Anthurium: 5 zasad pozwalających uniknąć błędów podczas pielęgnacji i nawożenia

Roślina doniczkowa par excellence, istnieje na rynku od lat niezawodnie. Powody są trzy: piękno kwiatu, czas kwitnienia i długowieczność rośliny.

Anthurium, gatunek mieszkalny par excellence, istnieje na rynku od lat bez porażek. Powody są trzy: piękno kwiatu, czas kwitnienia i długowieczność rośliny. Oto zasady, dzięki którym można go uprawiać bez popełniania błędów.

Treść przetworzona

  • Anthurium - od razu polubiłem
  • Pięć zasad dobrej uprawy anturium
  • Niewielu wrogów dla anturium

Kilka rośliny domowe miały sukces porównywalny z anturium, zarówno pod względem wielkości sprzedaży i trwania. Przez ostatnie trzy dekady zajmowała ważne miejsce wśród roślin prezentowych również dlatego, że wizerunek został odnowiony poprzez wprowadzenie nowych gatunków, mieszańców i odmian, które poszerzyły zakres możliwych wyborów pod względem koloru, wielkości i formy. Wszystko to przy zachowaniu niezmienionej głównej cechy anturium: kwitnienia tak przedłużonego, że sugeruje, że roślina nie ma innego etapu wegetacji . Dziś anturium to święto kolorów w różnych rozmiarach: od małych okazów do kompozycji po większe z bogatą roślinnością sugerującą bujny gatunek lasów równikowych, w każdym razie jest to roślina zdolna do przystosowania się do różnych sytuacji i wyposażenia. Ponadto, chociaż najbardziej rozpowszechniona i znana jest odmiana czerwona , istnieją odmiany różowych, białych, zielonych, a nawet cętkowanych dwubarwnych anturium , otrzymywane przez hybrydyzację przez szkółkarzy, głównie holenderskich , specjalistów w tej dziedzinie. Dużo pracowali też nad kształtem : ogólnie ma kształt serca, ale może być mniej lub bardziej wydłużony, wachlarzowaty lub zawinięty. Długo macierzystych na którym noszony jest kwiatostan, czasami potrzebuje usztywnienia, aby uniknąć uginania się pod jego ciężarem.

Anthurium - od razu polubiłem

Pochodząca z lasów Kolumbii Anthurium andreanum , rodzina Araceae , została wprowadzona do Europy jako roślina ozdobna około sto lat temu. Jego szczęście jest ze względu na wielką długości , koloru i szczególnego kształtu kwiatów , a także długowieczność zakładu . Odchodziz Anthurium andreanum przenoszone na długich ogonkach, mają wyprostowane łożysko, są jasne i intensywnie zielone, prawie ciemne, spójne, sercowate i ciężkie. Z biegiem czasu roślina może stracić swój zebrany kształt, a ogonki liści obwodowych tworzą kąty 45 ° lub, jeśli roślina jest trzymana na doniczce, mogą osiągnąć poziomo. Struktura, którą nazywamy niższą, składa się z dwóch odrębnych części: spatki i spadixa . Pierwszy to przylistek lub przekształcony liść, zabarwiony u podstawy rzeczywistego kwiatostanu , składający się ze spadixa , mięsistej i cylindrycznej struktury, która podtrzymuje prawdziwe kwiaty, bardzo małe. Typowy kolor tokoralowa czerwień spatki w przeciwieństwie do żółtego spadiksa. Uprawiana jest nie tylko jako roślina doniczkowa, ale także do produkcji kwiatów ciętych.

Pięć zasad dobrej uprawy anturium

Kiedyś uważana za trudną do uprawy roślinę, dziś jest szeroko rozpowszechniona. Awarie, wciąż częste, są w większości przypadków spowodowane dwoma błędami: niewystarczającą temperaturą i wilgotnością . Oto kilka zasad, których należy przestrzegać, aby nie popełniać błędów.

