafranu, bardziej poprawnie zwane „bulwami”, spędzają miesiące letnie w stanie wegetatywnym, w tej fazie można je sadzić. Najlepszy czas na to to koniec sierpnia .
Sadzenie należy wykonać przed zrzuceniem cebulek, czyli do pierwszego tygodnia września. W przeciwieństwie do nasion wielu roślin, które mogą być przechowywane przez lata, cebulki muszą koniecznie być umieszczane w ziemi w roku, w którym są eksplantowane, w przeciwnym razie i tak wyrzucają spatki zawierające liście i jeśli znajdują się nad ziemią i nieuchronnie ulegają zniszczeniu.
Sadzenie zbyt wcześnie nie jest wygodne, ponieważ niepotrzebnie zwiększa pracę kontrolowania spontanicznych roślin, do tego stopnia, że cebule wyrzucają we wrześniu.
Przy zakładaniu gaju szafranowego uważam, że nie ma sensu patrzeć na fazę księżyca , nawet jeśli według tradycji chłopskiej mówi się, że sadzenie bulw w fazie wzrostu sprzyja kwitnieniu.
Przed sadzeniem: przetwarzanie i nawożenie
Jeśli chcemy zrobić owocny sad szafranowy, to prace rozpoczynamy przed sadzeniem cebul, od przygotowania gleby i nawożenia, tematami, którymi zajmowałoby się dużo czasu, wspomnę tylko o nich pokrótce.
Idealna gleba powinna mieć trzy cechy:
- Luźne , więc niezbyt zwarte. W celu przepuszczalności korzeni rośliny i umożliwienia dobrego rozmnażania cebul. Jest to bardzo ważne dla zapewnienia optymalnej produkcji w drugim roku uprawy, w którym liczy się wielkość cebul drugiej generacji.
- Opróżnianie , więc nie ma stagnacji wody. Pozwala to uniknąć gnicia i pomaga zapobiegać chorobom grzybiczym, takim jak fusarium.
- Bogaty w materię organiczną . Substancja organiczna działa jak polepszacz gleby, utrzymując miękkość gleby i utrzymując odpowiedni stopień wilgotności, a także odżywia pożyteczne mikroorganizmy odpowiedzialne za żyzność gleby. Musi być substancją dojrzałą, a nie w trakcie rozkładu.
Idealnym rozwiązaniem byłoby rozpoczęcie prac wiosną, jeśli nie nawet jesienią ubiegłego roku, w ten sposób gleba może się ponownie wyrównać. W przypadku dochodowego gaju szafranowego z pewnością lepiej jest zacząć wcześnie, natomiast jeśli chcemy umieścić cebulki w ogrodzie do domowego spożycia lub stworzyć roślinę testową, możemy również obrobić ziemię 7-10 dni przed sadzeniem .
Polega ona na dokładnym przemieszczaniu ziemi w celu zapewnienia jej odwodnienia (praca pługiem, głęboszem lub łopatą), a także zgrubnym zerwaniu warstwy wierzchniej (praca motyką lub frezem).
Zalecane nawożenie oparte jest na substancjach organicznych (obornik, drób lub dobrze dojrzały kompost), granulowany obornik jest przydatny jako substytut szybszych interwencji.
Dwie cenne „sztuczki” pozwalające uzyskać lepsze wyniki:
- Przygotuj przygotowawczy zielony nawóz z gorczycą białą (możliwe tylko wtedy, gdy zaczniesz z dużym wyprzedzeniem).
- Użyj humusu z dżdżownicy w bruździe.
Rodzaj implantu
Przed sadzeniem warto zdecydować, czy chcemy uprawiać szafran techniką jednoroczną (więc po roku cebulki zostaną eksplantowane, aby przesunąć gaj szafranowy), czy wieloletnie (trzymanie szafranu przez kilka lat w tym samym miejscu).
Rozstaw sadzenia i odległości między cebulkami są różne: w przypadku szafranu jednorocznego bulwy można sadzić bliżej siebie, natomiast w okresie wieloletnim należy zostawić miejsce na namnożenie kolejnych lat.
Ponadto rodzaj budowanej rośliny uzależniony jest od gleby : w glebie gliniastej wskazane jest tworzenie podniesionych pni, natomiast do uprawy na glebie drenażowej można otwierać bruzdy nawet na płaskiej powierzchni.
Kufry
Tworzenie podniesionych pni (zwanych także „porche”) może okazać się bardzo przydatne w udanej uprawie szafranu.
