Treść przetworzona
- Najbardziej znane odmiany porów
- Przygotuj ziemię
- Pora przepłukać i schować
- Wybielanie
- Kolekcja
- Konserwacja porów
Por Allium to typowe warzywo zimnych miesięcy , od października do lutego, choć dziś jest dostępne przez dłuższy okres. Należy do rodziny Liliaceae , podobnie jak czosnek, szalotka i cebula, pochodzi z Persji, a jej uprawa jest bardzo stara. Występuje rzadko w małych ogrodach rodzinnych, a spożycie cylindrycznej łodygi, ograniczone do około dziesięciu lat temu, obecnie stale rośnie . Te powody są proste: mniej agresywne jak smak czosnku i cebuli, więcej niż Homegrown szalotka, z mniej uporczywe i oznaczonego zapach, aromat, ale słodkie. Dziś stał się niezbędnym składnikiemnowoczesnej kuchni i nie trzeba wiele, aby nadać potrawie charakter . Drogi w zakupie , ale mało marnuje się (a doświadczeni kucharze wykorzystują też dużą część zielonych liści), długo się przechowuje i można go łatwo przechowywać . Idealnie jest ją uprawiać : roślina jest odporna, przystosowująca się i dobrze sprawdza się nawet na glebach tylko częściowo nasłonecznionych .
Najbardziej znane odmiany porów
- "Olbrzym zimą" wysiewa się w marcu i przerzedza pod koniec maja, aby uzyskać plony od stycznia. Duży, rustykalny i produktywny, ma słodki smak.
- „Grosso di Rouen” ma cechy wspólne dla Olbrzyma, ale jego spożycie może rozpocząć się już pod koniec lata.
- "Excelsior" to niewielka odmiana wysiewana we wrześniu i dojrzewająca w maju.
- Grupa odmian Blue , dziś bardzo rozpowszechniona, ma liście o zaakcentowanej sino barwie i sprawia, że rosnący w równych rzędach por jest cenną ozdobą ogrodu zimowego.
Przygotuj ziemię
Przed zakupem sadzonek przygotuj glebę do ich przeszczepu. Musi mieć słabe pH , średnią konsystencję , głęboko obrobioną, bogatą w substancje organiczne, ale luźną, świeżą i zawsze bez zastoju. Ci, którzy mają glebę w zasadzie gliniastą, obficie rozrzucają piasek i torf (co najmniej warstwa o wysokości 3-5 cm), aby skorygować pH i zapewnić dobry drenaż. Kopania , może ponownie lub dobrą Hoeing końcowy gwarantuje pierwszej homogenizacji wystarczającej do poprawy z dalszego przetwarzania. Zawsze w fazie głębokiego przetwarzania (lepiej, jeśli robi się to kilka miesięcy przed sadzeniem), dodaje się dojrzały obornik lub kompostjakość wraz z umiarkowaną ilością nawozów o spowolnionym działaniu bogatych w fosfor i potas (połowa wskazanej dawki). W rabatach wykonuje się rowki o głębokości około 15 cm, oddalone od siebie o 40 cm , zachowując odstęp w rzędzie około 30 cm. Na glebach ciężkich i gliniastych lepiej jest trzymać pory na powierzchni. Na zakupionych sadzonkach kiełkują korzenie i liście , zakopywane i stłoczone razem, aby sprzyjać powiększeniu. Kilkakrotnie się moczą, dzięki czemu woda wnika głęboko, a gleba pozostaje wilgotna, aż do momentu, gdy na pewno się zakorzenisz.
Pora przepłukać i schować
Po ustaleniu się pory wymagają niewielkiej pielęgnacji. Często nawadniaj, aby gleba była świeża, nigdy nie wysychała, bronuj glebę w celu jej napowietrzenia, sprzyjaj penetracji wody i przerywaj wzrost kapilarności z głębokich warstw, podwijaj rośliny towarzyszące ich rozwojowi, eliminuj chwasty. Latem por cierpi z powodu upałów i parności. W miejscach ciepłych i słonecznych wybieraj kwietniki chłodne i zacienione .
Wybielanie
Kiedy pory są bliskie dojrzewania , wymagane jest wybielanie. W tradycyjnej technice rośliny są zbierane i umieszczane w pozycji pionowej w głębszych dołkach (już przygotowanych), gdzie ważne jest zapewnienie dobrego drenażu, aby uniknąć stagnacji. Pozostawiając część wykopu otwartą będzie można sprawdzić obecność stojącej wody na dnie. Kilkucentymetrową przestrzeń między roślinami wypełnia mieszanina piasku i luźnej glebytak, aby dobrze spłynąć. Po zakończeniu pracy z otworów i stosów kalenic wyłaniają się tylko końcowe kępki liści, a nie łodygi. Ta tradycyjna technika polega na przemieszczaniu dużej ilości ziemi i dużym wysiłku. Łatwiej alternatywą jest owinąć w papier gazetowy sadzonki i tworzyw sztucznych . Złóż i uformuj gazety zgodnie z wysokością roślin. Owinąć je pojedynczo , spiąć sznurkiem i w ten sam sposób przykryć woreczkami foliowymi, aby wszystko uszczelnić.
Kolekcja
Po około 120 dniach od wznowienia wegetacji po przeszczepie można rozpocząć zbiór pora. W tym momencie łodygi osiągnęły maksymalny rozwój i można je zebrać podważając je łopatą lub widelcem, bez odrywania ich na siłę od ziemi. Por dobrze znosi niskie temperatury i po schowaniu może pozostać w ogrodzie przez całą zimę, aby można go było zbierać w razie potrzeby. W bardzo surowym klimacie jest przechowywany w piwnicy poprzez rozwarstwienie wilgotnym piaskiem po zmniejszeniu liści o jedną trzecią. W łagodnym klimacie wiosną pory szybko kwitną i należy je przenieść w cień i szybko zjeść.
Konserwacja porów
Nawet zebrany por może być przechowywany przez długi czas , ponad dwa miesiące, jeśli jest przechowywany w chłodni lub w lodówce, pod warunkiem odrzucenia tylko zewnętrznej warstwy i / lub ponownego nacięcia. Ci, którzy przybywają w czasie zbiorów i znajdują dużą liczbę porów, mogą pomyśleć o przechowywaniu ich zarówno na surowo, jak i wstępnie ugotowanych . Surowy por, nawet za pomocą krajalnicy , kroi się na cienkie plasterki i zamarza bez zmian. Pomysł upchania foremek pierścieniami do produkcji kostek lodu i umieszczenia ich w zamrażarce , aby można było je wykorzystać już w porcjach, jest doskonały. Ci, którzy używają go jako przyprawy do past lub sosów, mogą przechowywać go w stanie gotowym nawet w zamrażarce, jakby był to „kostka pora”. Po prostu zmiksujniewielką ilością wody, włożyć na patelnię , pozostawić do wyschnięcia, a na koniec posolić i trochę oliwy z oliwek, aby przyrumienić.