Kaki: jak rośnie w sadzie lub ogrodzie

Persymona to roślina pochodząca z Chin, bardzo ozdobna i łatwa w utrzymaniu. Te cechy rozpowszechniły drzewo w sadach i ogrodach warzywnych we Włoszech, dowiedzmy się, jak jest uprawiane.

Roślina kaki pochodzi z Chin i jest obecnie rozpowszechniona na całym świecie. Jego wzrost jest powolny, ale staje się dość dużym, bardzo długowiecznym drzewem o regularnym kulistym kształcie. Liście są jasnozielone i błyszczące wiosną i latem, natomiast jesienią przybierają odcienie od żółtego do jaskrawoczerwonego, po opadnięciu owoce utrzymują się na gałęziach do czasu dojrzewania, nadając roślinie ładny i dekoracyjny wygląd. Dlatego persymona jest również rośliną ozdobną, nadającą się do ozdabiania ogrodu.

W tym kontekście lub w prawdziwym sadzie ekologiczna uprawa jest prosta dzięki jej rustykalności i odporności na szkodniki i choroby. Kaki należy do rodziny ebenaceae i jest gatunkiem o dość wyjątkowej biologii kwiatowej. Powszechne odmiany we Włoszech mają prawie wyłącznie kwiaty żeńskie z przerwanymi pręcikami męskimi, w związku z czym owoce rozwijają się przez partenokarpię lub bez nasion. W takich przypadkach pozostają cierpkie aż do zbiorów, a dopiero po dojrzewaniu stają się słodkie i nabierają jaskrawoczerwonego koloru.

W obecności innej odmiany kwiat jest regularnie zapylany, a miąższ owocu w tym przypadku zawiera nasiona, jest brązowy i ma słodki smak już w momencie zbioru. Istnieją również nie ściągające kaki, które pozostają zwarte i nazywane są „jabłkowymi kaki”, ale nie są zbyt popularne we Włoszech, ponieważ są odmianami wrażliwymi na zimowe chłody. Owoce persymony są bardzo pożywne i można je przechowywać przez długi czas poza lodówką.

Odpowiedni klimat i teren

Klimat. Persymona jest uważana za gatunek subtropikalny, ale istnieją odmiany, które dostosowują się do różnych klimatów i mogą tolerować zimowe temperatury o różnych stopniach poniżej zera, aż do -15 ° C. Gatunek ten jest szeroko rozpowszechniony na całym półwyspie, chociaż na północy młode rośliny mogą zostać uszkodzone z powodu utrzymującej się zimowej wilgoci. Nie nadaje się szczególnie do miejsc wietrznych, ponieważ gałęzie mogą się złamać, zwłaszcza gdy są wypełnione owocami. Kwitnienie persimmon ma miejsce w połowie maja, po którym następuje kropla owoców.

Idealny teren . Persymona preferuje gleby żyzne, świeże i przewiewne, wolne od zastoju wody, co sprzyjałoby żółknięciu i defoliacji. Jednak dostosowuje się również do ubogich gleb dając dyskretne plony, z tego punktu widzenia jest bardzo elastycznym drzewem owocowym.

Jak posadzić drzewo persimmon

Przygotowanie i odpowiedni okres. Podobnie jak w przypadku sadzenia innych gatunków owoców, gleba musi być odpowiednio przygotowana dla persymony. Najlepszy czas na przesadzanie to jesień-zima, aż do początku wiosny, oczywiście z wyłączeniem okresów, w których ziemia jest zamarznięta lub mokra, a zatem niepraktyczna.

Przeszczep . Do sadzenia jednej rośliny możemy wykopać głęboki i szeroki dołek o wymiarach około 70 x 70 x 70 cm. W rzeczywistości korzenie potrzebują dużej ilości luźnej ziemi wokół, ponieważ gatunek ten jest wrażliwy na stagnację wody, która jest generowana w zwartych glebach. Roślinę należy umieścić w dołku bardzo prosto, z kołnierzem tuż nad powierzchnią gleby. Po wprowadzeniu ziemi z powrotem do dołka, odpowiednio nawożonej, delikatnie dociskamy ją stopami i na koniec podlewamy, aby pobudzić ukorzenienie.

Nawożenie . Nawet jeśli persimmon nie jest szczególnie wymagający pod względem odżywiania, dobre nawożenie rośliny jest koniecznością i musi zostać osiągnięte poprzez zmieszanie kompostu lub dojrzałego obornika z najbardziej powierzchownymi warstwami ziemi pokrywającymi otwór (które muszą być tymi samymi, które były w powierzchni przed wykopem). Dodatek garści nawozów organicznych o powolnym uwalnianiu, takich jak kukurydza lub obornik w granulkach, może być pozytywny. W obecności bardzo gliniastych gleb można zapobiec zastojowi wody poprzez dodanie zeolitu, minerału pochodzenia wulkanicznego o ciekawych właściwościach. W tym przypadku zeolit ​​poprawia przepuszczalność gruntu pochłaniając nadmiar wilgoci, dlatego warto wymieszać kilka kilogramów z ziemią zasłaniającą otwór.

