Treść przetworzona
- Ekspozytor i pojemniki
- Woda i odżywianie
- Gleba i przesadzanie
- Uważaj na motyla
Pelargonie, a właściwie pelargonie , należą do ponadczasowych roślin . Dziś oferta jest bardzo szeroka i pierwsze pytanie, jakie należy sobie zadać, brzmi: czy kupujemy pelargonię na konserwację, czy sadzonki do wyrzucenia pod koniec lata? Różnica polega na tym, że skrzynka balkonowa , zawsze o skromnej objętości, bo trzeba ją zawiesić, mieści rośliny, które w sezonie będą musiały rozwinąć znaczną masę roślinności, korzenie zajmują całą dostępną przestrzeń i kończą się pod koniec sezonu. Cenne pelargonia, która wybrana dla cechy, d
od kształtu kwiatka do koloru perfum zasługuje na umieszczenie go w wazonie, zawsze na balkonie, u stóp balustrady, w obszernym i głębokim pojemniku, który gwarantuje najlepsze warunki.
Z tego powodu pierwszą czynnością po powrocie do domu, po zakupie, jest przesadzanie poprzez wybranie objętości (wyrażonej w litrach, a nie w centymetrach średnicy) co najmniej dwukrotnie w stosunku do początkowej.
Ekspozytor i pojemniki
Nie wszystkie pelargonie są roślinami w pełnym słońcu, ponieważ ich użycie może nas skłonić do przypuszczenia, na przykład te z kolorowymi liśćmi w jasnych odcieniach, w których pigmenty pokrywają chlorofil, są roślinami półcienistymi, ponieważ mogą się poparzyć.
Pelargonie w pełnym słońcu nie boją się przebywać na słonecznych balkonach, o ile zapewnione jest ciągłe, wystarczające i zrównoważone zaopatrzenie w wodę , pelargonie zacienione, nawet mokre każdego dnia, są w stanie wytrzymać tak intensywną ekspozycję .
Wybór pojemnika nie ma drugorzędnego znaczenia, szczególnie w przypadku pelargonii ustawionych na balkonach, w pełnym słońcu, w wysokich lub bardzo wysokich temperaturach.
Wazonytworzywa sztuczne są lekkie, trwałe i ekonomiczne, trudne do złamania i odporne na mróz, trudne do zmiany koloru i zmywalne. Jako wada mają zdolność transpiracji i zerową bezwładność cieplną, innymi słowy woda podana w nadmiarze pozostaje w całości wewnątrz doniczki i jeśli drenaż na dnie nie jest zagwarantowany, sprzyjać będzie zjawisko stagnacji , a temperatura gleby na poziomie wewnątrz statku groziłoby podniesienie się zbyt wysoko.
Garnki gliniane są ciężkie, kruche, trudne do przenoszenia, pokryte solami wapniowymi, nawet po umyciu łatwo się brudzą i są droższe . Zaletą jest dobra bezwładność cieplnazapobieganie przegrzaniu gleby i umożliwienie jej transparencji. Pocenie zapobiega stagnacji, ale powoduje szybszą utratę wody, tak więc zwilżanie musi być bliżej siebie .
Zalety obu materiałów można znaleźć w donicach z żywicą , które w swojej wciąż wysokiej cenie mają hamulec ich dyfuzji.
Woda i odżywianie
Pelargonie, chociaż mają różne potrzeby w zależności od gatunku, muszą być zwilżane z umiarem, ale w sposób ciągły, aby zapewnić stałą wilgotność. Bardziej boją się stagnacji niż niedoboru, ponieważ pierwsza z nich powoduje zgniliznę systemu korzeniowego, która szybko rozprzestrzenia się na całą roślinę powodując jej utratę, druga natomiast powoduje odwodnienie, które można odzyskać poprzez ponowne zwilżenie.