Fakt, że podnosimy uprawiany rabat kwiatowy, oznacza, że nadmiar wody łatwo odpływa, ograniczając wszelkie problemy z ciężką i gliniastą glebą.
Pudełko na szafran można wykonać w dwóch rozmiarach:
- Szerokość 50 cm, na której znajdują się dwa rzędy żarówek.
- Szerokość do 100 cm, przy 3-4 rzędach.
Oczywiście wykonanie większych pni pozwala na większe zagęszczenie cebul na metr kwadratowy i lepiej wykorzystuje przestrzeń, ale przy zaledwie dwóch rzędach prace uprawowe będą zdecydowanie wygodniejsze i łatwiejsze zwłaszcza w zwalczaniu chwastów.
Jak sadzić
Sadzenie jest bardzo proste : otwiera się prosta bruzda, w której ułożymy cebulki w odpowiedniej odległości. Bulwy umieszcza się czubkiem do góry (wskazane jest lekkie wbijanie ich w ziemię, aby nie przewróciły się wypełniając bruzdę) i przykrywamy.
Głębia
Cebule szafranu mogą stać na zmiennej głębokości od 8 do 20 cm. Polecam sadzić je na wysokości 12-14 cm , w szczególności jeśli wybieramy uprawę wieloletnią, lepiej nie układać ich bardziej powierzchownie niż 12 cm, ponieważ podczas namnażania nowe cebulki rodzą się nieco wyżej.
Tam, gdzie klimat zimowy jest bardzo chłodny, dobrze jest zwiększyć głębokość sadzenia roślin, aby chronić bulwy przed przymrozkami.
Odległości między żarówkami
Odległość między cebulami różni się w zależności od wybranego rodzaju uprawy (jeśli jest wieloletnia, należy rozstawić bulwy bardziej od siebie) i ich wielkości (mniejsze cebulki mogą być bliżej, większe cebulki powinny mieć większą swobodę).
- Odległość między rzędami: zalecam zachować minimum 15 cm, najlepiej 20-25 cm .
- Odległość między cebulkami w rzędzie: dobrą miarą dla rośliny wieloletniej może być jedna cebula co 10-12 cm , która w skali roku osiąga 6 cm.
Ile żarówek zmieści się na metrze kwadratowym, oblicza się na podstawie utworzonej rośliny , należy również wziąć pod uwagę chodniki między rzędami.
Na przykład, jeśli wykonamy łóżko o szerokości 100 cm, z 4 rzędami bulw w odległości 10 cm od siebie, będziemy mieli 40 cebul na każdy metr bieżący, ale musimy wziąć pod uwagę 1,5 metra kwadratowego, ponieważ oprócz szerokości kwietnika istnieje przejście międzyrzędowe minimum 50 cm. Tak więc 150 metrów kwadratowych ogrodu warzywnego może teoretycznie pomieścić 4000 cebulek, biorąc pod uwagę, że w praktyce coraz więcej miejsca marnuje się między marginesami i nieścisłościami.
Oczywiście zmiana układu rośliny znacząco wpływa na ilość żarówek na metr kwadratowy i obliczenia wymagają ponownego wykonania.
Nawozić w bruździe
W momencie implantacji przydatne może być lekkie nawożenie w bruździe , ponieważ już wspomniałem, użycie próchnicy z dżdżownic jest szczególnie pozytywne, ale można również użyć obornika w postaci granulatu. W przypadku obornika radzę nie stawiać go w bezpośrednim kontakcie z cebulką, lepiej wykopać bruzdę trochę głębiej, rozprowadzić umiarkowaną dawkę obornika, przykryć odrobiną ziemi, a następnie ułożyć bulwy.
Kupowanie żarówek
Aby wszczepić szafranowy gaj, należy zacząć od zdrowych bulw o odpowiednim rozmiarze . Wszystkie informacje na ten temat znajdziesz w poście poświęconym doborowi żarówek.
Jeśli szukasz wysokiej jakości włoskich żarówek, wypełnij formularz, aby uzyskać więcej informacji bez zobowiązań.
Imię *:
Adres e-mail *:
Ile cebulek Cię interesuje *: Mały test w ogrodzie (mniej niż 100 cebul) Uprawa domowa (100 do 500 cebul) Zafferaneto dochodu (ponad 500 cebul)
Inne wskazania:
Wyrażam zgodę na przetwarzanie moich danych osobowych zgodnie z dekretem z mocą ustawy 196/2003. Przeczytaj politykę prywatności.
×