Bluszcz zasługuje na dużą uwagę przy tworzeniu ogrodów i tarasów ze względu na wiele pozytywnych aspektów , przede wszystkim łatwość uprawy i ekstremalną żywotność. Bluszcz to byliny, zimozielone rośliny pnące , bardzo rustykalne i łatwe w pielęgnacji, odpowiednie w zależności od odmiany zarówno do przebywania na zewnątrz jak i w pomieszczeniach. Oto jak uprawiać bluszcz na zewnątrz .
Trzy cechy bluszczu, które należy docenić
1- Bluszcze uprawiane na zewnątrz rosną szybko , osiągają duże wysokości i są na ogół bardziej wytrzymałe niż bluszcze rosnące w pomieszczeniach. Mogą również wytrzymać bardzo zanieczyszczone środowiska miejskie i ekstremalne zjawiska klimatyczne.
2- Rosną również w sytuacjach „granicznych” , charakteryzujących się na przykład niedoborem światła lub ograniczoną grubością podłoża uprawowego.
3- Dzięki ograniczonemu rozwojowi systemu korzeniowego mogą łatwo przystosować się do wzrostu w pojemnikach, zarówno tych ustawionych na ziemi, jak i wiszących, wykorzystując w tym przypadku ozdobny efekt silnego opadania roślinności.
Bluszcz chce środowisk o umiarkowanym cieniu , często udaje im się dobrze wegetować nawet w bardzo ciemnych miejscach, takich jak obszary pod dużymi wiecznie zielonymi drzewami , gdzie nie rośnie darń. Odmiany o równomiernych ciemnych liściach wymagają bardziej zacienionych stanowisk niż odmiany o pstrokatym ulistnieniu, które można sadzić również w miejscach umiarkowanie nasłonecznionych.
Większość odmian nie może przenosić bezpośredniego światła słonecznego , co może spowodować spowolnienie wzrostu lub nawet intensywne wysychanie liści. Na tarasie do umieszczenia w skrzynkach na kwiaty preferowane są stanowiska na północnym wschodzie, a unika się tych na południu.
Bluszcz jest odporny na niskie temperatury, jest w stanie wytrzymać nawet długotrwałe obciążenia śniegiem , wartości termiczne tuż poniżej zera i nagłe powroty chłodu pod koniec zimy. Optymalne temperatury rozwoju wynoszą około 20-24 ° C, podczas gdy stale przekraczające 30 ° C mogą negatywnie wpływać na tempo wzrostu i wigor wegetatywny.
Rośliny bluszczu potrzebują środowiska o średniej wilgotności i dlatego wymagają częstego nawadniania wiosną i latem, kiedy podłoże musi być równomiernie wilgotne na pierwszych 2-3 centymetrach , ale nigdy nie moczyć go w wodzie. Rozprowadzaną wodę należy zmniejszyć o około połowę w okresie jesienno-zimowym, kiedy rośliny są w zastoju wegetatywnym i są w stanie wytrzymać nawet umiarkowaną suszę .
W suchych okresach letnich zaleca się również regularne zwilżanie liści, a zwłaszcza odmian barwnych, aby uniknąć wystąpienia wysuszenia w wyniku udaru cieplnego.
Ważne jest, aby zawsze usuwać wodę który stagnuje w spodku kwiatów lub innych pojemnikach, ponieważ może sprzyjać rozwojowi zgnilizny korzeni wytwarzanej przez grzyby.
Bluszcze przystosowują się do różnego rodzaju gleb i podłoży , preferując świeże i średnio żyzne, nawet umiarkowanie gliniaste. Należy unikać gleb piaszczystych lub niespójnych , słabo żyznych, niezdolnych do dostarczania składników odżywczych i zbyt przepuszczalnych. Do uprawy w okresie kwitnienia zewnętrznego polecamy gleby bardzo żyzne i torfowe, szczególnie latem, zdolne do zatrzymywania odpowiedniej ilości wody.
Jeśli rośnie na żyznym i dobrze ukształtowanym podłożu , roślina nie jest wymagająca pod względem dostarczania składników nawozowych. Odmiany o urozmaiconych liściach są bardziej wrażliwe na niedobory składników odżywczych , które należy nawozić bardziej niż odmiany o całkowicie zielonych liściach. Nawożenie płynny nawóz specyficzne dla roślin zielonych zewnętrznych, oparty głównie na azocie, wykonywanych raz lub dwa razy na wiosnę (w okresie od marca do maja) jest więcej niż wystarczająco, aby stymulować wzrost i regularne utrzymanie roślinności w dobrym stanie . Nawóz nigdy nie powinny być prowadzone w zimie i podczas cieplejszych miesiącach roku. Rośliny rosnące w
sadzarki lub pojemniki potrzebują większej ilości składników odżywczych , aby być zadowolonym z dalszego nawożenia późnym latem.
Okazy silnie rozwijające się , a zwłaszcza te o bardziej nieuporządkowanym wzroście, można zatrzymać cięciami przycinającymi, nawet energicznymi, wykonywanymi w marcu - kwietniu , eliminując najstarsze gałęzie, prawdopodobnie wysuszone i zbutwiałe liście.
Wszystkie odmiany bluszczu rozmnażają się bardzo łatwo poprzez cięcie łodyg , które należy zbierać w okresie od połowy wiosny do późnego lata. Z końcowej części łodyg w wieku 2-3 lat i wyposażonych w nienaruszone zdrowe liście należy pobierać sadzonki o długości 10-12 cm, cięte tuż poniżej węzła . Po usunięciu dolnych liści należy je ukorzenić w grupach po 4-5 w słoikach, napełnić mieszaniną torfu i piasku w równych częściach, a następnie przechowywać w temperaturze około 20-22 ° C w środowisku półcienistym . Rok po ukorzenieniu rośliny są już dobrze rozwinięte i nadają się do przeniesienia do ostatecznych pojemników.
Sadzonki bluszczu bardzo łatwo ukorzeniają się nawet w wodzie : po utworzeniu dobrego systemu korzeniowego sadzonki należy przenieść na podłoże ziemiste, uważając, aby nie uszkodzić korzeni, które są znacznie bardziej kruche niż te, które tworzą się w glebie.