Treść przetworzona
- Większość, kworum i podział wydatków
- Na własny koszt, jeśli nie ma ok
- Najbardziej wymagająca interwencja: winda
- Kodeks cywilny pełni rolę przewodnika
- Wkład państwa na roboty
- Wymagane wymagania
- Ulgi podatkowe
- Trzy ważne wyroki Najwyższego Sądu Kasacyjnego
Wspólne obszary kondominium muszą być dostępne dla wszystkich, dlatego nawet osoby niepełnosprawne fizycznie muszą mieć możliwość swobodnego poruszania się bez przeszkód, które ograniczają ich działalność. Oprócz ustawy 13/1989, kodeks cywilny również porusza tę kwestię, zachęcając do interwencji, które eliminują wszelkie formy utrudnień. Jeśli w przypadku nowych budynków istnieją wymagania techniczne, które pozwalają na natychmiastowe stworzenie wygodnych dla wszystkich dojazdów i przestrzeni wspólnych, to dla istniejących jest to bardziej skomplikowane. I to nie tylko dlatego, że konieczna jest interwencja, często inwazyjna, w celu wyeliminowania barier architektonicznych. Mimo dobrych chęci w rzeczywistości nie zawsze jest możliwe wykonanie prac niezbędnych do ułatwienia osobom niepełnosprawnym we wspólnotach mieszkaniowych, ponieważ w grę wchodzą inne potrzeby, takie jak np.ochrona architektonicznego wystroju budynku lub ochrona prawa własności do dobra wspólnego - nawet jednego kondominium - prawa, które mogłoby zostać utracone w wyniku interwencji. W takich przypadkach burzenie barier architektonicznych należy zatem uznać za bezprawne. Ponadto uchwały dotyczące kondominium mające na celu wyeliminowanie barier architektonicznych, które „szkodzą prawom innego kondominium do części jego wyłącznej własności, niezależnie od jakiejkolwiek użyteczności kompensacyjnej”, należy uważać za nieważne.dlatego burzenie barier architektonicznych należy uznać za bezprawne. Ponadto uchwały dotyczące kondominium mające na celu wyeliminowanie barier architektonicznych, które „szkodzą prawom innego kondominium do części jego wyłącznej własności, niezależnie od jakiejkolwiek użyteczności kompensacyjnej”, należy uważać za nieważne.dlatego burzenie barier architektonicznych należy uznać za bezprawne. Ponadto uchwały dotyczące kondominium mające na celu wyeliminowanie barier architektonicznych, które „szkodzą prawom innego kondominium do części jego wyłącznej własności, niezależnie od jakiejkolwiek użyteczności kompensacyjnej”, należy uważać za nieważne.
Zasady likwidacji barier architektonicznych w budynkach prywatnych zawiera ustawa nr. 13/1989, zmieniona ustawą n. 62/1989 oraz, w artykułach od 77 do 82, dekretem prezydenckim nr. 380/2001, zwanej „Skonsolidowaną Ustawą o budownictwie”. Ustawa główna przewiduje między innymi szereg przepisów dotyczących kredytów subsydiowanych, a także przepisy zwykłego reżimu dla nowych budowli i ustaleń przejściowych, o charakterze miejskim i kondominium, dla istniejących budynków. Jak stwierdził ustawodawca, obecność osoby niepełnosprawnej (właściciela lub najemcy) w obiektach objętych interwencją nie jest niezbędna, gdyż dostępność musi być również zagwarantowana osobom trzecim.
- Solidarność społeczna nie wyklucza ochrony mienia
- Jeżeli zgromadzenie nie naruszy ani nie wyrazi zgody, osoba niepełnosprawna może przystąpić na własny koszt
- Istnieje kilka ustępstw ze strony władz, aby ułatwić dostęp
Ochrona praw osób niepełnosprawnych
O ile prace niezbędne do usunięcia barier architektonicznych nie wpłyną drastycznie na estetykę budynku mieszkalnego, obecna orientacja prawoznawcza skłania się ku prawom osób niepełnosprawnych, umożliwiając instalację winda schodowa lub rampa do przejazdu wózków inwalidzkich. Nawet w przypadkach, gdy cechy budynku mają wartość historyczną i architektoniczną.
