Porzeczka to krzew, który możemy uprawiać w ogrodzie, należy do kategorii małych owoców lub jagód i jest bardzo interesujący, ponieważ jest dość prosty w uprawie i dobrze produktywny. Istnieje kilka odmian porzeczek, możemy je wyróżnić w kategoriach makro ze względu na rodzaj owoców: porzeczki czerwone, porzeczki białe i porzeczkę lub porzeczki czarne i agrest. Porozmawiajmy teraz o czerwonej porzeczce, znanej również jako ribes sativus lub ribes rubrum.
Porzeczka należy do rodziny Grossulariaceae lub Saxifragaceae, tworzy średniej wielkości krzew bez kolców, który zrzuca zimą. Owoce formują się w grona wzdłuż małych gałązek. Jej zwarta, ale wyprostowana postawa i żywy kolor jagód sprawiają, że ta owocowa roślina jest ozdobna, dlatego nadaje się nie tylko do uprawy w ogrodzie warzywnym, ale także do użytku w ogrodzie. Umieszczając rząd odpowiednio przyciętych roślin, można stworzyć niski żywopłot, przydatny do dzielenia przestrzeni, ale także do ochrony innych roślin w ogrodzie przed wiatrem, nie pochłaniając zbyt wiele słońca. Tolerancja na obszary półcieniste sprawia, że jest przydatna do zasiedlania mniej użytkowanych obszarów, ponieważ jest uprawą wieloletnią, nie wymaga corocznego siewu. Czerwona porzeczka ma charakterystyczny kwaśno-kwaśny smak,szczególnie nadaje się do charakteryzowania sałatek owocowych, gdzie tłumi słodycz innych owoców. Krzew osiąga zwykle wysokość 150/170 cm, w niektórych przypadkach dochodzi do dwóch metrów.
Klimat i ukształtowanie terenu
Klimat niezbędny do uprawy . Porzeczkę czerwoną można uprawiać we Włoszech z wyjątkiem cieplejszych obszarów na południu, jest odporna na wysokość do 1200 metrów nad poziomem morza. Roślina uwielbia zimowe mrozy, które pobudzają do owocowania, natomiast obawiają się suszy i nie znoszą suchej gleby, dlatego wymaga ciągłego nawadniania. Słońce jest bardzo przydatne do słodzenia jagód porzeczek i przyspieszania ich dojrzewania, jednak jego nadmiar może powodować problemy, szczególnie jeśli powodują wysuszenie. Porzeczka rośnie również w zacienionych miejscach, nie bez powodu jest uważana za dziki owoc.
Idealny teren. Jeśli chcesz uprawiać porzeczki, tak jak w przypadku wszystkich małych owoców, lepiej mieć kwaśną glebę (ci, którzy nie znają tego terminu, mogą przeczytać artykuł, który wyjaśnia, jak mierzyć pH gleby ). Ważne jest, aby nie występowały stagnacje wody, ale także, aby ziemia była dobrze nawożona i bogata w materię organiczną, zwłaszcza aby utrzymywała dużą wilgotność. Najlepszą praktyką jest użycie humusu, obornika, kompostu i kukurydzy. Wśród głównych składników odżywczych roślina ta szczególnie potrzebuje potasu, dlatego uważaj, aby go przynieść, zwłaszcza jeśli gleba jest piaszczysta.
Uprawiaj porzeczki w doniczkach. Porzeczkę czerwoną można również uprawiać w doniczkach, można trzymać krzew na wysokości 150 cm w doniczce dobrej wielkości. Jeśli wyrastasz z ziemi, należy wziąć pod uwagę, że porzeczka wymaga częstego podlewania, a także dobrego nawożenia. Uprawa go na balkonie nie jest więc tak prosta, jak robienie tego w ogrodzie.
Jak siać porzeczki
Pestki porzeczki. Uprawa porzeczek z nasion to metoda, która nie jest zbyt popularna wśród ogrodników, ponieważ jest znacznie dłuższa niż cięcie, jeśli chcesz spróbować, nadal możesz to zrobić. Proponuję wysiewać w słoikach, a nie w ziemi, ze względu na małą zdolność kiełkowania i mały rozmiar nasion.
Cięcie czerwonej porzeczki . Mnożenie porzeczek przez sadzonki jest łatwiejsze niż przez siew. Aby to zrobić, z rośliny matecznej pobiera się drzewiastą gałąź, lepiej zrobić to jesienią. Gałąź jest umieszczana w wodzie, a następnie sadzona w ziemi, aż do ukorzenienia. Generalnie lepiej jest ukorzenić sadzonkę w doniczkach, trzymać pod osłoną i przesadzić późną wiosną następnego roku.
