Darowizna nieruchomości: wszystko, co musisz wiedzieć

Czy możesz podarować nieruchomość i zarezerwować jej dostępność dla siebie? Kto płaci podatki od przekazanej nieruchomości? Oto wszystkie odpowiedzi na najczęstsze wątpliwości, jakie pojawiają się przy przekazywaniu nieruchomości

Spisie treści
Czy możesz podarować nieruchomość i zarezerwować jej dostępność dla siebie? Kto płaci podatki od przekazanej nieruchomości? Oto odpowiedzi na najczęstsze wątpliwości na ten temat.

Możesz stać się właścicielem nieruchomości, a także przy klasycznej sprzedaży, również poprzez darowiznę. Darowizna jest umowa z którym, poza duchu liberalnym, jedna ze stron (dawcy) wzbogaca inny (obdarowanego) przygotowywaniem prawo na swoją korzyść i przyjmując zobowiązanie wobec niego. Darowizna może dotyczyć nieruchomości, kredytów, firm, pieniędzy, dzieł sztuki, a nawet pojazdów.

Jeśli przekazujesz majątek dziecku, czy inne osoby mogą zgłaszać roszczenia? Kto płaci Imu za przekazaną nieruchomość? W jaki sposób określa się wartość majątku będącego przedmiotem darowizny? Oto wszystkie odpowiedzi na najczęściej zadawane pytania przez Krajową Radę Notarialną.

Zanim przejdziemy do szczegółów, należy podać wstępne informacje na temat darowizny. Darowizna przekazana prawowitym spadkobiercom dawcy jest uznawana za zaliczkę do spadku. Darowizny mogą przekazać tylko ci, którzy mają pełną zdolność dysponowania swoim majątkiem. W związku z tym uważa się, że nie mogą oddawać dzieci nieletnich, są niepełnosprawni i zatrzymani. Powiedzieliśmy, że to prawdziwy kontrakt, którego istotnym elementem jest forma. W rzeczywistości darowizna musi zostać zawarta w formie aktu publicznego przez notariusza w obecności dwóch świadków.

W przypadku darowizny istniejących budynków właściciele są zobowiązani do zadeklarowania w akcieże dane i plany wpisane do ksiąg wieczystych są zgodne z aktualnym stanem rzeczy lub z lokalizacją, przeznaczeniem oraz rzeczywistym i aktualnym układem negocjowanej nieruchomości, pod rygorem nieważności. Przed podpisaniem darowizny darczyńcy są zobowiązani do dokładnego sprawdzenia zgodności danych katastralnych i planów pięter złożonych w aktualnym stanie, w szczególności pod względem przeznaczenia (kategoria katastralna) i spójności (pomieszczenia i / lub powierzchnia) , w celu zgłoszenia prawdziwych i poprawnych danych w ustawie. Deklarację można zastąpić certyfikatem zgodności wystawionym przez technika uprawnionego do przedstawiania dokumentów aktualizacyjnych dokumentów katastralnych (architekta, geodeta, inżynier).

W przypadku darowizny domu, który wiąże się ze zużyciem energii , ustawa musi być opatrzona świadectwem charakterystyki energetycznej, ale nie ma takiego obowiązku, gdyż dawca nie jest zobowiązany do zagwarantowania zgodności systemów do przepisów bezpieczeństwa. Zamiast tego będzie zobowiązany do poinformowania wykonawcy o stanie wyposażenia przekazanego budynku.

Darowizna może być odwołane przez dwóch obowiązkowych hipotez:

  • za niewdzięczność obdarowanego, to znaczy gdy wykonawca dopuścił się szczególnie poważnych czynów wobec dawcy lub jego dziedzictwa
  • na nieprzewidziane okoliczności dzieci, tj. gdy dawca ma dzieci lub zstępnych albo odkrywa, że ​​ma ich po oddaniu krwi.

Odbiorca darowizny musi zapłacić podatek, który różni się od kosztów uzyskania przychodów, czyli progów, w ramach których podatek nie jest należny:

  • małżonek i krewni w linii prostej (dzieci, rodzice i generalnie wstępni i zstępni): 4%, z franszyzą franczyzową w wysokości do 1 000 000,00 EUR wartości spadku;
  • bracia i siostry, 6%, z franszyzą 100 000,00 EUR;
  • pozostali krewni do IV stopnia, spokrewnieni w linii prostej, podobni w linii zabezpieczenia do III stopnia: 6% bez franszyzy;
  • wszystkie inne przedmioty 8% bez odliczenia.

To notariusz, przed którym dokonywana jest darowizna, zapewnia zapłatę podatku wraz z podatkiem rejestracyjnym w stałej kwocie 200 euro. W przypadku, gdy przedmiotem darowizny są nieruchomości, należne są również podatki od hipoteki i księgi wieczystej w wysokości 2% i 1% (50 euro, jeśli nieruchomość spełnia wymogi „pierwszego domu”).

W szczególnych przypadkach, które dotyczą w szczególności darowizny majątku, bardzo często występuje rezerwa wieczystego użytkowania na rzecz ofiarodawcy. Na przykład pomyśl o nieruchomości, którą rodzic daje swojemu dziecku, ale w której to pierwsze nadal mieszka. Prawo zezwala darczyńcy na zastrzeżenie użytkowania przekazanych dóbr na własną korzyść: oznacza to, że dawca pozbawia się z góry prawa własności do majątku, zachowując dla siebie prawo użytkowania, które automatycznie wygaśnie po śmierci rodzica lub w innym ustalonym terminie. w kontrakcie. Darczyńca, który zarezerwował użytkowanie, będzie mógł korzystać z nieruchomości, a zatem będzie mógł tam mieszkać lub ewentualnie pobierać czynsz, jeśli go wydzierżawi.

Kolejna częsta wątpliwość dotyczy darowizny na rzecz dziecka: czy inni mogą dochodzić roszczeń ? Prawo stanowi, że jeśli po śmierci dawcy w jego majątku nie ma majątku wystarczającego do poszanowania prawnie uznanego udziału innych dzieci, te ostatnie mogą wydać orzeczenie przeciwko darowi do 10 lat od śmierci dawca żądający obniżki.

Gdy nieruchomość opłacona przez rodziców jest rejestrowana bezpośrednio na dziecko, w tym przypadku jest to darowizna pośrednia. Cel darowizny jest w tej sytuacji zawsze rozpoznawalny, to znaczy wzbogacenie innego podmiotu bez obowiązku prawnego, który go nakłada.

Jeśli chodzi o podatki od darowanych towarów, ponosi je odbiorca. A co z IMU? W przypadku darowizny prawa własności lub prawa użytkowania i lokalu mieszkalnego na nieruchomości, IMU obciąża obdarowanego od dnia, w którym akt darowizny jest zastrzeżony. Z drugiej strony, jeśli ofiarodawca po prostu przekazuje własność nieruchomości, zastrzegając prawo użytkowania i zamieszkania, Imu nadal będzie obciążać sprawcę.

Ale jak określa się wartość przekazanych nieruchomości ? Podstawę opodatkowania ustala się biorąc pod uwagę:

  • za pełną własność: wartość rynkowa we wspólnym handlu na dzień aktu darowizny
  • w przypadku prawa do użytkowania, użytkowania i prawa do lokalu: wartość uzyskuje się poprzez pomnożenie wartości pełnej własności przez ustawową stopę procentową i współczynnik w stosunku do wieku posiadacza prawa.