Podkładka . Persymona jest zwykle szczepiona na lotosie Diospyrus, gatunku, który nadaje jej pewną odporność na zimno i suszę, co jest bardzo przydatną cechą, zwłaszcza gdy jest uprawiana w północnych Włoszech.

Układy sadzenia. Biorąc pod uwagę niezwykły rozwój rośliny, w sadzie zaleca się pozostawienie 6-7 metrów między rzędami persymony i 5-6 metrów między jedną rośliną a drugą w rzędzie. Nieco krótsze odległości można zapewnić pojedynczym rzędem persymonów na przemian z rzędami innych drzew owocowych o mniejszych rozmiarach i jest to typowa sytuacja w sadzie mieszanym.

Uprawa w doniczkach

Persymona może być również uprawiana w doniczkach, ale należy spodziewać się mniejszego rozwoju i mniejszej produkcji owoców niż rośliny wolne. Okresowo musimy pamiętać o przesadzeniu rośliny w większych pojemnikach, aby zawsze zapewnić dużo gleby do korzeni, dla dobrej uprawy konieczne jest wówczas regularne nawożenie i nawadnianie. W ten sposób możesz mieć ładne drzewo persymony również na balkonie, o ile płyta wytrzyma ciężar dużej donicy.

Uprawa w szczegółach

Zapylanie . Nawet jeśli nie są one absolutnie konieczne, zapylacze są przydatne do uzyskiwania zapłodnionych owoców zamiast partenokarpicznych, a zatem mniej podatne na opadanie i nie ściągające podczas zbioru.

Nawadnianie. Persymona jest gatunkiem odpornym i dobrze znosi okresy suszy. Zaleca się jednak nawadnianie awaryjne w szczególnie suche lata, aby nie wpływać negatywnie na rozmiar owoców.

Ściółka . Po posadzeniu persymony dobrze jest przygotować ściółkę, technikę stosowaną do powstrzymywania wschodów chwastów, które mają tendencję do kradzieży wody i składników odżywczych z drzewa owocującego. Możemy rozłożyć czarne prześcieradła wzdłuż całego rzędu lub po prostu otoczyć podstawę każdej rośliny grubą warstwą słomy lub skoszonej trawy, uprzednio trzymanej do uschnięcia, aby uniknąć fermentacji.

Przycinanie persimmon

Formy gospodarowania. Wazon jest najbardziej odpowiednią postacią uprawy dla tego gatunku, gdyż sprzyja rozwojowi szerokości poprzez zmniejszenie że wysokość. Z centralnego pnia otwierają się 3 lub 4 główne gałęzie na wysokości około 70-80 cm od ziemi, z których rozwijają się gałęzie drugorzędne i gałęzie, na których tworzą się gałęzie owocujące.

Technika przycinania . Podczas przygotowywania przycinania persimmon należy pamiętać o kilku ważnych aspektach. Po pierwsze, persimmon owocuje na gałęziach roku lub na pąkach, które powstają wiosną i które wydzielają pąki kwiatowe. Drugi aspekt to obfite krople owoców, które są bardzo lubiane przez partenokarpię. Ta funkcja wymaga oszczędnego przycinania, pozostawiając dużą ilość kwitnących pąków. Jednocześnie jednak konieczne jest przerzedzenie gałęzi, które są zbyt gęste, ponieważ opadanie owoców zwiększa się wraz z brakiem światła w liściach, co jest wadą sprzyjającą również obecności owadów łuskowych.

Dlatego nawet jeśli nie jest łatwo przewidzieć faktyczną produkcję persymony, pod koniec zimy konieczne jest rozrzedzenie gałęzi, aby pozostałe były odpowiednio oddalone. Skracanie jest wskazane, gdy konieczne jest pobudzenie aktywności wegetatywnej w niektórych punktach, a wtedy usuwana jest końcowa część gałęzi, bogata w żyzne pąki. Pędy, które wyrastają z tego miejsca, później rozwiną się w gałęzie i zaowocują w następnym sezonie. Persymona rzadko emituje przyssawki u podstawy, podczas gdy można znaleźć przyssawki , czyli pionowe gałęzie, które zaczynają się od góry i należy je usunąć.

