Treść przetworzona
- Przepisy odniesienia
- Są oni wyłączeni z obowiązku mediacji
- Jak działa mediacja
- Automatyczna i delegowana reprezentacja administratora
- 2 inne formy postępowania pojednawczego
- Impreza w kondominium, kto płaci opłaty prawne?
Obowiązkowa mediacja przewidziana w art. 5 akapit pierwszy dekretu z mocą ustawy z dnia 4 marca 2010 r., N. 28, weszła w życie w marcu 2012 r., Ale wyrok Trybunału Konstytucyjnego (6 grudnia 2012 r., Nr 272) uznał jej niezgodność z konstytucją, uniemożliwiając jej zastosowanie. Instytut został przywrócony, ze zmianami, tzw. „Dekretem działania” (DL 21 czerwca 2013, nr 69). „Nowa” sztuka. 5 ust. 1-bis stanowi, że „Kto zamierza wytoczyć powództwo w sądzie w sprawie sporu o współwłasność (…), zobowiązany jest do uprzedniego (…) przeprowadzenia mediacji z pomocą adwokata. Warunkiem dopuszczalności wniosku sądowego jest eksperyment procedury mediacyjnej. (…) Niedopuszczalność musi zostać podniesiona przez pozwanego pod groźbą przepadku lub wykryta z urzędu przez sędziego,nie później niż na pierwszej rozprawie ». Oprócz mediacji, w celu rozwiązywania sporów dotyczących kondominium, istnieją wspomagane negocjacje i arbitraż sądowy, oba regulowane dekretem ustawodawczym 132/2021, a następnie przekształconym w prawo 10 listopada 2022-2023 r., N. 162.
- W przypadku niektórych sporów wymagana jest mediacja
- Porozumienie osiągnięte w drodze mediacji ma wartość wyroku
- Istnieją również wspomagane negocjacje i arbitraż sądowy
Oprócz środków pilnych i zapobiegawczych, postępowania cywilnego w procesie karnym, mediacji nie podlegają: postępowanie w izbie Rady.
Jak działa mediacja
Osoba pragnąca wytoczyć powództwo musi złożyć wniosek do organu mediacyjnego znajdującego się w okręgu sądu, w którym znajduje się kondominium. Organ identyfikuje mediatora (wykwalifikowanego specjalistę), którego zadaniem jest doprowadzenie stron do porozumienia tak, aby doszły do polubownego porozumienia.
Działalność mediacyjna musi być obowiązkowo prowadzona w organach publicznych lub prywatnych wpisanych do Rejestru organów mediacyjnych prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości.
W ciągu 30 dni od złożenia wniosku mediator wyznacza pierwsze (bezpłatne) spotkanie stron, wyjaśniając im funkcjonowanie instytucji i prosząc ich odpowiednich prawników (zobowiązanych wraz ze stronami do obecności) o wyrażenie woli kontynuowania sprawy. 'umowa. Jeżeli jedna ze stron wyklucza jakąkolwiek formę porozumienia, postępowanie uważa się za zakończone, a sprawa kończy się w sądzie. Wręcz przeciwnie, mediacja trwa. W tym momencie mogą wystąpić dwa scenariusze. Pierwsza, idealna, jest taka, że porozumienie zostaje osiągnięte w pierwszym terminie. W takim przypadku mediator sporządza protokół potwierdzający porozumienie, który po podpisaniu staje się wykonalny i nabiera skuteczności wyroku. Jeśli z drugiej strony potrzeba więcej czasu na podjęcie decyzji, mediator składa propozycję pojednawczą,wezwanie stron do udzielenia odpowiedzi na piśmie w ciągu 7 dni. W przypadku braku odpowiedzi propozycję uznaje się za odrzuconą. Proces mediacji, zwłaszcza gdy przedmiot sporu jest skomplikowany, może wymagać kilku spotkań, nawet oddzielnych, ze stronami. W każdym przypadku, zgodnie z wymogami prawa,procedura nie może trwać dłużej niż 3 miesiące.
