Treść przetworzona
- Gatunki kamelii
- Kamelie dobrze rosną w chłodnym środowisku
- Nie zapomnij ich zmoczyć
- Kamelie zawsze rosną w kwaśnej glebie
- Nawóz dla kamelii: co najmniej cztery razy w roku
- Dwie poważne wady
- Camelia sasanqua: konieczne jest przycinanie
- Camelia japonica: wymagane kwitnienie
Kamelie to rośliny kwasofilne , które wprowadzane są do Europy od początku XVIII wieku.
Gatunki kamelii
Spośród około osiemdziesięciu gatunków należących do rodzaju "Camellia", najbardziej znane i rozpowszechnione wśród nas są:
- Camellia japonica : najbardziej znana, o wiosennym kwitnieniu i silnym pokroju krzewów, osiągających 5-7 metrów wysokości.
- Camellia sasanqua : występuje w postaci krzewu o wysokości najwyżej 3-4 metrów, zdolnego do otwierania pąków i obfitego kwitnienia, nawet gdy temperatura utrzymuje się przez długi czas w pobliżu zera, w okresie od listopada do koniec lutego .
- Camellia reticulata : jest to krzew lub drzewo o wysokości do 8-9 metrów, z kwiatami o niezwykłej urodzie i dużych rozmiarach (do 15 cm średnicy).
- Camellia sinensis : to krzew herbaciany pozyskiwany z młodych pędów; ma niewielką wartość ozdobną, ponieważ wytwarza mniej wartościowe kwiaty niż inne gatunki.
Kamelie dobrze rosną w chłodnym środowisku
Kamelie preferują miejsca półcieniste i chłodny klimat . Na równinach należy unikać miejsc słonecznych i ciepłych, podczas gdy na obszarach śródgórskich mogą one dobrze wytrzymać nawet w pełnym słońcu. Bardzo dobrze znoszą zimowe przeziębienia i pokrywę śnieżną, ale cierpią z powodu przymrozków późno zimowych i wczesnowiosennych, które mogą zniszczyć nadal zamknięte pąki lub przede wszystkim rozkwitające kwiaty. Jeśli spodziewany jest mróz, zaleca się ochronę roślin C. japonica blisko kwitnienia włókniną, zwłaszcza odmian o białych kwiatach, które są bardziej wrażliwe na intensywne zimno niż te o ciemnych kwiatach.
Nie zapomnij ich zmoczyć
Zimą kamelie potrzebują niewielkiej ilości wody rozprowadzanej regularnie: na niektórych obszarach może wystarczyć deszcze, na innych konieczne jest zwilżenie gleby, szczególnie w przypadku roślin bliskich kwitnienia. Nawadnianie jest niezbędne w przypadku roślin doniczkowych, które w związku z tym nie są w stanie wchłonąć naturalnej wilgoci z gleby. Podczas suchych zim niezbędne jest również regularne spryskiwanie liści i pąków kwiatowych wodą: przeprowadzane w mniej mroźnych porach dnia, z niezamarzającą wodą, zmiękcza łuski otaczające kwiaty, sprzyja ich otwieraniu się i ogranicza wysychanie i wczesne pączkowanie.
Kamelie zawsze rosną w kwaśnej glebie
Kamelie muszą być zdolne do wzrostu w kwaśnej glebie, przy idealnym pH między 5 a 6 . Podłoże musi być średnio ciężkie, ale nie uduszone, żyzne, bogate w próchnicę i torf: warunki te są niezbędne do uzyskania dobrego wzrostu części zielonych, regularnego rozwoju pąków nawet w okresie zimnym, intensywnego wybarwienia kwiatów i dłuższy ich pobyt w roślinie. Okazy o niewielkich rozmiarach można z łatwością przechowywać przez wiele lat w pojemnikach pod warunkiem, że są one dobrze głębokie i poddawane regularnej (około dwóch lat) odnowieniu podłoża. Gleby słabo kwaśne można korygować obfitymi dostawami czystego torfu, począwszy od lutego, kiedy pąki zaczynają puchnąć: tę interwencję, która sprzyja regularnemu rozwojowi części wegetatywnej i kwiatowej, należy powtórzyć co najmniej jeszcze raz w rok, późną wiosną lub późnym latem.