Choroby rośliny

Na persymonę od czasu do czasu wpływają choroby, takie jak bakteryjna ciecz czy szara pleśń , których rozmnażanie się może być utrudnione przez traktowanie miedzianą zielenią, przeprowadzane z zachowaniem niezbędnych środków ostrożności i czytając najpierw etykietę na opakowaniu. Czasami atakowany jest przez mączniaka prawdziwego , który przestaje rozpylać wodorowęglan sodu rozpuszczony w wodzie.

Szkodliwe owady

Sesia . Na persymon może wpływać owad zwany Sesia , polifagiczna ćma (motyl), która atakuje również inne gatunki. Uszkodzenia są powodowane przez larwy, które kopią tunele w korze i wnikają do drewna, uszkadzając wewnętrzne naczynia. Oznakami obecności Sesii są rozległe zażółcenie i zahamowany rozwój rośliny, w najgorszych przypadkach więdnięcie. Po opadnięciu liści jesienią dobrze jest szczotkować pień i gałęzie persymony metalowymi narzędziami, aby wyeliminować wszystkie zimujące formy, które szukały schronienia w szczelinach kory, ze szczególnym uwzględnieniem miejsca szczepienia i miejsca wsunięcia gałęzi . Możemy również wykonywać zabiegi bioinsektycydem na bazie nicienia Steinernema feltiae, zarówno na formach zimujących, jak iw sezonie na osobnikach w migotaniu.

Muszka owocowa. Persymona może zostać uszkodzona przez muszkę owocową (Ceratitis capitata). Przydatną strategią zapobiegawczą ochrony drzewa przed tym owadem jest zawsze dokończenie zbioru bez pozostawiania owoców na roślinie poza okresem dojrzewania, ponieważ zwiększyłoby to liczbę miejsc ataku owadów. Przeciw muszce owocowej można zastosować ekologiczne zabiegi, takie jak kaolin, bardzo drobny minerał ilasty do rozpuszczenia w wodzie i spryskania liści (w dawce 2-3 kg / hektolitr). Działa to odstraszająco na owada, ponieważ tworzy białą patynę na liściach, która uniemożliwia mu rozpoznanie warzywa, jednocześnie nie utrudniając fotosyntezy chlorofilu. Na początku sezonu warto zainstalować pułapki na żywność Tap Trap do masowego łapania, a na koniec można przeprowadzić zabiegi z grzybem Beauveria bassiana lub biologicznym środkiem owadobójczym Spinosad .

Koszenila . Na persymonę mogą również wpływać owady łuskowate, które odsuwają się opryskując macerowane rośliny paproci lub traktując je olejami mineralnymi .

Nicienie . Aby zapobiec nicieniom, drobnym organizmom glebowym, które mogą uszkodzić korzenie persimmon, jedną z sugestii jest zasianie wielu kwiatów nagietka pod liśćmi i wokół rośliny. Może nie jest to łatwe w sadzie, ale z jedną rośliną w ogrodzie da się to zrobić.

Kolekcja persymonów

Persymony należy zbierać przed pełną dojrzałością, gdy są jeszcze twarde. Pozostawienie persymonów na roślinie do momentu pełnej dojrzałości niesie ze sobą ryzyko pękania i czernienia delikatnej skórki.

Zwykle okres zbioru persimmon to późna jesień, około października-listopada, kiedy większość drzew owocowych już od jakiegoś czasu rodzi. Oznacza to, że w mieszanym sadzie ekologicznym rośliny khaki są zasobem, który pozwala na maksymalne wydłużenie sezonu produkcyjnego, szczególnie na obszarach, gdzie owoce cytrusowe nie mogą być uprawiane jako owoce zimowe.

Ciekawostka: w wielu owocach persimmon znajdują się nasiona, po ich otwarciu można rozpoznać kształty sztućców, które w popularnej tradycji służą do przewidywania, jaka będzie zima.

Ponieważ persimmon może dużo rosnąć, do zbioru prawie zawsze należy używać drabiny, ale z najwyższą ostrożnością. Przed operacją warto zaopatrzyć się w niskie skrzynie, które są idealnymi pojemnikami, ponieważ pozwalają na ułożenie wszystkich zebranych persymonów w pojedyncze warstwy. Z dorosłej rośliny można zebrać około 30-40 kg owoców.

Różnorodność persimmon

Nie ma wielu odmian kaki uprawianych we Włoszech. Najbardziej znane to Tipo kaki , dobrze znane pomarańczowe kaki, które po zbiorach staje się czerwone, słodkie i rozpływające się. Kaki Vanilla , zwany także „ khaki jabłko ” to taka, która może produkować partenokarpicznych owoce gotowe do spożycia na żniwa, ponieważ nie są ściągające. Szczególnie odporna na choroby i rozpowszechniona na południu jest odmiana kaki Cioccolatino , dająca średnio małe, słodkie i aromatyczne owoce.