Groch jest jedną z najważniejszych roślin jarych, której nigdy nie powinno zabraknąć w ogrodzie, ponieważ wytwarza pożywne i białkowe nasiona oraz ponieważ jest rośliną strączkową. Obecność roślin strączkowych w płodozmianie jest bardzo ważna dla płodności, gdyż z powodu rodnikowej symbiozy z bakterią wiążącą azot rośliny te otrzymują azot i udostępniają go glebie również do kolejnych upraw.
Aby uprawiać groch w sposób ekologiczny, dobrze jest poznać możliwe zagrożenia, poniżej nauczymy się rozpoznawać i porównywać główne owady, które mogą uszkodzić plony, z naturalnymi systemami. Oprócz tego niezbędna jest odpowiednia uprawa rośliny.
Nawet jeśli groch otrzymuje azot, nadal wymaga organicznego nawożenia podstawowego, z którego pobiera inne składniki odżywcze, takie jak potas i fosfor, podczas gdy wymaga kilku zabiegów nawadniających, ponieważ rośnie w chłodnej i umiarkowanie deszczowej porze. W północnych Włoszech jest to jedno z pierwszych warzyw wysiewanych późną zimą, podczas gdy w centrum i na południu można je wysiewać jesienią, w oczekiwaniu na zbiory.
Ta roślina strączkowa jest gatunkiem raczej rustykalnym, łatwym w uprawie, zarówno w odmianach karłowatych, jak i pnących i półgałęziowych. Chce chłodnych temperatur do swojego rozwoju, ponieważ upał szkodzi jakości strąków, dlatego nie należy go wysiewać późno, ale trzeba do tego wykorzystać okres późnej zimy i wczesnej wiosny.
Realizując część swojego cyklu w okresie, w którym pasożyty jeszcze zimują, zwykle w pierwszych miesiącach uprawy nie ma problemów dotykających ten gatunek. Jednak zdarza się, że wraz z nadejściem wiosny nawet grochowi zagrażają owady, które mogą zrujnować formujące się strąki. Zobaczmy, które z nich występują najczęściej i jak je pokonać z perspektywy uprawy organicznej.
Wołek grochowy
Wołek to chrząszcz, który pojawia się, gdy temperatura otoczenia ustabilizuje się między 15 a 20 ° C. Zimujące osobniki dorosłe trafiają do kwitnących roślin, żywią się pyłkiem, a następnie składają jaja na strąkach. Uszkodzenie wołka powoduje larwa, która wnika do nasion, niszcząc je od wewnątrz, aż do całkowitego opróżnienia. Owad tworzy tylko jedno pokolenie w roku, a dorosły hibernuje pozostając w zakonserwowanym nasieniu, które w związku z tym staje się niezdatne do siewu w następnym roku. Na wołka można wykonywać zabiegi na bazie naturalnego złocienia, stosując go w chłodnych porach dnia.
Tortrice
Jest to ćma, która składa jaja na liściach grochu, a larwy, które się rodzą, penetrują strąki i uszkadzają powstające nasiona. Po 3-4 tygodniach larwy wychodzą ze strąków i opadają na ziemię, aby dokonać metamorfozy, która doprowadzi do pojawienia się nowych dorosłych osobników następnej wiosny. Z żółcią będącą ćmą w uprawie ekologicznej walczy się za pomocą naturalnego środka owadobójczego opartego na szczepie Bacillus thuringiensis kurstaki. Produkt ten jest również ważny w przypadku ataku omacnicy, innej ćmy, która od maja składa jaja na strąkach i której larwy powodują uszkodzenia bardzo podobne do tych, które wywołuje przędzarka.
Sitona
Sitona to dorosły owad o długości 4-5 mm, koloru szaro-brązowego z jaśniejszymi pasami podłużnymi. Zaczyna atakować od kwietnia, powodując erozję liści, zwłaszcza dolnych. Następnie składa jaja u stóp roślin lub na dolnych liściach, z których rodzą się larwy, które penetrują glebę i żywią się korzeniami i guzkami korzeni. Ogólnie rzecz biorąc, uszkodzenie roślin jest znikome i dlatego można je dość łatwo tolerować, pamiętając jednak, aby zawsze stosować płodozmian jako ogólny środek ostrożności w celu ograniczenia namnażania się pasożytów.
Wciornastki
Wciornastki zwykle pojawiają się, gdy tworzą się pąki kwiatowe i użądlą ich przed wykluciem się, a następnie trwają nawet po kwitnieniu, ponieważ żywi się pyłkiem. Niestety, porażone licznymi ukąszeniami kwiaty wysychają, przez co nie powstają z nich strąki. Na strąkach, które zdołały się rozwinąć, wciornastki nadal żądlą, aw niektórych przypadkach strąki nie dojrzewają lub wykazują znaczne ordzawienie. Podobnie jak w przypadku wołka, nawet przeciwko wciornastkom można spróbować leczyć złocieniem.
Mszyce (mszyca zielonego groszku i czarna fasola)
Groch może zostać zaatakowany przez bardziej specyficzną mszycę grochową, ale także przez mszycę fasolową. Oprócz powodowania gnicia wegetatywnego i lepkiej spadzi na nadziemnych częściach roślin, mszyce są głównymi wektorami chorób wirusowych, takich jak wirus mozaiki grochu. Musisz więc trzymać je w ryzach, stosując wszystkie środki ostrożności obowiązujące w celu ochrony każdej rośliny przed mszycami: rozpylać zapobiegawcze ekstrakty z pokrzywy lub czosnku i zachęcać do obecności naturalnych drapieżników: biedronek, chryzopek i bzygowatych, starając się również rozpoznać ich larwy, których jest wiele zdjęć i nie mylę ich z pasożytami. Zabiegi na bazie mydła kastylijskiego rozcieńczonego w wodzie zwykle dobrze sprawdzają się w zwalczaniu mszyc.
Mucha szara
Dorosłe osobniki tej muchówki pojawiają się w kwietniu po zimowaniu w stadium poczwarki. Składają jaja w ziemi w pobliżu nasion, a larwy uszkadzają je podczas kiełkowania i erodują liścienie pojawiających się sadzonek, blokując ich dalszy rozwój. Inwazja tego pasożyta jest częstsza na wilgotnych glebach bogatych w słabo rozłożoną materię organiczną, ale w rzeczywistości można jej uniknąć, wysiewając groch w najbardziej odpowiednim okresie tj. Od lutego do całego marca, tak aby w kwietniu kiedy mucha się budzi, sadzonki są już wystarczająco daleko do przodu.
Górnik leci
Liście grochu mogą być również atakowane przez muchy górnicze różnych gatunków, zwykle polifagiczne i atakujące wiele warzyw. Ich uszkodzenie polega na wykopaniu bardzo cienkich tuneli (min) w odnodze liścia, na których odnotowuje się oznaki i żółknięcie. Jednak uszkodzenie jest zwykle łagodne i znośne.