Większość, kworum i podział wydatków
Zgodnie z art. 1120 Kodeksu Cywilnego, w pierwszej lub drugiej kolejności należy zamierzyć interwencje mające na celu zniesienie barier architektonicznych, a także „stworzenie wyposażonych ścieżek i instalację urządzeń sygnalizacyjnych sprzyjających mobilności osób niewidomych”. zwołania, większością wskazaną w art. 1136 akapit drugi kodeksu cywilnego.
• To znaczy liczba głosów reprezentująca większość obecnych na posiedzeniu i co najmniej połowę wartości budynku, wyrażoną w tysięcznych częściach. Jest to ułatwione kworum w porównaniu z kworum wymaganym do zatwierdzenia „klasycznych” innowacji, które w rzeczywistości wymagają surowszej większości (2/3 wartości budynku).
• Artykuł 1120 wymaga również, aby zarządca zwołał posiedzenie w ciągu 30 dni od złożenia wniosku nawet przez pojedyncze kondominium zainteresowane interwencją. Wniosek musi zawierać szczegółowe wskazanie pracy i metod wykonania. Jeśli dokument jest niekompletny, obowiązkiem administratora jest wezwanie „niezwłocznie kondominium składającego wniosek do dostarczenia niezbędnych uzupełnień”.
Artykuł 2 ustawy 13/1989 stanowi, że „w przypadku gdy kondominium odmawia obrad (…) lub nie narada w ciągu trzech miesięcy od złożenia pisemnego wniosku, osoby niepełnosprawne lub ktokolwiek sprawuje ich ochronę lub władzę mogą na własny koszt montować windy schodowe oraz konstrukcje mobilne i łatwo demontowalne, a także modyfikować szerokość drzwi wejściowych, aby ułatwić dostęp do budynków, wind i ramp garażowych ”. Można to zrobić nawet wtedy, gdy zgromadzenie nie osiągnie kworum.
• Z drugiej strony, jeżeli interwencja została zatwierdzona przez zgromadzenie, w odniesieniu do podziału kosztów interwencji, koszt jest dzielony między wszystkie wspólnoty mieszkaniowe proporcjonalnie do tysięcznych części własności.
Najbardziej wymagająca interwencja: winda
Winda oprócz ułatwienia budowy (bo eliminuje par excellence bariery architektoniczne, czyli schody), poprawia jakość życia, podnosi również wartość handlową nieruchomości.
• Jednak art. 2 ustawy 13/1989, który, jak widzieliśmy powyżej, stanowi, że kondominium może na własny koszt zainstalować „windy schodowe, jak również ruchome i łatwe do usunięcia konstrukcje”, skutecznie wyklucza windę.
• W wielu orzeczeniach orzecznictwa sądowego uznano jednak za uzasadnioną instalację systemu kosztem pojedynczego kondominium lub grupy wspólnot mieszkaniowych, ponieważ prace nie zmieniły przeznaczenia części wspólnych i nie uniemożliwiły pozostałym uczestnikom równego korzystania z niego.
W każdym razie wykluczone wspólnoty mieszkaniowe mogą również później zdecydować się na skorzystanie z innowacji, stając się współwłaścicielami.
• Konstrukcję windy należy uznać za uzasadnioną, nawet jeśli zmniejsza rozmiar podestu, o ile nie zagraża jej użytkowaniu.
• Dotyczy to również systemów zbudowanych na części wspólnych obszarów, na przykład w ogrodzie kondominium, ponieważ instalację należy uznać za niezbędną dla dostępności budynku i rzeczywistego charakteru mieszkania.
