Treść przetworzona
- Mała grupa
- Proste potrzeby paproci
- Trzy typowe problemy paproci
Paprocie domowe to małe rośliny spontanicznie występujące w niższych warstwach lasów tropikalnych i subtropikalnych, do których może przenikać tylko minimalna ilość światła, a wilgotność osiąga bardzo wysoki poziom. W naszych klimatach zimą uprawia się je w doniczkach w domu, gdzie są cenione za bujny i dekoracyjny wygląd , za niską cenę i minimalny wysiłek , pod warunkiem pełnego poszanowania specyficznych potrzeb środowiskowych typowych dla ich siedliska. naturalny.
Mała grupa
Grupa paproci domowych obejmuje różne rodzaje roślin, nawet jeśli nieliczne są te uprawiane w naszych środowiskach. Najbardziej obecna w mieszkaniach paproć to Nephrolepis exaltata, roślina o krzaczastym wyglądzie, z licznymi zakrzywionymi na zewnątrz liśćmi, zaczynającymi się od centralnej rozety, o miękkiej konsystencji w młodym wieku i o różnym kolorze od jasnozielonego do zielonego głęboko ciemne, w zależności od odmiany. Między innymi, należy pamiętać, że z paproci miłorzębu (niekropień właściwy), przy czym " spleenwort (Asplenium antiquum), to Davallia (Davallia bullata), przy czym Pteris (Pteris cretica) i cirtomio (Cyrtomium falcatum).
Proste potrzeby paproci
Wszystkie paprocie domowe nie stwarzają większych problemów w zakresie pielęgnacji i utrzymania, o ile ich potrzeby są zaspokajane , w szczególności w zakresie temperatury i światła.
Ekspozycja : w pomieszczeniach wewnętrznych paprocie wymagają półcienia i dobrze sprawdzają się również w ciemnych miejscach .
Temperatura : potrzebują średnio wysokich temperatur . Jesienią i zimą wartości nigdy nie mogą spaść poniżej 14-15 ° C , a wiosną-latem idealne to blisko 23-25 ° C. Wyższe temperatury są dobrze tolerowane tylko wtedy, gdy zawartość wilgoci w środowisku i glebie jest stale wysoka. Latem można je czasowo umieszczać na świeżym powietrzu , ściśle w cieniu lub półcieniu, nigdy pod listowiem gatunków iglastych, których żywica może powodować uszkodzenia na liściach.
Gleba : wszystkie paprocie chcą gleby dobrej jakości, niezbyt lekkiej, organicznej, torfowej , z dużą ilością liści leśnych lub wrzosowatych. Idealny jest następujący: 40% gleba torfowa dla roślin doniczkowych; 40% ziemi liściastej lub wrzosowej; 20% średniej gliniastej ziemi polnej.
Nawadnianie : musi być stałe i obfite w okresach gorących, kiedy podłoże musi być zawsze dobrze nawilżone , nie tylko na powierzchni, ale także na całej grubości. W miesiącach letnich wskazane jest również pozostawienie wody w spodku . Aby odtworzyć warunki typowego środowiska pochodzenia gorąco-wilgotnego, liście muszą być często spryskiwane , zwłaszcza w okresie letnim i podczas pracy systemu grzewczego, kiedy suche powietrze może łatwo spowodować żółknięcie liści.
Nawozy : zakład jest średnio wymagający w zakresie dostaw nawozów. Nawożenie płynnym nawozem , specyficznym dla zielonych roślin domowych, głównie na bazie azotu , przeprowadzane 2-3 razy wiosną (od marca do maja) i raz jesienią (wrzesień-październik) stymuluje regularną produkcję nowych pozostawia i utrzymuje istniejące w dobrym stanie, konsystencji i połysku.
Trzy typowe problemy paproci
USZKODZENIA OD GORĄCEGO
Paprocie chcą wilgotnego i zacienionego środowiska : na obszarach gorących i suchych oraz przy braku regularnego nawadniania gleby i nebulizacji dolistnych, pojawiają się uszkodzenia, widoczne w postaci żółknięcia i wysuszenia liści liści, począwszy od najbardziej zewnętrznych i starszych, które mają tendencję do stopniowo spadać. Jeśli nawadnianie nie zostanie wznowione, a roślina nie zostanie przeniesiona w ciemniejsze miejsce, nastąpi znaczne spowolnienie wzrostu, a nawet liście umieszczone bardziej wewnętrznie będą się stopniowo niszczyć.
JEŚLI JEST ZA ZIMNO
Paproć wewnętrzna wymaga umiarkowanego i stale ciepłego klimatu : średnio-niski poziom temperatury (12-14 ° C), zwłaszcza długotrwały, może powodować uszkodzenia, czasami trwałe. Uszkodzenia spowodowane zimnem są początkowo widoczne wraz z zatrzymaniem wzrostu oraz brązowieniem i czernieniem centralnej części roślinności; następnie następuje zmiękczenie liści i oderwanie pojedynczych listków, teraz zniszczonych, od kłody. Mogą również wystąpić uszkodzenia korzeni , które mogą gnić. Jeśli nie zostanie to szybko naprawione poprzez przeniesienie rośliny do cieplejszych obszarów, pogorszenie może być nieodwracalne.
NADMIERNE ŚWIATŁO
Paprocie nie tolerują zbyt jasnego otoczenia : w mieszkaniu zawsze należy je umieszczać w najciemniejszych miejscach, a podczas kwitnienia muszą znaleźć miejsce osłonięte listowiem wyższych roślin. Liście na skutek bezpośredniego kontaktu z promieniami słonecznymi lub zbyt intensywnymi sztucznymi źródłami światła łatwo ulegają przebarwieniom, żółknięciu, aw najpoważniejszych przypadkach prawdziwym oparzeniom . Uszkodzone rośliny należy szybko przenieść w zacienione miejsce, a wysuszone liście przyciąć, aby sprzyjać szybkiemu i energicznemu ponownemu wzrostowi.