Rośliny mocnieją na stopach bez spryskiwania liści, które łatwo poplamiłyby wodą wapienną. Używaj świeżej, ale nie zimnej wody,prawdopodobnie nie wapienny. Biorąc pod uwagę naturę gleby, która zawsze jest bardzo przepuszczalna, naturalne jest, że rozprowadzona woda przesiąka do spodka, nie jest prawidłowa, jeśli tam stagnuje, a roślina nie jest w stanie jej ponownie wchłonąć w ciągu kilku minut.
Aby z czasem pozostały obfite, zdrowe i żywe, należy je odżywiać i wspomagać nawozami organicznymi, które należy rozprowadzać dwa razy w roku, mieszając ze świeżą glebą, aby zastąpić pierwszą warstwę, która została wypłukana i wyczerpana. To, co łączy nawozy organiczne, to powolne uwalnianie , spośród wszystkich kukurydzy i prażonej skóry są najbardziej zrównoważone, a obornik i kompost są w stanie poprawić strukturę gleby, utrzymując ją miękką, dobrze wentylowaną i łatwoeksplorowane od korzeni . Raz w miesiącu, aby wspierać obfite kwitnienie użyć specjalnego płynnego produktu w zalecanej dawce, albo lepiej co tydzień w jednej czwartej zalecanej dawce, aby uzyskać ciągły strumień i nie nadmiernych składników odżywczych.
Gleba i przesadzanie
Idealna gleba dla pelargonii musi mieć dwie podstawowe cechy: skuteczny drenaż i miękką strukturę.
Aby uzyskać dobrze przepuszczalną glebę, do ogólnego produktu kwiatowego można dodać gruboziarnisty piasek, aby zmniejszyć ryzyko stagnacji. W tym celu na dnie pojemnika zostanie umieszczona dwucentymetrowa warstwa keramzytu . Te korzenie zazwyczaj nie wykracza poza warstwą gliny, a tym samym nie docierają do spodka , gdzie stagnacji wody.
Aby uzyskać miękką glebę , dodaj torfpoprawić zasadowość podłoża, sprzyjając jednocześnie bujnemu rozwojowi systemu korzeniowego.
Gleba musi mieć neutralne pH, a tam, gdzie z czasem używana jest woda wapienna, w przypadku roślin, które mają pozostać w doniczkach przez kilka lat , wartość ta będzie rosła.
Podczas przesadzania użyj pojemników o dwóch większych rozmiarach .
Uważaj na motyla
Generalnie pelargonie są odporne na przeciwności losu. Boją się jednak motyla geranium , owada zdolnego do całkowitego niszczenia roślin od wewnątrz, więc kiedy zdajemy sobie z tego sprawę, jest już za późno. Nazywa się Cacyreus marshalli, motyl geranium, mały motyl pochodzenia południowoafrykańskiego, który po raz pierwszy odnotowano we Włoszech kilka lat temu. Ma rozpiętość skrzydeł około 2-3 cm, z brązowymi skrzydłami i brązowymi refleksami. Dopełnia do 4-5 pokoleń w roku, od późnej wiosny do późnego lata. Uszkodzenia są powodowane przez larwy : jaja są składane na łodygach i liściach pelargonii.Po urodzeniu żółto-zielone larwy wnikają w pąki kwiatowe lub łodygi, gdzie kopią tunele; osiągnęły stadium dorosłe, wychodzą z tkanek i zaczynają pożerać liście i pąki kwiatowe. W przypadku długotrwałych ataków rośliny szybko więdną i giną.
Środki zaradcze: najpowszechniejsze środki owadobójcze są tylko częściowo skuteczne, zwłaszcza jeśli inwazja jest na zaawansowanym etapie. Konieczne jest stosowanie określonych środków owadobójczych , działających natychmiast po pojawieniu się uszkodzeń. Dobrą zasadą jest eliminacja najbardziej dotkniętych roślin i schronienie na zimę tylko zdrowych okazów bez widocznych uszkodzeń.