Szeroko stosowana w kuchni, żywieniu zwierząt i medycynie ze względu na swoje właściwości aromatyczne i lecznicze, cebula nie może zabraknąć w szacownym ogrodzie. Różne warstwy, które charakteryzują cebulę tego dwuletniego gatunku zielnego, uprawianego jako roślina jednoroczna, z rodziny Liliacee, nie wystarczają do ochrony rośliny przed patogenami ( wirusami , bakteriami i grzybami ). Jeśli zdecydujesz się na ekologiczną uprawę cebuli, musisz nauczyć się rozpoznawać przeciwności losu i walczyć z nimi, ale przede wszystkim zapobiegać im stosując odpowiednie środki ostrożności.
Cebula może zostać zaatakowana przez wirusy mozaiki lub żółtej mozaiki oraz bakterie powodujące trzy rodzaje zgnilizny (miękką, siarkową i kwaśną) podczas zbioru i przechowywania. Istnieje kilka grzybic wywoływanych podczas uprawy przez grzyby, które wraz z atakami pasożytów negatywnie wpływają na produktywność gatunków ogrodniczych. W części nadziemnej cebuli występuje mączniak rzekomy, szara pleśń, alternarioza i węgiel drzewny, natomiast w części nadziemnej cebuli występuje fuzarium, antraknoza, różowa zgnilizna korzeni i zgnilizna węglowa.
Poznajmy trzy najczęstsze choroby grzybowe tej rośliny, które można bronić przed atakami metodami naturalnymi.
Mączniak rzekomy cebuli
Choć przypominający grzyba, mączniak rzekomy (Peronospora schleideni) należy do królestwa protistów, do rodziny Peronosporaceae. Oomycete, atakując cebulę, powoduje na liściach wydłużone, białawe plamy, które w warunkach wysokiej wilgotności względnej zamieniają się w szaro-fioletową pleśń, natomiast przy niskiej wilgotności mają tendencję do martwicy. Zaatakowane liście żółkną i wyginają się w dół, manifestując zgniliznę , podczas gdy cebulki są małe i generują karłowate sadzonki.
Ponieważ mączniak rzekomy do rozwoju wymaga obecności wody, ważne jest, aby unikać stagnacji wody, odprowadzając nadmiar wody i dobrze uprawiając glebę ogrodową. Inne przydatne praktyki mające na celu zapobieganie chorobie to stosowanie zdrowych cebul lub odpornych odmian, płodozmian, niszczenie pozostałości roślinnych, które mogą być zakażone. Ponadto podczas nawożenia cebuli należy zwrócić uwagę na dopływ azotu, który nie może być nadmierny. Aby przeciwdziałać patogenowi, można również zastosować preparaty ze skrzypu polnego lub mniszka lekarskiego, a tam, gdzie jest to absolutnie konieczne, produkty na bazie miedzi.
Preparat ze skrzypu polnego (Equisetum arvense) to wywar z liści i łodyg rośliny, która samoistnie rośnie na wilgotnych nieużytkach. Odwar nakładany jest na liście cebuli raz na 15 dni i działa przeciwkryptogamicznie, wzmacniając kulturę przeciwko mączniakowi rzekomemu. Przefiltrowany i rozcieńczony 1:10 preparat znajduje również zastosowanie jako nawóz dolistny lub korzeniowy i można go mieszać z pokrzywą. Wytwarzanie mniszka lekarskiego (Taraxacum officinale) jest wywar z całej rośliny, która zwiększa odporność na cebuli, choroby.
W miedziowe produkty wykorzystywane najczęściej na mączniaka rzekomego jest tlenochlorki miedzi i mieszanina Bordeaux . Tlenochlorek tetraramu jest substancją gotową do użycia, podczas gdy tlenochlorek miedzi i wapnia jest skuteczniejszy, ale także trwalszy niż tetraramic. Mieszanka Bordeaux ma zmienną aktywność w zależności od stosunku między siarczanem miedzi a wapnem. Zabiegi produktami na bazie miedzi są niezbędne, gdy warunki klimatyczne są szczególnie sprzyjające rozwojowi mączniaka rzekomego i są przeprowadzane w najchłodniejszych godzinach. Rolnictwo ekologiczne L ' ogranicza ' użycie miedzi do 4 kg na hektar rocznie, ponieważ metal nie ulega degradacji i gromadzi się w glebie w postaci nierozpuszczalnych związków, co ma negatywny wpływ na mikrofaunę i mikroflorę.
Szara cebula
Botrytis cebula (Botrytis squamosa Botrytis allii) należy do rodziny Sclerotiniacee. B. squamosa atakuje młode tkanki liści cebuli wywołując infekcje na całej powierzchni liści, podczas gdy B. allii przenika przez obrożę przez uszkodzone tkanki infekujące cebulkę . Zaatakowane liście mają małe jasne plamy i wcześnie umierają. Z kolei przymocowane cebulki stają się brązowe, miękkie i gąbczaste. Biało-szara micelarny narośli trafia pomiędzy wagą cebulek i małych czarnych przetrwalników rozwijać się na skali zewnętrznej.
Aby zapobiec atakom botrytis, cebula musi być uprawiana na innym obszarze niż ten, na którym uprawiała rok wcześniej, poprzez rotacje . Ponadto należy sadzić, unikając uszkodzenia szyjki i umieszczając ją w takiej gęstości, aby sprzyjać przepływowi powietrza między roślinami, a tym samym wysuszeniu liści. Aby uniknąć zawilgocenia liści, zaleca się ograniczenie zabiegów nawadniających i przeprowadzanie ich rano. Jeśli nawadniasz o zachodzie słońca, staraj się nie moczyć roślin, a jedynie glebę.
Botrytis rozprzestrzenia się szybko w umiarkowanych temperaturach (10-24 ° C) i przy dużej wilgotności. Gdy warunki klimatyczne sprzyjają rozwojowi grzyba, wskazane jest rozpoczęcie zabiegów w momencie pojawienia się pierwszych objawów na cebuli i powtarzanie ich co 7-10 dni (co 15 dni, jeśli stosuje się produkty miedziowe bez deszczu). Wśród substancji, które można wykorzystać do obrony przed szarej pleśni, wyróżnia się wodorowęglan sodu , który miesza się z wodą i rozprowadza za pomocą pompki plecakowej.
Fuzarioza cebuli
Fusarioum (Fusarium oxysporum f.sp. cepae), grzyb z rodziny Nectriaceae, może również atakować cebulę, zwłaszcza gdy temperatura osiąga 25-32 ° C. Workowiec przenika do tkanek naczyniowych, osłabiając roślinę począwszy od liści podstawy i powodując brązowienie łodygi, chlorozę, opóźnienie wzrostu, więdnięcie i wysuszenie uprawy.
Aby zapobiec atakowi Fusarium, można interweniować na kilka sposobów. Z jednej strony płodozmian zapobiega wzrostowi cebuli na tej samej glebie po kilku latach, ponieważ grzyb może przetrwać przez długi czas w już zanieczyszczonej glebie i tym samym atakować gatunek nawet po długim czasie. Z drugiej strony płodozmian traw i roślin strączkowych, zaopatrzenie w materię organiczną, stosowanie tolerancyjnych odmian i zdrowego materiału rozmnożeniowego, miejscowe nawadnianie i drenaż gleby odgrywają fundamentalną rolę w zapobieganiu chorobie fuzariusza .
