Treść przetworzona
- Różne rodzaje tuneli
- Uważaj na wilgoć i słońce
- Minimalne nawadnianie w tunelu
- Wczesny siew
Zima jest na ogół najmniej wymagającym okresem w ogrodzie warzywnym: warunki klimatyczne, w szczególności zimno, spowolniły wszystkie gatunki roślin, ogrodnictwo i nie tylko. Niewiele jest warzyw, określanych jako „zimowe”, które rosną w tym sezonie na zewnątrz i tylko pod warunkiem, że zostały starannie zaplanowane. Najczęstsze to: Brassicaeae, czyli rodzina kapuściana, a także karczochy, koper włoski, szpinak i sałatki zimowe. Aby produkcje były obfite, nawet w tym okresie, konieczne jest uciekanie się do upraw chronionych, np. Pod tunelem
Różne rodzaje tuneli
Istnieje wiele rodzajów tuneli o różnych rozmiarach i kosztach. Są też bardzo proste, nieduże, nadające się do małego, rodzinnego ogrodu, wytrzymałe i łatwe do założenia. Największe, o wysokości 180-200 cm, pozwalają na łatwiejsze do nich wejście i wykonywanie różnych prac. Z kolei mniejsze, „minitunnele”, o wysokości nie większej niż 50 cm, nie pozwalają wejść operatorowi, który musi pracować z zewnątrz.
Zasadniczo tunele i minitunele składają się z metalowej konstrukcji nośnej, składającej się z łuków o różnych rozmiarach oraz pokrowca z przezroczystego materiału, polietylenu lub tnt (włókniny), który spoczywa na niej.
Zaletą pokrycia z polietylenu jest to, że jest bardziej wytrzymały niż włóknina: szczególnie w przypadku ważnych zjawisk pogodowych, takich jak śnieg, polietylen jest w stanie lepiej wytrzymać ciężar nagromadzonego śniegu. Ponadto preferowane są arkusze z tworzywa sztucznego ze względu na ich większą przezroczystość; te z włókniny są bardziej nieprzejrzyste i przepuszczają mniej światła. Z drugiej strony włóknina ma porowatość, która umożliwia wymianę wilgoci z zewnętrzem, zapobiegając w ten sposób tworzeniu się wilgoci wewnątrz tunelu, co jest szkodliwe, gdyż sprzyja rozwojowi zgnilizny.
Uważaj na wilgoć i słońce
Tunel jest konstrukcją zamkniętą, dlatego największym zagrożeniem jest tworzenie się kondensatu, który gromadząc się, kapie na warzywa powodując zastoje i pleśń. Aby uniknąć uszkodzeń, tunele wyposażone są w otwory na obu końcach, aw przypadku dużych tuneli również w ścianach. Otwory umożliwiają wentylację tunelu.
Wskazane jest otwieranie tunelu w środkowych godzinach dnia (najgorętszych) i zamykanie go wieczorem i nocą (chłodniej), szczególnie w słoneczne dni pod koniec zimy. Ponadto sugeruje się również, że otwarcie ma zapobiegać nadmiernemu wzrostowi temperatury w środku w słoneczne dni lutego: promienie padające bezpośrednio na przezroczystą pokrywę zamkniętą w środkowych godzinach dnia mogłyby uspokoić delikatniejsze warzywa.
Minimalne nawadnianie w tunelu
Zimą wilgoć atmosferyczna i wspomniana powyżej kondensacja powodują, że nie ma konieczności zwilżania roślin pod tunelem. Umiarkowane nawadnianie można przeprowadzić tylko w najgorętsze dni, w środkowych godzinach dnia, nie wcześniej niż po sprawdzeniu stanu gleby: kiedy wydaje się, że jest sucha, należy interweniować zwilżaniem, które w każdym przypadku musi być umiarkowane i zlokalizowane na danym obszarze. gleby w pobliżu korzeni każdej rośliny. Aution nie do zwilżenia liści roślin, które mogłyby zamrozić łatwo.
Konieczne jest również unikanie tworzenia się stojącej wody i małych kałuż lub powierzchownych nagromadzeń, które mogą, wraz z obniżeniem temperatury w najzimniejszych godzinach wieczornych i nocnych, zamarznąć i w konsekwencji spowodować uszkodzenie upraw. Aby uniknąć tej ostatniej niedogodności, dobrze jest, aby gleba była zawsze dobrze przepuszczalna, nigdy zbyt zagęszczona i ciężka. Jeśli na powierzchni pojawią się skorupy lub stwardnienie, zaleca się interwencję przy pracach powierzchniowych prowadzonych przy użyciu małych ręcznych chwastów.
Wczesny siew
Przy zachowaniu niezbędnych środków ostrożności i odpowiednim zarządzaniu tunel w ogrodzie pozwala na uprawę świeżych warzyw nawet w tym sezonie. W lutym, po uprawianiu i przygotowaniu gleby, można wysiać warzywa takie jak rukola, rzodkiewka, waleriana, endywia i inne delikatne sałatki do zbioru i spożycia tuż przed nadejściem wiosny.