Przeszczep sadzonkę . Porzeczki można przesadzać, kupując w szkółce sadzonki z gołymi korzeniami lub gliniany chleb. Można to zrobić wiosną lub latem, po przesadzeniu należy go dobrze podlać.
Zapylanie. Porzeczka ma duże zapotrzebowanie na owady zapylające, w przeciwnym razie wiele kwiatów nie zapyla (krople jagód) i dlatego grona są nagie. Jeśli chcemy wyhodować ten dziki owoc, przyciągamy pszczoły pięknymi kwiatami w ogrodzie.
Szósty implant. Porzeczki można umieszczać jako pojedyncze rośliny, w takim przypadku należy zachować co najmniej jeden metr między roślinami i półtora metra między rzędami, alternatywnie można trzymać rośliny w ciaśniejszym rzędzie, tworząc ciągły żywopłot.
Uprawa w szczegółach
Ściółka . Porzeczka, jak powiedzieliśmy, jest rośliną, która obawia się zbyt wysokiej temperatury i suszy, więc dobra ściółka może być bardzo przydatna. Szczególnie zalecane jest mulczowanie materiału organicznego, jakim jest liście, który odtwarza oryginalne środowisko dla tej rośliny runa leśnego.
Nawadnianie. Porzeczka boi się suchej gleby, jeśli klimat tego wymaga, dlatego konieczne jest regularne nawadnianie, nie przesadzając z tworzeniem stagnacji.
Kształt rośliny . Możesz zdecydować, czy chcesz, aby porzeczka zachowała swój klasyczny kształt krzewu, czy też wolisz kształtować ją przez przycinanie w kształcie szpaler, aby była wygodna podczas zbiorów. Do przydomowego ogródka polecam przebywać na naturalnym krzewie, prostszym i ładniejszym dla oka, porzeczka szpalerowa również wymaga podpór.
Przycinanie.Porzeczka to roślina, która jest szczególnie przydatna do przycinania w celu pobudzenia produkcji: w rzeczywistości gałęzie, które najlepiej owocują, to młode, po pięciu latach gałęzie porzeczki na ogół przestają owocować. Z tego powodu, jeśli chcesz przyciąć porzeczki, lepiej wyeliminować stare gałęzie, a także usunąć suche i chore gałęzie. Jest również cięty na zamówienie, unikając przyklejania się gałęzi i zachowania kształtu krzewu. Dwuletnie i trzyletnie gałęzie należy lekko skrócić. Te kawałki są wykonywane pod koniec okresu zbiorów. Przycinania nie wykonuje się w pierwszym roku po posadzeniu. Jeśli roślina jest trochę stara, przydatne może być trwalsze przycinanie w okresie zimowym, zwane odnawianiem, obcinaniem jednej trzeciej długości gałęzi.Więcej informacji znajduje się w tekście na temat przycinania porzeczek.
Choroby . Porzeczka czerwona może być podatna na różne choroby grzybowe, z których najczęstsze to mączniak prawdziwy, szara pleśń, werticylionka i antraknoza. W rolnictwie ekologicznym najlepszą praktyką w celu ograniczenia tych problemów jest zapobieganie, zwłaszcza unikanie nadmiernej wilgoci i zastoju wody. Aby dowiedzieć się więcej, przeczytaj artykuł poświęcony chorobom porzeczek i agrestu.
Owady . Niektóre pasożyty mogą wpływać na plony porzeczek, najbardziej irytujące są porzeczka sesia, ćma składająca jaja wewnątrz łodygi rośliny, żółty pająk, mszyce i koszenila. Pogłębienie: obrona porzeczek przed owadami .
Zbiór, wykorzystanie i odmiany czerwonych porzeczek
Zbiory porzeczek. Bardzo łatwo jest zrozumieć, kiedy zbierać jagody czerwonej porzeczki: kolor jest jednoznacznym wskaźnikiem stopnia ich dojrzałości. Okres zbiorów zależy od klimatu i nasłonecznienia, ale przede wszystkim od odmiany uprawianej porzeczki. Każda odmiana ma swój własny cykl uprawy, na ogół jagody porzeczki dojrzewają od czerwca do września. Porzeczki produkują od trzeciego roku, osiągają pełną wydajność po czwartym roku.
Odmiana porzeczki czerwonej. Istnieje kilka możliwych odmian porzeczki, które możemy uprawiać. Najpopularniejsza jest Red Lake, dobrze produktywna odmiana o słodkich owocach, Gloire de Sabon charakteryzuje się różowym kolorem, jaśniejszym niż zwykle jasnoczerwony, Rovada to odmiana, która ma bardzo odporną roślinę o doskonałych rozmiarach na problemy grzybicze. Porzeczka Jonkheer Van Tets to starożytna odmiana pochodzenia holenderskiego, również odporna i o większych owocach, podczas gdy porzeczka Junifer lepiej nadaje się do gorącego klimatu.
