Treść przetworzona
- Kto musi zapłacić depozyt Imu i Tasi 2022-2023
- Zaliczka Imu i Tasi 2022-2023: główne miejsce zamieszkania
- Pozostałe właściwości równoważne z głównym miejscem zamieszkania
- Kiedy zapłacić Imu i Tasi ze zniżką
Zaliczka należna w tym roku za imu i tasi musi zostać wpłacona do 16 czerwca. Ale kim są podmioty zobowiązane do przestrzegania tego terminu? Oto krótkie podsumowanie wszystkich przypadków, w których musisz i tych, w których nie możesz płacić żadnego podatku.
Zanim przejdziemy do szczegółów, należy podkreślić, że Imu i Tasi mają prawie wspólne zasady dotyczące nieruchomości, do których się stosują, zwolnień, a także metod obliczania i płatności.
Jednakże w odniesieniu do podmiotów zobowiązanych do zapłaty obu podatków, Imu, podatek gminny musi zapłacić:
- właściciel budynków, terenów budowlanych i gruntów;
- posiadacz rzeczywistego prawa użytkowania, użytkowania, mieszkania, dzierżawy, powierzchni na tej samej powierzchni;
- małżonek cesjonariusz domu małżeńskiego po separacji, unieważnieniu, rozwiązaniu lub wygaśnięciu cywilnych skutków małżeństwa;
- koncesjonariusz w przypadku koncesji na grunty państwowe;
- leasingobiorca nieruchomości, w tym budowanych lub będących w budowie, które są dzierżawione.
W odniesieniu do Tasi, gminny podatek od usług niepodzielnych (takich jak utrzymanie nawierzchni drogowej, oświetlenie publiczne itp.) Warunkiem wstępnym jest posiadanie lub posiadanie budynków i terenów budowlanych. Oznacza to, że Tasi jest winien właścicielowi prawa rzeczowego (właściciel, właściciel prawa użytkowania, użytkowania, mieszkania, dzierżawy, powierzchni), aw przypadku, gdy nieruchomość jest zajmowana przez osobę inną niż ta ostatnia, również od lokatora. Tak więc w przypadku wynajmowanej nieruchomościpłaci również najemcy w wysokości ustalonej przez gminę w rozporządzeniu, między 10% a 30%, podczas gdy pozostałą część pokrywa właściciel prawa rzeczowego. Jednakże, jeżeli lokator wykorzystuje tę nieruchomość jako główne miejsce zamieszkania, nie musi on płacić swojej części podatku, który zamiast tego w całości spada na właściciela (który w tym przypadku płaci nieruchomość jako drugi dom).
Omawiając przypadki, w których należy wpłacić depozyt Imu i Tasi 2022-2023, wygasający 16 czerwca, w pierwszej kolejności jest to główny dom zwolniony z dwóch podatków. Przez główne miejsce zamieszkania rozumiemy jednostkę nieruchomości, w której osoba fizyczna i jej rodzina zamieszkują i mają zwykły pobyt. Ani Imu, ani Tasi nie otrzymują zapłaty za te nieruchomości. Istnieje jednak warunek, którego należy przestrzegać: dobra nie mogą należeć do tak zwanych kategorii luksusu / wartości, a mianowicie kategorii katastralnych A1 (rezydencja), A8 (wille) i A9 (zamki i pałace o wyjątkowej wartości historycznej i artystyczny). We wszystkich innych przypadkach - kategorie katastralne od A2 do A7 - podatki nie są płacone.
Następujące rodzaje nieruchomości są prawnie równoważne z głównym miejscem zamieszkania i jako takie są zwolnione z wpłaty depozytu:
- lokale należące do spółdzielni budowlanych o niepodzielnej własności, służące jako główne miejsce zamieszkania i związane z nimi przynależności cesjonariuszy, w tym lokale należące do spółdzielni budowlanych o niepodzielnej własności, przeznaczone dla studentów, którzy są cesjonariuszami, także w odstępstwie od wymogu zameldowania;
- budynki mieszkalne z przeznaczeniem na mieszkania socjalne
- dom małżeński przyznany małżonkowi w następstwie separacji, unieważnienia, rozwiązania lub wygaśnięcia cywilnych skutków małżeństwa;
- jedyna nieruchomość, wpisana lub wpisana do miejskiej ewidencji budowlanej jako jedna jednostka nieruchomości, będąca własnością i niedzierżawioną przez pracowników stałych służb Sił Zbrojnych i Żandarmerii Wojskowej oraz zatrudnionych przez siły policyjne cywilny, a także przez personel Państwowej Straży Pożarnej
- jedną nieruchomość będącą własnością obywateli włoskich niezamieszkałych na terytorium państwa i zarejestrowaną w Rejestrze Włochów zamieszkałych za granicą (AIRE), którzy są już na emeryturze w ich odpowiednich krajach zamieszkania, z tytułu własności lub użytkowania we Włoszech, pod warunkiem że nie jest wynajmowany ani wypożyczany do użytku.
Każda gmina w swojej uchwale w sprawie Imu i Tasi może również zdecydować o zrównaniu nieruchomości stanowiącej własność prawa własności lub użytkowania przez osoby starsze lub niepełnosprawne, które nabywają pobyt w szpitalu lub zakładach opieki zdrowotnej po stałej hospitalizacji w budynku głównym pod warunkiem, że ten sam nie jest wynajmowany.
W niektórych przypadkach prawo przewiduje również obniżki lub obniżki podstawy opodatkowania, na podstawie której naliczane będą podatki. W szczególności ma to miejsce w przypadku lokalu nieruchomego udzielonego przez podatnika na pożyczkę bliskim w linii prostej pierwszego stopnia, którzy wykorzystują ją jako swoje główne miejsce zamieszkania. W przypadku tej nieruchomości oddanej w pożyczkę ustawa przewiduje bezpośrednie obniżenie podstawy opodatkowania o 50%, z wyjątkiem domów zaklasyfikowanych do kategorii katastralnych A / 1, A / 8 i A / 9 i pod warunkiem spełnienia następujących warunków:
- umowa pożyczki zostaje zarejestrowana;
- pożyczkodawca posiada tylko jedną nieruchomość we Włoszech;
- komornik mieszka w urzędzie stanu cywilnego i zwykle mieszka w tej samej gminie, w której znajduje się nieruchomość, która została wypożyczona.
Obniżenie podstawy opodatkowania stosuje się również w przypadku, gdy pożyczkodawca, oprócz nieruchomości udzielonej w formie pożyczki, posiada inną nieruchomość w tej samej gminie, która jest jego głównym miejscem zamieszkania, z wyjątkiem lokali mieszkalnych zaliczonych do kategorii katastralnych A / 1, A / 8 i A / 9.