Mediator jest wykwalifikowaną osobą zawodową, której działalność może być wykonywana wyłącznie w podmiotach publicznych lub prywatnych, wpisanych do specjalnego rejestru prowadzonego przez Ministra Sprawiedliwości.
W przypadku sporu między kondominium (-ami) a kondominium o uprawnienia zarządcy (art. 1130 kodeksu cywilnego), ten ostatni jest uprawniony do stawienia się przed mediatorem jako przedstawicielem kondominium bez zgody zgromadzenia. We wszystkich innych przypadkach, przewidzianych w art. 71 ust. 1 przepisów wykonawczych Kodeksu cywilnego, dyrektor ma prawo uczestniczyć, „(…) po podjęciu uchwały zgromadzenia wspólników większością głosów, o której mowa w art. 1136, zgodnie z art. ustępu kodu ”. Oznacza to: przy pierwszym i drugim wezwaniu przychylne głosy większości obecnych reprezentujących co najmniej połowę wartości budynku.Ta zgoda zgromadzenia wspólników (zwykle taką samą większością głosów jak wyżej) jest również wymagana do porozumienia osiągniętego w sporach, które nie dotyczą uprawnień dyrektora. Jeśli tak się nie stanie, zostanie to uznane za „nieprzyjęte”.
Oprócz mediacji istnieją inne instytuty, których celem jest rozwiązywanie sporów dotyczących współwłasności, unikając interwencji sędziego. Pierwsza to „ negocjacje wspomagane ”,określone w dekrecie z mocą ustawy nr 132/2022-2023 „umowa, na mocy której strony zgadzają się współpracować w dobrej wierze i lojalności w celu polubownego rozwiązania sporu przy pomocy prawników zarejestrowanych w rejestrze”. Jeden lub więcej prawników, zwanych „negocjatorami”, pomaga stronom w sprawie, próbując znaleźć porozumienie satysfakcjonujące wszystkich. Negocjacje są obowiązkowe tylko w przypadku sporów, które przewidują odszkodowanie za szkody spowodowane ruchem pojazdów i łodzi oraz wezwania do zapłaty z jakiegokolwiek powodu kwot do 50 tys. Euro. Proces jest podobny do mediacji i trwa maksymalnie 3 miesiące, z możliwością przedłużenia o 30 dni na wniosek obu stron. Każda wspólna decyzja, kontrasygnowana przez strony, również w tym przypadku jest równoznaczna z wyrokiem. Nowością wprowadzoną dekretem ustawodawczym 132/2022-2023 jest „arbitraż sądowy”, któryzgodnie z intencjami ustawodawcy powinno to pomóc w uporządkowaniu zaległości sądowych. Instytut ma zastosowanie w sprawach cywilnych, w pierwszej i drugiej instancji, ze stronami, które mogą wystąpić o wszczęcie postępowania arbitrażowego, na zasadach arbitrażu zawartych w IV księdze Kodeksu Cywilnego. Przyczyny niedostępności praw, zabezpieczenia społecznego i pomocy społecznej są wyłączone z mechanizmu mediacji. Sędzia po wpłynięciu wniosku i sprawdzeniu warunków dopuszczalności przesyła akta do Okręgowej Rady Adwokackiej w celu powołania zespołu arbitrażowego, złożonego z osób wpisanych do rejestru okręgowego od co najmniej 3 lat. Decyzja sędziów,tak zwany „wyrok sądu polubownego” ma takie same skutki jak wyrok i dlatego jest wiążący dla stron sporu.
W przypadku gdy kondominium jest stroną w postępowaniu mediacyjnym, o ile przepisy umowy nie stanowią inaczej, koszty prawne postępowania są dzielone między właścicieli współwłasności w oparciu o tysięczne części własności. Jeżeli jednak przedmiotem mediacji jest komunia częściowa, koszty postępowania, jak również koszty interwencji adwokata mogą ponieść tylko zainteresowane wspólnoty.
We współpracy z Avv. Silvio Rezzonico, krajowy prezes Federamministratori / Confappi, tel. 02/33105242, www.fna.it