Również w zakresie barier architektonicznych zastosowanie mają przepisy art. 1102 kc, zgodnie z którym „każdy uczestnik może korzystać z rzeczy wspólnej, o ile nie zmienia ona jej przeznaczenia i nie uniemożliwia innym uczestnikom korzystania z niej zgodnie z ich prawem. W tym celu może na własny koszt dokonać modyfikacji niezbędnych do jak najlepszego korzystania z rzeczy ”.
Wkład państwa na roboty
Organami odpowiedzialnymi za likwidację barier architektonicznych są Regiony, które wypłacają środki udostępnione przez państwo. Obywatele niepełnosprawni lub starsi mogą skorzystać z tych składek, składając, za pośrednictwem administratora kondominium, wniosek do burmistrza gminy, zazwyczaj do 1 marca każdego roku. Do wniosku należy dołączyć następujące dokumenty wraz z pieczęcią skarbową w wysokości 16 euro (zawsze sprawdź tę kwotę):
• opis wykonywanej pracy i kosztorys
• orzeczenie lekarskie stwierdzające niepełnosprawność. Jeżeli wnioskodawca został uznany za osobę niepełnosprawną całkowicie przez właściwy ASL, aby mieć prawo pierwszeństwa, konieczne jest dołączenie odpowiedniego zaświadczenia
• samocertyfikacja z adresem budynku i opisem występujących barier architektonicznych. Konieczne jest również wskazanie prac, których dotyczy wniosek o dofinansowanie, z określeniem, czy zostały już dla nich przyznane inne koncesje.
Osoba niepełnosprawna (lub starsza), która wnioskuje o wkład państwowy, musi mieszkać w kondominium będącym przedmiotem interwencji. W rzeczywistości składka nie przysługuje, jeśli mieszkasz tam sezonowo lub okazjonalnie.
• W ciągu 30 dni od upływu terminu składania wniosków, na podstawie otrzymanych wniosków, Gmina ustala kwotę niezbędną do sfinansowania interwencji i sporządza ranking, który jest publikowany w rejestrze pretorianów (miejsce oficjalne - teraz także online - za pośrednictwem którego akt, dokument lub zawiadomienie są podawane do wiadomości publicznej).
• Region, po otrzymaniu wniosków od Gmin, określa ogólne potrzeby i przekazuje je Ministerstwu Infrastruktury i Transportu w celu uzyskania dostępu do rozdziału „Funduszu na rzecz likwidacji i pokonywania barier architektonicznych w budynkach prywatnych”, który zgodnie z zapisami ustawodawstwo, powinno być corocznie rozprowadzane na mocy dekretu międzyresortowego między składającymi wniosek Regiony, proporcjonalnie do potrzeb wskazanych przez same władze lokalne.
• Region rozdziela sumę otrzymaną z Ministerstwa między wnioskującymi gminami, faworyzując osoby z całkowitą niepełnosprawnością. Na koniec audytorzy przystępują do przydzielenia wkładu.
• Do kwoty 2 582,28 EUR dotacja państwowa jest przyznawana w kwocie równej poniesionym wydatkom. Wydatki wzrosły o 25%, przekraczając 2 582,28 euro, przy kosztach do 12911,42 euro. Dalsze 5% przyznawane jest na część przekraczającą 12911,42 euro, do kwoty 51.645,70 euro.
Ulgi podatkowe
50% odpisu
Ustawa budżetowa na 2022-2023 r. Rozszerzyła możliwość odliczenia 50% podatku dochodowego od osób fizycznych, z limitem wydatków w wysokości 96 000 euro, w przypadku remontów budynków przeprowadzonych w okresie od 26.06.2012 do 31.12.2021. Z ułatwienia mogą skorzystać zarówno osoby prywatne, jak i wspólnoty mieszkaniowe, zależy to od tego, kto poniósł koszty interwencji i gdzie została przeprowadzona.
