Aby klimat był jednolicie chłodny, idealnym - oczywiście - byłaby możliwość zaaranżowania podziału (ściany, podłogi lub sufitu) w każdym pomieszczeniu lub stworzenia systemu zdolnego do rozprowadzania powietrza w całym domu.
Do budowy stacjonarnego systemu klimatyzacji z jednostkami wewnętrznymi i zewnętrznymi zawsze trzeba polegać na fachowcu, który poświadczy wykonane prace. W tym względzie należy pamiętać, że zgodnie z prawem montaż może wykonać tylko wykwalifikowany technik, tj. Posiadający tzw. „Licencję chłodniczą” wg atestów F-Gas . Istnieją trzy podstawowe kroki.
1 Zainstaluj jednostkę zewnętrzną na balkonie lub elewacji w miejscu wolnym od
przeszkód w promieniu 15 cm, chronionym przed czynnikami atmosferycznymi i dostępnym do konserwacji. Konieczne jest uwzględnienie, jeśli budynek ma wartość lub znajduje się w centrum historycznym, jakąkolwiek ochronę artystyczną i krajobrazową. Lepiej jest zainstalować mocowania antywibracyjne, aby zmniejszyć przenoszenie hałasu na ściany.
2 Rury klimatyzacji zaczynają się od jednostki zewnętrznej i muszą zostać doprowadzone do domu, aby połączyć je z wewnętrznym rozdzielaczem. Konieczne jest również wykonanie podłączenia elektrycznego przez dedykowany przewód.
3 Po starannym zaplanowaniu, naścienne jednostki wewnętrzne należy zainstalować na wysokości co najmniej 10 cm od sufitu i ściany bocznej . Przepływ powietrza nie może być blokowany przez meble lub zasłony. Po podłączeniu rur możesz przystąpić do testowania. Aby uzyskać dobry rezultat, należy zainstalować jednostkę wewnętrzną w każdym klimatyzowanym pomieszczeniu: system multisplit może być droższy, ale zapewnia lepszą wydajność niż wiele niezależnych monosplitów , przy zmniejszonym zużyciu w przypadku jednoczesnego użycia kilku elementów. Zawsze należy uważać na zbyt tanie rozwiązania, które nie zapewniają odpowiednich gwarancji.Do instalacji należy obliczyć co najmniej 40% ceny urządzenia .
Źródło: Mitsubishi - Schemat przedstawia, w tym samym domu, różne typy urządzeń, które można zainstalować: 1 dzielony naścienny - 2 system kanałowy - 3 klimatyzator sufitowy - 4 podłogowy - 5 kasetowy
- Podział ścian: pokrycie 90% rynku mieszkaniowego. Wszystkie systemy klimatyzacji stacjonarnej składają się z dwóch oddzielnych elementów: jednostki typu split (jednostka wewnętrzna), która rozprowadza świeże powietrze i odbiera ciepło z otoczenia (lub ogrzewa je zimą) oraz jednostki zewnętrznej, która wytwarza chłód i rozprasza ciepło na zewnątrz. Kiedy więc mówimy o monosplit i multisplit, różnica polega na liczbie jednostek wewnętrznych w systemie.
- Na podłodze: modele te są wyposażone w jednostkę zewnętrzną i jednostkę wewnętrzną, która podobnie jak grzejnik jest instalowana na ziemi (zwykle w podokienniku). Przepływ powietrza przebiega od dołu do góry, ale można go zorientować dzięki regulowanym żaluzjom.
- klimatyzatory kasetonowe: Nadają się do klimatyzacji dużych przestrzeni, są zawsze umieszczane w suficie podwieszanym, dzięki czemu unika się nadmiernej masy i widocznych urządzeń. Ponadto powietrze, napływające z góry, rozchodzi się w środowisku równomiernie i równomiernie. Nadają się do klimatyzacji dużych przestrzeni.
- Systemy kanałowe: Powietrze jest rozprowadzane za pomocą sieci kanałów i nawiewników umieszczonych w różnych pomieszczeniach: system charakteryzuje się kanałami dystrybucyjnymi umieszczonymi ogólnie w suficie podwieszanym, podczas gdy silnik jest zainstalowany na zewnątrz.
- Modele przenośne: są kompaktowe, wykonane z jednego bloku i wyposażone w kółka; nie wymagają instalacji, a jedynie podłączenia do gniazdka elektrycznego. Powinny być umieszczone w pobliżu okna, tak aby rurę odprowadzającą gorące powietrze można było podłączyć na zewnątrz. Najpotężniejszy może ochłodzić środowisko do 40 metrów kwadratowych.