Treść przetworzona
- Możliwe rozwiązania
- Sztuczki
- Materiały na podłogę tarasu
- Badanie i zakup materiału
Taras i balkon, które przez większą część roku są zdegradowane do zimowych „depozytów” roślin, w okresie letnim na nowo odkrywają swoją funkcję saloników na świeżym powietrzu. W tym okresie wracamy, aby obserwować przestrzeń zewnętrzną z zainteresowaniem w poszukiwaniu odpowiednich elementów do stworzenia przyjaznego środowiska. Jednym z najczęściej uszkadzanych elementów jest posadzka tarasu: czasami jest ona przestarzała, często równa wiekowi budowy budynku, a jeśli jest nowsza, to może ulegać pogorszeniu pod wpływem pogody lub po prostu nie odpowiada gustowi. W takim przypadku pierwszą rzeczą do zrobienia jest odnowienie posadzki tarasu , choćby po to, by zmienić klimat otoczenia.
Możliwe rozwiązania
Nie ma konieczności wyburzania posadzki tarasu i wybicia podłoża, można ograniczyć ją do przykrycia trwałymi lub doraźnymi rozwiązaniami, do demontażu w okresie zimowym.
1. Najpopularniejszymi elementami są kwadraty, wstępnie uformowane kwadratowe moduły o wymiarach od 30 × 30 cm do 60 × 60 cm. Zazwyczaj każdy kwadrat ma kilka listew, od trzech, czterech, do pięciu lub sześciu, czasami już zmontowanych w kratkę w jednym panelu. Listwy te osadzone są na plastikowych wspornikach, które można łączyć ze sobą na nóżkach podniesionych o kilka milimetrów.
2. Bardziej elegancką alternatywą jest układanie desek lub listew (z drewna lub innych materiałów), które mogą mieć różne długości w zależności od powierzchni tarasu. Można je przykręcić śrubami do aluminiowych profili skrzynkowych odpornych na warunki atmosferyczne. Podczas układania profile aluminiowe należy najpierw zamocować na posadzce tarasu w odległości 60-70 cm od siebie; profile należy montować tylko do zewnętrznej krawędzi, ale nie zbliżać się do niej na odległość co najmniej 5-6 cm. Następnie przymocuj listwy za pomocą wkrętów samogwintujących ze stali nierdzewnej.
Sztuczki
Kwadraty są łatwe do ułożenia na posadzce tarasu, jeśli powierzchnia jest idealnie płaska, a powierzchnia jest regularna. Jeśli podłoga nie jest płaska, można zastosować podłogę podniesioną: system podkładek dystansowych i regulowanych nóżek, na których można umieścić płytki i kwadraty o wymiarach 60 × 60 cm.
Z drugiej strony, gdy obwód nie jest regularny, lepiej jest skorzystać z samoprzylepnych fałszywych płytek PCV o grubości 2 mm, które można kształtować za pomocą noża. W takim przypadku, dla prawidłowego montażu, przed przystąpieniem do klejenia należy upewnić się, że istniejąca podłoga jest idealnie czysta i odtłuszczona .
Materiały na podłogę tarasu
Klepki i drewniane części kwadratów musiały zostać poddane obróbce w autoklawie, aby były odporne na czynniki atmosferyczne . Alternatywą dla drewna może być drewno kompozytowe lub włókna drzewne zmieszane z żywicą epoksydową, które sprawiają, że materiał jest wytrzymały i trwały, a także odporny na zmiany chromatyczne pod wpływem promieni UV. Ale są też zazębiające się elementy plastikowe, podniesione podłogi, a nawet listwy z antypoślizgowego kleju z tworzywa sztucznego.
Przed położeniem jakiejkolwiek wykładziny tarasowej konieczne jest dokładne zbadanie przestrzeni. Potrzebujesz miarki, nawet jako krawcowa, jeśli nie masz nic innego w domu, ale lepiej jest użyć bardziej sztywnej i precyzyjnej metalowej myjki metrycznej. Po wykonaniu szkicu tarasu na białej blasze pomiary, w tym pomiary dwóch przekątnych, zostaną naniesione na całym jego obwodzie, w przypadku gdy taras nie jest regularny.
Po zakończeniu pomiaru metrycznego przystąpimy do obliczania powierzchni, która w momencie zakupu zostanie zwiększona o 10 procent, aby obliczyć wszelkie odchylenia od całej powierzchni; na przykład jeśli są kwadraty do przecięcia na pół z powodu ostrych krawędzi, zaawansowana część zostanie zmarnowana.
Po uzyskaniu całkowitej powierzchni posadzki tarasu, jeśli wybrano listwy, pomiar zostanie zgłoszony sprzedawcy . Jeśli zdecydujesz się samodzielnie kupić zapakowane kwadraty, będziesz musiał ostrożnie założyć niektóre konta. Jeśli moduły są sprzedawane po numerach, będziesz musiał obliczyć powierzchnię pojedynczego modułu i podzielić przez niego całą powierzchnię tarasu, aby wiedzieć, ile jednostek będziesz potrzebować. Przykładowo, w przypadku tarasu o powierzchni 5 m2, jeśli użyjemy kwadratów o wymiarach 30 × 30 cm, będziemy musieli wziąć pod uwagę, że powierzchnia każdego panelu wynosi 0,09 m2. Czyli dzieląc 5 metrów kwadratowych przez 0,09 metra kwadratowego i otrzymując wynik wynoszący 55,55, będziemy wiedzieć, że musimy wziąć 56 kwadratów.Niektóre panele są już pakowane w pudełka 1 m2, paczki, które będą zawierały 11 kwadratów o wymiarach 30 × 30 cm., Więc łatwiej będzie zrozumieć, że wymagane jest 5 pudełek ogółem.