• Uwzględniono również prace mające na celu wyeliminowanie barier architektonicznych wpływających na windy i windy towarowe, takie jak winda na zewnątrz domu.
19% odliczenie
Istnieje również 19% odliczenie w podatku dochodowym od osób fizycznych na koszty opieki zdrowotnej dotyczące środków niezbędnych do podniesienia osoby niepełnosprawnej.
• Urząd Skarbowy wyraźnie stwierdza, że „odliczenie (50%) nie jest dostępne w tym samym czasie, co odliczenie 19%”. Albo jeszcze lepiej, 19% odliczenie jest należne tylko od ewentualnej części wydatku przekraczającej kwotę już ułatwioną dzięki odliczeniu przewidzianemu na prace remontowe.
VAT w wysokości 4%
• W przypadku świadczenia usług związanych z zamówieniem tych robót obowiązuje obniżona stawka VAT w wysokości 4% zamiast zwykłej stawki 22%.
W przypadku gdy budowa windy zagraża korzystaniu z dobra wspólnego, a w szczególności utrudnia dostęp do skrzynek należących wyłącznie do kondominium, nie można przystąpić do interwencji.
• Tak ustalił Sąd Kasacyjny wyrokiem nr. 24235 z 29 listopada 2022-2023 r. Jak zauważyli najwyżsi sędziowie, „nawet w hipotezie zainstalowania windy (…), nawet jeśli ma to na celu sprzyjanie potrzebom niepełnosprawnych współwłasności, gdzie wspomniana innowacja szkodzi prawom innego kondominium do części jego wyłącznej własności , niezależnie od jakiejkolwiek użyteczności kompensacyjnej (…) i gdy instalacja sprawia, że niektóre wspólne części budynku nie nadają się do użytku lub czerpania przyjemności nawet z pojedynczego kondominium (…), innowację należy uznać za niezgodną z prawem: narusza V paragraf artykułu 1120 Kodeksu Cywilnego ”.
Zasady sprzyjające znoszeniu barier architektonicznych dotyczą osób niepełnosprawnych, ale także osób, które w podeszłym wieku mają trudności motoryczne. Tak stwierdził Sąd Najwyższy w wyroku nr. 7938 z 28 marca 2022-2023 r. Zdaniem sędziów ustawa 13/89 „stanowi wyraz zasady solidarności społecznej i realizuje cele publicystyczne, których celem jest sprzyjanie dostępności do budynków w interesie ogólnym”.
• W konkretnej sprawie Sąd uznał za zasadną realizację na własny koszt przedłużenia głównej klatki schodowej i podniesienia istniejącej windy przez starszą kobietę mieszkającą na najwyższym piętrze budynku mieszkalnego. Nie ma znaczenia, czy rozporządzenie o kondominium przewiduje, że zgoda na montaż jest wymagana do wykonania jakiejkolwiek ingerencji mającej wpływ na konstrukcje nośne lub wygląd architektoniczny budynku.
• Jedyną rzeczą, która naprawdę ma znaczenie, jest to, że dzieło nie zmienia celu wspólnego dobra ani nie uniemożliwia jego wykorzystania przez inne wspólnoty mieszkaniowe.
Prace eliminujące bariery architektoniczne nie wymagają pozwolenia na budowę „Pozwolenie na budowę”.
• W rzeczywistości, oprócz ramp, zewnętrzne windy lub artefakty, które zmieniają kształt budynku, mogą być uwzględnione wśród bezpłatnych interwencji budowlanych lub wymagać praktyki Scia.
• Zostało to ustalone przez Sąd Kasacyjny wyrokiem nr. 38360 z 18 września 2013 r., Odrzucając wyrok I instancji, w którym sąd uznał rampę wybudowaną po stronie budynku bez „Pozwolenia na budowę” za „nielegalną”, nakazując jej rozbiórkę.