Nawóz dla kamelii: co najmniej cztery razy w roku
Największe zapotrzebowanie na składniki odżywcze występuje w okresie poprzedzającym kwitnienie o kilka tygodni , nawet jeśli będąc roślinami zimozielonymi, wchłanianie substancji następuje przez cały rok, z wyjątkiem okresów najzimniejszych i grzałka. Nawożenie pod koniec zimy ( koniec lutego na północy ) pozwala roślinom łatwo przezwyciężyć stres po kwitnieniu (u C. sasanqua) lub przygotować się do cennego i trwałego kwitnienia wiosennego (u C. japonica). Przynajmniej drugie nawożenie jest niezbędne dla obu gatunków pod koniec lata: ponieważ rośliny te są raczej żarłoczne, idealnym rozwiązaniem byłoby nawożenie ich 4-5 razy w roku (luty-kwiecień-czerwiec-wrzesień). Nawozy należy przeprowadzać specjalnymi produktami dla gatunków kwasofilnych, ziarnistymi lub płynnymi, w szczególności wyposażonymi w takie pierwiastki jak fosfor, żelazo, miedź i cynk.
Dwie poważne wady
Brak lub skąpe podawanie nawozów determinuje sytuacje cierpienia, niekiedy nawet poważne. Jeśli zauważysz, że starsze liście żółkną , roślina wydaje się cierpieć, a wzrost spowalnia; nieliczne kwiaty i liście mniejsze niż w normalnej formie powinny oznaczać niedobór azotu . W takim przypadku należy stosować nawozy płynne lub granulowane, bogate w azot, najlepiej organiczne, takie jak krew wołowa lub syntetyczne chemikalia (saletra amonowa lub bardziej specyficzne produkty). Z drugiej strony, jeśli zaznaczone jest zażółcenie tkanki liścia między żebrami, które jednak pozostaje zielone, jest to chloroza żelazowa, częsty problem na podłożach wapiennych, mało żyznych, z utrzymującą się stagnacją wody lub gdy roślina znajduje się w pojemniku ze starą glebą. Jeśli natychmiast nie podejmie się żadnych działań, roślina zwalnia wzrost, a nowe liście, już pożółkłe, stają się białawe i suche; w ciężkich przypadkach kwitnienie jest zablokowane, a roślina obumiera. Aby temu zaradzić, konieczne jest rozprowadzenie do gleby produktów bogatych w żelazo w postaci proszku lub płynu (siarczan żelaza, żelazo chelatowane).
Camelia sasanqua: konieczne jest przycinanie
Pod koniec okresu zimowego często istnieje potrzeba usuwania fragmentów gałęzi, które wyschły z zimna lub zostały uszkodzone przez nadmierne obciążenia śniegiem. W przypadku Camellia sasanqua konieczne może być również przycinanie pod koniec kwitnienia mające na celu skrócenie gałęzi, które utraciły liście oraz tych nadmiernie osłabionych lub wysuszonych, aby ułatwić odrastanie nowych pędów z niższych części.
Camelia japonica: wymagane kwitnienie
W przypadku Camellia japonica bliskiego kwitnienia może być konieczna szczególna forma przycinania , bardziej technicznie zdefiniowana jako kwitnienie, polegająca na eliminacji niektórych dodatkowych pąków kwiatowych (najmniejszych i najbardziej zniekształconych), zwłaszcza gdy są one zgrupowane w liczbie większej niż 2 3: to przerzedzenie sprzyja otwieraniu się niewielkiej liczby kwiatów, ale które będą większe i będą mogły dłużej pozostać na roślinie.