  1. Pozycja jest idealna naprzeciwko okien w domu , gdzie nie brak światła. Światło musi być rozproszone, nigdy bezpośrednie i stałe przez cały rok. Anturium jest bardzo odporne nawet w ciemnych miejscach, ale kwitnienie będzie słabsze. Zawsze unikaj przeciągów . Latem roślinę można przenosić na zewnątrz, ale nigdy w pełnym słońcu. Najlepszą aranżacją może być zadaszona weranda lub taras.
  2. Do podlewania, najlepiej świeżej, a nie zimnej wody, można użyć wody deszczowej. Gleba powinna nigdy stać się suche , lepsze wykorzystanie trochę wody i często. Latem mokre co trzy dni, a zimą co sześć. Anthurium do rozwoju potrzebuje bardzo wysokiej wilgotności . Aby go uzyskać, należy umieścić na spodku warstwę żwiru lub keramzytu o grubości co najmniej 2 cm, aby utrzymać wilgoć o każdej porze roku. Z tego samego powodu zaleca się codzienne, nawet kilkakrotne spryskiwanie liści oraz nawilżanie mchu w celu ochrony korzeni.
  3. Gleby można otrzymać mieszając ze sobą w równych części torfu, piasku, ziemi i ogrodowych. Dodajmy kilka kawałków węgla drzewnego . Potrzebujesz dobrego drenażu na dnie doniczki ze żwirem, składającym się z odłamków lub keramzytu. Przesadzanie odbywa się zimą co dwa lub trzy lata, a podstawa rośliny musi wystawać z ziemi na 5 cm, korzenie należy zabezpieczyć mchem. Aby uzyskać dobre kwitnienie, utrzymuj nierównowagę między wielkością doniczki a roślinnością na korzyść tej ostatniej.
  4. Nawożenie musi być przeprowadzone z wiosną i jesienią, gdy roślina jest na roślinność, używając płynnego nawozu dla roślin kwitnących co 15 dni . W przypadku osobników utrzymywanych w stałej temperaturze z ciągłym kwitnieniem nie należy przerywać podawania. Gdy nawożenie jest niewystarczające, kwiaty nie otwierają się lub roślina wypuszcza tylko nowe liście.
  5. Anturium jest bardzo wymagające pod względem temperatur . Boi się zimna, zmian temperatury i prądów. Minimalna zalecana temperatura wynosi 16 ° C, w okresie zimowym . Może wytrzymać do 10 ° C. Klasycznym objawem zimna jest opadanie liści i brązowienie spatki. Aby uzyskać najlepsze kwitnienie, temperatura musi utrzymywać się na stałym poziomie około 20 ° C, w takich warunkach kwitnienie może być ciągłe przez cały rok. Zakres odnowy wynosi pomiędzy 20 i 27 ° C . Maksymalna tolerowana temperatura wynosi 29 ° C, ale tylko przy dużej wilgotności.

Niewielu wrogów dla anturium

Koszenila : jest to najczęstszy problem i objawia się białawymi płatkami pod liśćmi i na ich skrzyżowaniu. Z koszenili można walczyć w „wygodnej” roślinie, takiej jak anturium z łodygami, które można rozłożyć do podstawy bez powodowania uszkodzeń, za pomocą wacików lub szczotek nasączonych alkoholem, usuwając w ten sposób owada ukrytego w środku flokowatość. Te owady Homoptera należące do rodziny Coccidae to pasożyty roślin z bezskrzydłymi samicami, które w przypadku ataku natychmiast izolują roślinę, aby nie rozprzestrzeniać zarazy na sąsiednie.

Wciornastki : to najbardziej podstępny wróg , bardzo mały beżowy owad, który „ użądla ” liści, kradnąc sok i deformując blaszkę. Najpoważniejsze uszkodzenia ponoszą kwiaty, na których powoduje zniekształcenia i smugi kolorów. Wciornastki są podstępne, ponieważ walka może mieć jedynie charakter zapobiegawczy. W mieszkaniu, aby uniknąć rozprowadzania chemii bez powodu, przydatne są kolorowe pułapki. Wciornastki są wrażliwe na intensywny niebieski kolor: wystarczy włożyć kilka niebieskich kart pokrytych klejem do wazonu lub w środek roślinności, aby złapać niechcianego owada.

Na zdjęciu Anthurium Sommer Love. Zdjęcie: Alessandro Mesini